Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Była by to całkiem ciekawa książka, gdyby nie jawna tendencyjność polityczna. Owszem, sporo interesujących faktów, sporo trudnych do obalenia argumentów za energetyką jądrową, lecz… ewidentnie autor omija szerokim łukiem argumenty przeciw. No, poza oczywiście tymi skrajnie absurdalnymi, jak choćby straszenie wybuchem jądrowym. Takie brednie faktycznie łatwo obalać. Najbardziej autor pastwi się na byłym ministrze Syryjczyku. Pewnie słusznie. Do tego jeszcze dorzuca oczywiście Wałęsę. Ten tez jest winny, że w Żarnowcu nie powstała elektrownia jądrowa. No, ale obecny rząd już daje nadzieję na atom, więc autor chwali. Książka pisana kilka lat temu. Ciekawe, czy nadal autor by chwalił Morawickiego, jak chwali w książce. Sam fakt, że ktoś w swych poglądach jest za energetyką jądrową nie jest podstawą, żeby go od razu chwalić. Jeśli działalność premiera będzie taka, jak przy pozostałych propagandowych inwestycjach, szansa na względnie rychłą energię z atomu poczekamy jeszcze długo. To, co w książce mnie najbardziej jednak zirytowało, to wielokrotne powtórzenia tych samych informacji czy argumentów za energetyką jądrową. Jakby autor po napisaniu jednego rozdziału zapominał, co napisał w poprzednim. Książka nie należy do zbyt opasłych, więc chyba tylko czytelnik z Alzheimerem tych powtórzeń nie zauważy. Druga irytująca rzecz to kiepsko maskowane samochwalstwo autora. Przez większość książki powołuje się na wypowiedzi (popierające „atom”) różnych specjalistów, po czym… na końcu zamieszcza wywiady z owymi specjalistami. Wywiady są niemal identyczne. I co już zupełnie zabawne… W tekście autor pisząc o pewnym nieoficjalnym sondażu na temat bycia za czy przeciw energetyce jądrowej opowiada, jak ów sondaż został zmanipulowany choćby przez to, w jaki sposób były zadawane pytania. Mówi też, że bez problemu sformułował by owe pytania tak, żeby uzyskać odpowiedzi zupełnie inne, niż padły. Tymczasem w cytowanych pytaniach autor zadaje pytania respondentom dokładnie tak, jak mówi: żeby uzyskać konkretne odpowiedzi pasujące autorowi. Nie twierdzę, że owe odpowiedzi w jakimkolwiek stopniu mijają się z prawdą. Tyle że właśnie na tym polega manipulacja. Dobrze, że książka była krótka.