Najnowsze artykuły
- ArtykułyLiteracki kanon i niezmienny stres na egzaminie dojrzałości – o czym warto pamiętać przed maturą?Marcin Waincetel15
- ArtykułyTrendy kwietnia 2024: młodzieżowy film, fantastyczny serial, „Chłopki” i Remigiusz MrózEwa Cieślik2
- ArtykułyKsiążka za ile chcesz? Czy to się może opłacić? Rozmowa z Jakubem ĆwiekiemLubimyCzytać1
- Artykuły„Fabryka szpiegów” – rosyjscy agenci i demony wojny. Polityczny thriller Piotra GajdzińskiegoMarcin Waincetel2
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Anna Libre
1
8,8/10
Pisze książki: biografia, autobiografia, pamiętnik
Ten autor nie ma jeszcze opisu. Jeżeli chcesz wysłać nam informacje o autorze - napisz na: admin@lubimyczytac.pl
8,8/10średnia ocena książek autora
23 przeczytało książki autora
15 chce przeczytać książki autora
0fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Najnowsze opinie o książkach autora
Moje CUDowne dwubiegunowe życie Anna Libre
8,8
Lubicie książki autobiograficzne? Ja bardzo lubię, bo dzięki nim mogę poznać sposób myślenia i całą historię autora opowiedzianą jego własnymi słowami, co pozwala jak najlepiej zrozumieć wszystkie przedstawione fakty 😍
Bardzo się ucieszyłam, gdy Anna wybrała mnie na recenzentkę swojej CUDownej książki (dosłownie! czytajcie dalej ❤️).
Powyższa książka dotyczy głównie choroby afektywnej dwubiegunowej, opowiedzianej z perspektywy jednej kobiety- siostry, córki, matki i żony. Dzięki temu poznajemy, jak choroba wpływa na poszczególne relacje z rodziną, w okresie leczenia i poza nim. Ja osobiście nie zmagam się z ChAD, ale pierwszy, króciutki rozdział dotyczący anoreksji doprowadził mnie do łez. Poruszył mnie fragment:
,,(...) zostałam uznana za osobę w pełni wyleczoną z zaburzeń odżywiania. To były jednak tylko pozory. Anoreksja wciąż we mnie tkwiła, choć przykryta grubą warstwą tłuszczu”.
Ze względu na własne doświadczenia bardzo emocjonalnie odebrałam te zdania. Obiecałam sobie, że opowiem o tym terapeutce. Dałam radę. Dla mnie to początek nowej historii, trudnej przeprawy, ale… będzie warto🥰
Właśnie to uświadomiła mi dalsza część książki ,,Moje CUDowne dwubiegunowe życie”. Autorka pokazuje różne stadia swojej choroby- depresję, manię i hipomanię, stan mieszany i stany psychotyczne. Przedstawia je w zrozumiały, opisowy sposób, przeprowadzając czytelnika przez swoją niezwykle trudną życiową historię. Nie miałam pojęcia, że osoby chore zmagają się z tak nieprzewidywalnymi zmianami nastroju, zachowaniami i jak ciężka i kręta jest droga ku zdrowiu. Brak mi słów, by wyrazić, jak potrzebna i ważna jest ta książka.
Myślę, że każdy powinien ją przeczytać, niezależnie od tego, czy boryka się z chorobą, czy też nie. Tu chodzi o wiedzę czym jest ChAD i jak wygląda proces leczenia. W celu podnoszenia świadomości psychologicznej Polaków - lektura obowiązkowa❣️
Jestem pełna podziwu dla Ani za to, jak wiele przeszła i choć niewiele brakowało, to nigdy się nie poddała. Podczas lektury trzymałam kciuki, kibicowałam Ci w drodze do zdrowia i nadal jesteś ze mną myślami.
Moje CUDowne dwubiegunowe życie Anna Libre
8,8
"Moje CUDowne dwubiegunowe życie" to jedna z tych książek, które warto przeczytać, szczególnie gdy w naszym otoczeniu lub rodzinie przebywa osoba z CHAD, czyli chorobą dwubiegunową. Każdy bowiem powinien wiedzieć, z czym tak naprawdę zmaga się osoba zaburzona. Łatwiej wtedy pomóc i zrozumieć sytuację, która bywa naprawdę nieznośna, a czasem nawet groźna. Przekonuje też o tym sama autorka Anna Libre.
