Gutenberg, Johann Gutenberg nazywał się ów człowiek, którego diabeł spił w Moguncji reńskim winem i kazał mu w roku 1450 wynaleźć nową tortu...
Najnowsze artykuły
Artykuły
Śladami autorów, czyli książki o miejscach, które odwiedzali i opisywali twórcyAnna Sierant8Artykuły
Czytamy w weekend. 14 czerwca 2024LubimyCzytać441Artykuły
Znamy laureatki Women’s Prize for Fiction i wręczonej po raz pierwszy Women’s Prize for Non-FictionAnna Sierant14Artykuły
Zapraszamy na live z Małgorzatą i Michałem Kuźmińskimi! Zadaj autorom pytanie i wygraj książkę!LubimyCzytać6
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Józef Wittlin
![Józef Wittlin](https://s.lubimyczytac.pl/upload/authors/40870/13249-140x200.jpg)
Źródło: Wikipedia
20
8,0/10
Urodzony: 17.08.1896Zmarły: 28.02.1976
Polski poeta i prozaik żydowskiego pochodzenia. Autor powieści, esejów i utworów poetyckich. Współpracownik Radia Wolna Europa. Jego najbardziej cenionym utworem jest powieść "Sól ziemi", opublikowana w 1936.http://
8,0/10średnia ocena książek autora
820 przeczytało książki autora
992 chce przeczytać książki autora
17fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
![Sól ziemi](https://s.lubimyczytac.pl/upload/books/234000/234962/320139-170x243.jpg)
2014
Przyjaźnie poetyckie Józefa Wittlina
Zygmunt Kubiak, Józef Wittlin
9,0 z 1 ocen
1 czytelnik 0 opinii
1995
Od Staffa do Wojaczka. Poezja polska 1939-1985. Antologia. Tom 1
8,0 z 4 ocen
9 czytelników 0 opinii
1988
Polska myśl demokratyczna w ciągu wieków. Antologia
Józef Wittlin
0,0 z ocen
1 czytelnik 0 opinii
1986
Popularne cytaty autora
Cytat dnia
Nieznany jest człowiek, który w tej wojnie pierwszy dał życie. Nieznany jest człowiek, który go zabił. Nieznany jest ostatni człowiek, który...
Nieznany jest człowiek, który w tej wojnie pierwszy dał życie. Nieznany jest człowiek, który go zabił. Nieznany jest ostatni człowiek, który poległ w tej wojnie. Moje słowo dobywa go z ziemi, w której leży: on mi przebaczy tę ekshumację. Nieznany jest Żołnierz Nieznany.
5 osób to lubiNiemały ból sprawia wspomnienie krzywd zadanych tym, którzy już nie żyją.
4 osoby to lubią
Najnowsze opinie o książkach autora
Sól ziemi Józef Wittlin ![Sól ziemi](https://s.lubimyczytac.pl/upload/books/234000/234962/320139-352x500.jpg)
7,1
![Sól ziemi](https://s.lubimyczytac.pl/upload/books/234000/234962/320139-352x500.jpg)
Książka, której nie polecam czytać wrażliwym kobietom, w czasach, kiedy najbliżsi mężczyźni są ściągani do wojska, a za granicą trwa wojna. Doświadczyłam paraliżu, widząc jak nieświadomy jest człowiek, którego nagle ściąga się na mięso armatnie. Martwi mnie to, że nasi sąsiedzi mogą być w podobnej sytuacji co Niewiadomskiego. Uświadomiłam sobie jak bardzo męska jest wojna, że to mężczyźni za nią stoją i się w nią "bawią". Mamy tylko jedną postać kobiecą, która jest zbrukana od stop do głów, i nie oddaje się jej żadnego głosu. Ciągłe męskie perspektywy wojny. Początek czaruje słowem, jednak im bliżej końca tym magii coraz mniej.
ogromna bezradność, brak informacji i niewiadoma jutra. Za mocne dla mnie w teraźniejszych czasach niepewności.
Sól ziemi Józef Wittlin ![Sól ziemi](https://s.lubimyczytac.pl/upload/books/234000/234962/320139-352x500.jpg)
7,1
![Sól ziemi](https://s.lubimyczytac.pl/upload/books/234000/234962/320139-352x500.jpg)
Powieść opowiada o losach Piotra Niewiadomskiego, pół-Polaka, pół-Hucuła, który trafia do austro-węgierskiej armii w czasie pierwszej wojny światowej. Książka wpasowuje się w nurt literatury "habsburskiej", czyli takiej nostalgicznej tęsknoty za c.k. monarchią w stylu chociażby Josepha Rotha oraz nurt pacyfistyczny, antywojenny. Ten pierwszy aspekt jest silnie widoczny i jednocześnie stanowi największą zaletę powieści. Niewiadomski jest prostym człowiekiem, pracuje na kolei, ale jednocześnie cieszy go służba cesarzowi i państwu. Wittlin świetnie odmalował klimat państwa austro-węgierskiego, zarówno w formie językowej jak i w pewnym kontekście ludowym. Komendy padają w specyficznym żołnierskim żargonie, przejedziemy pociągiem przez c.k. monarchię, dowiemy się jakie zegarki nosili mieszkańcy państwa czy jakich perfum używali. Podobał mi się też sam klimat Huculszczyzny, tej stacji kolejowej położonej gdzieś na końcu świata, gdzie poznajemy żywot tamtejszych mieszkańców czy jak później w koszarach, gdzie obserwujemy żydowskich poborowych. Natomiast dla mnie najsłabszym elementem jest fabuła. Gdybym się wcześniej nie naczytał o antywojennym przesłaniu tej książki oraz nie poznał życiorysu Wittlina, to w zasadzie nie uznałbym tej powieści za jakoś przesadnie pacyfistyczną. "Sól ziemi" miała być częścią trylogii i jest to bardzo widoczne. Akcja rozwija się niespiesznie, a i w zasadzie kilkudziesięciostronicowy pobyt w koszarach trudno uznać za szczególnie porywający, choć trzeba przyznać, że jest on realistyczny, wszak sam Wittlin służył w austro-wegierskiej armii. Finalnie, mam trochę mieszane uczucia i raczej odczuwam rozczarowanie lekturą niż satysfakcję.