Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Bóg jest miłością i wszystko, co zostanie uczynione z miłości , jest zawsze ponad złem.

Żeby nienawidzić, należy najpierw odczłowieczyć, sprawić, że znienawidzony człowiek przestanie być człowiekiem, a stanie się robakiem tyleż groźnym, co niepotrzebnym. Wówczas nie będą działały żadne hamulce ani zasady moralne.

...w obliczu własnej śmierci człowiek może zrobić tylko jedno: spróbować ją oswoić.

Rasizm czyni ludzi ślepymi.

Bo z nadzieją, choćby i głupią, łatwiej jest przecież żyć.

...komunizm to wieczne kolejki, bieda i ciągła ogłupiająca propaganda.

Jednak rana powstała w skutek tego odtrącenia nie chciała się goić. Mijały dni i tygodnie, a ona powoli, systematycznie zatruwała go jadem. Każda wewnętrzna rana, zdrada lub niewierność, która nie zostanie odkupiona przez jego sprawcę, zaczyna gnić w skrzywdzonym sercu...

[...] Auschwitz było jedynym miejscem na ziemi, do którego Pan Bóg nie zagląda z nieba.

Pierwsza śmierć jest tak potworna, że wyć się chce, ale potem ci przejdzie. Będziesz mógł dalej zabijać, ale w pamięci zostanie tylko ten pierwszy raz. Do zabijania można się przyzwyczaić.

I zaufała temu spojrzeniu, choć mogło się ono wydawać zbyt szalone lub zgoła niemoralne, jak powiedzieliby prawi i święci. Ale w Auschwitz nie ma świętych. Są tylko potępieni.

Dla niego stała się światłem i ciemnością, porankiem i zachodem słońca, odpoczynkiem i spokojem.

Teraz Franz zrozumiał, że samotność kata smakowała jak popiół z wypalającego się ogniska. Franz Weimert stał się katem, w którym dopalały się resztki sumienia.

Śmierć nie jest potężniejsza od miłości.

Nie wierz mężczyznom, moja mała. Oszukają Cię zawsze kiedy stracisz dla nich głowę i naprawdę się zakochasz.

Polacy to jednak bardzo dziwny naród, który często zapomina o swoich artystach. Ten artysta miał podwójnego pecha: był Żydem i homoseksualistą. Prawdziwi Polacy nie lubią ani jednych, ani drugich.

Ironia polegała na tym, że miał zajrzeć na dno piekła z własnej woli, za półtora litra wódki oraz dodatkową kiełbasę i chleb.

Odtąd upadek jego duszy postępował nieuchronnie, jak i gangrena tocząca powoli ranę, zagnieżdżająca się coraz głębiej i głębiej.

Mechanizm nienawiści do innego był zawsze podobny. Żeby nienawidzić, należy najpierw odczłowieczyć, sprawić, że znienawidzony człowiek przestanie być człowiekiem, a stanie się robakiem tyleż groźnym, co niepotrzebnym.

W krainie śmierci, na piekielnej, gorącej i dusznej równinie Birkenau przyroda zastygała, a śmierć wkradała się wszędzie, mimo blasku dnia.

W piekle Auschwitz nie działały żadne trwałe zasady moralne. Wszystko rozgrywalo się w sercu człowieka. Można było wybrać zbrodnię, złodziejstwo, szaleństwo lub perwersje seksualne, albo kanibalizm. Czy jednak istniała zasada, która sankcjonowałaby zło w imię czynienia dobra? Jaki to ma sens?

Cierpienie w samotności jest drogą ku rozpaczy i pustce.

Historia nie zapamięta ofiar. Co najwyżej wyrazi je w liczbach.

żyć bez złudzeń jest dużo trudniej, niż żyć złudzeniami.

Powiedziałem, że cię kocham, i tak jest. Skoro już przyszłaś i skoro rozmawiamy, chcę, żebyś wiedziała, że nie jestem taki jak Schillinger. Wiem, że mnie nie kochasz. Nie musisz udawać. Chcę tylko, żebyś ze mną rozmawiała. Chcę twojej obecności.
-Czyli Pan nie chce, żebym się teraz rozebrała?
-Nie, nie chcę. Chciałbym tego, gdybyś mnie kochała, ale wiem, że to niemożliwe- odrzekł Weimert. - Nie mogę Wdawać się w żadne stosunki z Żydówkami. To śmierć dla mnie i dla ciebie.

Wszy to najmniejsi drapieżcy w łańcuchu pokarmowym Auschwitz. I te małe potwory nie były nawet w przybliżeniu tak straszne jak ludzie.

- Skąd się tu wziełeś?

- Taki pan mnie ukrył między walizkami.

- A jak on wyglądał?

- Był łysy i nosił pasiastą piżamę.

Esesman miał być nadczłowiekiem o wyjątkowych predyspozycjach ciała i ducha, czystym owocem eugenicznej myśli dzielącej ludzi na doskonałych i zarazem godnych życia i na tych, którzy nie byli tego życia warci.

Głupota i patriotyzm to straszna mieszanka.

Ktoś, kto jest zdolny do miłości, nie może być zły.

Życie jest snem i należy go śnić, dopóki śmierć nas nie obudzi.