Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Dziś niedziela i dane mi było dokończyć kiedyś zaczętą i czytaną z przerwani " Antylopę..." Uważam, że książka jest bardzo dobra, bo.... życia pełna! Pan Artur nie wymyśla tam na siłę kawałów, ale " zbiera nektar" z " kwiatów" ogłoszeń i komentarzy prasowych. Dzięki temu w książce jest masa pobudek do uśmiechu nad tym jak i czym żyje człowiek, ale uważam, że można także znaleźć sporo wątków do nieco poważniejszych nawet przemyśleń o wartościach życia, o naszych priorytetach, o akcentach. Choćby wątek ofert zakładów pogrzebowych i związanych z posługą "atrakcji" oprócz wzbudzenia uśmiechu może pobudzić do pytania, jak człowiek traktuje człowieka (w końcu zmarły - też człowiek :-)),gdzie są granice powagi, gdzie bezczelności. I owe balladu dziadowskie, które są niejako zwieńczeniem odkrytych i zebranych "perełek prasowych"... Mmmmm.... Można się uśmiechnąć. Dlatego bardzo polecam tą książkę każdemu, kto szuka kulturalnego odprężenia i uśmiechu w oparciu o "z życia wzięte". . Pozwólcie też wskazać na wątek spoza książki. Spotkawszy się z twórczością pana Artura, chętnie też posłuchałem jego przesłań w formie muzycznej, których w internecie jest sporo. Zachęcam, aby obok lektury owej książki, posłuchać tego i owego ze śpiewanych przez niego piosenek. Uważam je za bardzo sympatyczne. . I ogólnie, dołączając wrażenie po przeczytanej także "A koń w galopie nie śpiewa, uważam, że humor parna Andrusa jest godny uwagi. . Dobrego uśmiechu! . P.S. No i te rysunki, które świetnie dopełniają komentowane przez pana Artura fragmenty z gazet oraz powstałe na ich bazie ballady dziadowskie... - miodzio!