Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Przyprawy, bez nich życie byłoby mdłe i nijakie. Mimo że towarzyszą nam na co dzień, to zupełnie się nad nimi nie zastanawiamy. Czy jedząc ulubioną szarlotkę przyszło Ci na myśl, jak daleką drogę przebył znajdujący się w niej cynamon? Czy doprawiając jajecznicę pieprzem, wiedziałeś, że to co trzymasz w ręku wpływało na losy Świata? Założę się, że nie, a to ledwie namiastka przyprawowych tajemnic… „Przyprawy Świata” to połączenie pozycji o charakterze popularnonaukowym z książką kucharską. Znajdziemy w niej informacje dotyczące upraw, smaku, aromatu czy wykorzystania danych przypraw, ale także sposoby ich przechowywania czy krótki zarys historyczny. Ponadto, w książce zawarte są przepisy na rozmaite mieszanki przyprawowe czy pasty. Przyznaję, że ta lektura totalnie mnie zaskoczyła! Wydawało mi się, iż z racji na dosyć szerokie zainteresowania związane z kuchnią, świat przypraw jest mi raczej dobrze znany. Jednak ilość egzotycznych roślin, które są w tym charakterze wykorzystywane jest oszałamiająca. Wiecie, np. czym jest Annato czy Mahlebi? Jeśli mam być szczery, to ja nie miałem zielonego pojęcia. Okazuje się ponadto, iż nawet te wydawałoby się powszechnie znane ingrencjencje, jak np. cynamon czy goździk, kryją w sobie wiele intrygujących tajemnic. Warto przy tym zwrócić szczególną uwagę na szczegółowość opisów, które zawierają nie tylko informacje dotyczące wykorzystania w kuchni, ale również w medycynie czy przemyśle. Nie można również nie docenić praktycznych rad dotyczących przechowywania, bo wbrew pozorom często użytkownicy robią to niewłaściwie. Dodatkowo, w przypadku roślin takich, jak np. papryka chili, autorka nie poprzestała na ogólnym zarysie, ale omawia również wiele odmian tej przyprawy. Fantastycznym uzupełnieniem są wspomniane przepisy. Poza pastami czy mieszankami, znajdziemy też instrukcje przyrządzenia aromatyzowanych olei czy napojów korzennych. Receptury podane są w klarowny sposób, opatrzone zdjęciami wykorzystywanych przypraw. Postanowiłem to sprawdzić i naprawdę dzięki nim ich przygotowanie jest relatywnie łatwe. Jedynym mankamentem praktycznym jaki dostrzegam, jest brak przepisów na konkretne dania z wykorzystaniem przypraw, charakterystycznych dla regionów, z których się wywodzą. Zabieg taki byłby ciekawym uzupełnieniem całości. Jest jeszcze jedna “drobnostka” merytoryczna, która dla mnie jako humanisty ma spore znaczenie. Z racji na charakter tego przewodnika, brak bibliografii, a co za tym idzie, źródeł, z których korzystała autorka, sprawia, że czytany tekst traci na wiarygodności. Podsumowując, „Przyprawy Świata”, mimo powyższych mankamentów, to doprawdy intrygująca i przydatna lektura. Z pewnością nie tylko dla kucharze znajdą w niej coś dla siebie.