Paul Chadwick

https://popkulturowykociolek.pl/recenzja-komiksu-historie-prawdopodobne/ Album składa się z czterech opowieści (Historie prawdopodobne; Tylko kolejny koniec świata, nic więcej; Studium w szmaragdzie; Problem Zuzanny i inne opowiadania). Każda z historii jest różna i nie są one ze sobą powiązane fabularnie. Jedynym ich wspólnym mianownikiem jest ich mocna nietuzinkowość. Wspomniany już Neil Gaiman jest tutaj co prawda autorem wszystkich historii, za scenariusze poszczególnych opowieści są jednak odpowiedzialni różni twórcy (Mark Buckingham, Philip Craig Russell, Rafael Albuquerque, Rafael Scavone). Mamy więc tutaj do czynienia z plejadą różnych nazwisk, które jednak mają już spore doświadczenie w tworzeniu komiksowych tytułów wartych uwagi. Jak to zwykle w przypadku zbioru kilku opowieści bywa, ich poziom jest bardzo zróżnicowany. Tak jak zostało to już wspomniane, poszczególne rozdziały różnią się od siebie fabułą, klimatem, stylem prowadzenia opowieści, mniej lub bardziej oczywistymi nawiązaniami popkulturowymi, ogólną koncepcją historii czy samą oprawą graficzną. Każdy powinien więc znaleźć tutaj coś dla siebie, co mocniej przykuje jego uwagę. Na pewno jednak każda z historii jest na tyle „nietuzinkowa”, że warto im wszystkim dać szansę i podejść do nich bardzo indywidualnie. Z całego albumu należy jednak mocniej wyróżnić dwie opowieści, które zdecydowanie wybijają się na tle całej treści. Pierwszą z nich jest Tylko kolejny koniec świata, nic więcej. Opowieść o morderczym wilkołaku przepełniona niesamowitym klimatem, groteskową kreską i protagonistami, którzy na długo zapadną w pamięć. Jeśli to dla kogoś mało, to całość historii toczy się w Innsmouth, co na pewno docenią miłośnicy Lovecrafta. Cała recenzja na stronie.