Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Pomysł i koncepcja książki bardzo dobre.Znacznie gorzej z wykonaniem. W publikacji znalazło się dwustu autorów, od Janko z Czarnkowa do jak najbardziej współczesnych. Na dwóch stronach poświęconych każdemu bohaterowi książki znajdziemy: portret, fragment utworu, krótki szkic o danej postaci, opis i kontekst charakterystycznego miejsca wraz z fotografią. Z pozoru znajdziemy wszystkich najważniejszych, którzy w przeszłości i współcześnie określają aurę literackiego Poznania. Gdy jednak przyjrzeć się zwłaszcza kilku, lub może nawet kilkunastu autorom współczesnym, to trudno nie dostrzec pewnej stronniczości. Kilka przykładów. Autorzy książki nie ograniczają się wyłącznie do autorów literatury pięknej, znalazł się w niej historyk prof. Lech Trzeciakowski, skoro tak, dlaczego nie ma wielce zasłużonego w czasach zaborów dziejopisa Stanisława Karwowskiego? Jest autorka powieści historycznych Hanna Malewska, która w Wielkopolsce spędziła niespełna dwa lata, nie ma Jadwigi Żylińskiej, która studiowała w Poznaniu a z Wielkopolską była związana przez wiele lat. Można zauważyć, że im bliżej czasów współczesnych tym dziwniejsza "gospodarka" nazwiskami. Przez grzeczność nie wymienię kilkunastu nazwisk, które mogłyby poczekać do kolejnego wydania. Zastanawiające są niektóre wykluczenia: słynni od Krakowa po Gdynię literaturoznawcy, profesorowie UAM Przemysław Czapliński i Piotr Śliwiński okazują się być nieznani autorom "Poznańskiego przewodnika literackiego". Nieznany autorom przewodnika jest też obecny prezes zarządu SPP - Sergiusz Sterna-Wachowiak, poeta, prozaik, znakomity eseista, ale też wybitny animator życia literackiego w Poznaniu.Inicjator, współautor, redaktor i wydawca serii eseistycznych „Tropami pisarzy na Kresach zachodnich”, „Wielkopolski Parnas literacki. Gospodarz wieczorów dyskusyjnych „Sceny Verbum” Teatru Nowego na której gościło kilkudziesięciu pisarzy. Skoro jesteśmy przy Teatrze Nowym, to mogli też autorzy przypomnieć charakterystyczną postać Milana Kwiatkowskiego, twórcy "Proscenium". Autorzy poznańskiego przewodnika zdają się mieć pozytywny stosunek do fantastyki, w tym również do SF. to ładnie z ich strony, tylko dlaczego zapomnieli o Czesławie Chruszczewskim, to dzięki niemu w Wydawnictwie Poznańskim istniała seria SF (inna sprawa, że przez lata zdominowana przez książki Chruszczewskiego),ale dla promocji gatunku zasługo miał niemałe. To dzięki niemu w Poznaniu odbył się Eurocon 76 z udziałem m.in. B. Aldissa jednego z najwybitniejszych autorów współczesnej SF. Przykładów zagadkowych pominięć można mnożyć, podobnie jak być może przedwczesne (bądź nadmierne) wyniesienia, niestety ta specyficzna "gospodarka" doborem autorów psuje efekt skądinąd ciekawie pomyślanego almanachu.