Głowna bohaterka będąca zarazem autorką postanowiła na nowo opowiedzieć swoją historię życia z CHAD. Nie jest to łatwe, ale ta młoda kobieta zmagająca się ze swoją chorobą od 12 lat z niezwykłą precyzją opisuje wszystkie stany świadomości lub nieświadomości, z jakimi przyszło się zmagać jej oraz rodzinie. Anna to osoba niezwykła, ponieważ – wbrew rozsądkowi i diagnozie – zapragnęła zostać matką i dokonała tego aż dwukrotnie. Czynnie też uczy angielskiego oraz zajmuje się zagadnieniami duchowości czy rozwoju osobistego.
W słowach zawartych w autobiografii udowadnia, że odważnie stawia sobie kolejne cele i pokonuje trudności, spełniając przy tym wiele marzeń. Z niemal rozbrajającą szczerością Autorka opisuje swoje zmagania z dolegliwościami wynikającymi z diagnozy, podając często dość kompromitujące ją samą szczegóły kolejnych stadiów choroby. To tylko pokazuje, jak ogromnie trudną chorobą jest psychoza maniakalno-depresyjna. Tragiczne wydarzenia nie pozostają obojętne na otoczenie, a szczególnie rodzinę, która – jak się okazuje – choruje razem z osobą dotkniętą CHADEM.
Tutaj należą się ogromne gratulacje dla Autorki, która wykazała się ogromną wiedzą z dziedziny psychiatrii w kontekście własnych doświadczeń. To od niej dowiadujemy się tak naprawdę, czym jest CHAD i jeśli dotąd sądziliście, że poznaliście już wszystkie symptomy, bo gdzieś tam sobie poczytaliście, jesteście w błędzie. W tej chorobie niczego nie można przewidzieć i właśnie na tym polega jej niebezpieczeństwo. Człowiek dotknięty CHAD staje się nieobliczalny, wręcz niebezpieczny, a przez to dąży do autodestrukcji. Mamy niebywałą szansę – dzięki słowom Autorki – doświadczyć koszmaru i dowiedzieć się, czym są: depresja, mania, hipomania, stan mieszany oraz psychoza. Przez swoją historię pragnie pokazać innym, że niektóre stany można wyleczyć jedynie za pomocą terapii farmakologicznej.
Tak naprawdę są to historie dwóch kobiet: matki i córki, stąd płynie największa wartość tej historii: poznajemy tę samą chorobę z dwóch różnych perspektyw – matki i córki. Ta ostatnia jest właśnie Autorką, która niczym świadek pokazuje, co dzieje się z rodziną, w której żyje osoba z CHAD niemająca zamiaru poddać się leczeniu. Skutki są opłakane i najczęściej prowadzą niestety do rozpadu wszystkich relacji.
Mimo ogromnej tragedii, ze słów Anny Libre można wyczytać o ogromnej miłością, jaką darzą się wszyscy wokół. Ta miłość nie ustaje, nawet gdy osoba chora nie jest już sobą, ponieważ symptomy, jakich doświadcza, odbierają jej możliwość logicznego myślenia. Ten stan przypomina sinusoidę: raz radość pomagająca przenosić góry, a potem nieszczęście i poczucie bezsensu, beznadziei. Człowiek powoli spada w przepaść, często pociągając za sobą innych. Dlatego bez wyrzutów sumienia należy dobitnie powiedzieć, że choruje nie tylko jednostka, ale cala społeczność wokół niej zgromadzona.
Moim zdaniem to książka dla każdego, kto interesuje się ludzką psychiką. Dowiadujemy się z niej bowiem nie tylko o samym CHAD, ale też jak radzić sobie z depresją (również tą poporodową). Aby w pełni zrozumieć człowieka w stanach depresyjnych, trzeba naprawdę chcieć z nim przebywać, obserwować, a już na pewno nie mówić: "jakoś to będzie". Każdy bowiem stan chorobowy leczyć zaczynamy od jego akceptacji, a nie negacji, co jest powszechną praktyką wśród laików.