Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Trudno mi uwierzyć, że już 9 lat minęło od wydania "Tajemnicy domu Helclów"... Piąty raz spotykamy się z krakowską detektywką i po dość spadkowym tomie czwartym z radością mogę odnotować, że profesorowa Szczupaczyńska wraca do formy. Niestety, jednak wciąż nie tej z pierwszych tomów. Tym razem los pobłogosławił naszą bohaterkę dwoma trupami i rzucił wyzwanie w postaci wielu ślepych tropów w nieułatwiającym śledztwa anturażu powodzi z 1903 roku. Przyrodzone bohaterce mieszczańskie pruderie muszą z kolei ustąpić, kiedy Szczupaczyńska dla dobra śledztwa "infiltruje" społeczność krakowskich urningów. Intryga kryminalna ginie nieco pod nawałem erudycji Autorów i naporem samego Krakowa, jego historii, topografii i mentalności mieszkańców. Nie oceniam tego pozytywnie ani negatywnie, taka jest natura tej serii, ale warto mieć świadomość, że to coś więcej niż kryminał. To, czego nie kupiłam to rozdziały Franciszki, zadziornej służącej Szczupaczyńskich, pomyślane chyba jako komediowy przerywnik. Ostatecznie bez żalu przelatywałam je wzrokiem, bo i niełatwo je czytać, ze względu na bardzo autorską ortografię bohaterki. Czy sięgnę po następny tom? Oczywiście, że tak.

Amo Jones – Crowned by Fate Crowned – tom 2 * 18+ * druga szansa 6,5/10 „Najbardziej skomplikowaną wojną, na której przyszło mi walczyć, jest ta z moją własną duszą.”. Opis fabuły na samym dole – dla ciekawskich – nieco zdradza treść, więc czytacie go na własną odpowiedzialność. Po dramatycznym zakończeniu pierwszego tomu, który zostawił mnie z opadniętą szczęką sięgnęłam natychmiast poleciałam do regału po kolejną część. Niestety, tym razem trochę się zawiodłam. Wciąż, jednak czerpałam przyjemność z czytania i byłam zaintrygowana fabułą, mimo że plot twisty doprowadziły mnie do potężnego bólu głowy. W recenzji poprzedniego tomu pisałam, że uwielbiam chaos Amo, plot twisty i fabułę, której nie da się przewidzieć. Cóż, tym razem niestety przedobrzyła. Zwrotami akcji można by obdzielić kilka sezonów telenoweli brazylijskiej i uwierzcie, wcale nie wyolbrzymiam. Utrata pamięci, odnaleziona rodzina (o nie, nie jeden członek – więcej…),rozwód, plot twisty, podwójnie ukryte zamiary. Jest tu wszystko – a książka ma 284 strony. Miałam zwarcie mózgu. Nie będę wymieniać wszystkiego by nie spojlerować Wam treści. A nasi bohaterowie? Sinusoida. Mówili jedno, myśleli drugie, podejmowali jakąś decyzję by kilka stron później o niej zapomnieć i działać w zupełnie innym kierunku. Isa i Bryant zamiast szczerze porozmawiać wciąż się, ranili i próbowali sobą manipulować. Nie ma jednak się czemu dziwić – oboje zostali przeczołgani przez los, który nieustannie rzucał im kłody pod nogi. Nienawidzili się, a jednocześnie kochali. Polubiłam zarówno Bryanta, jak i Isę, jednak to Isa jest moją ulubienicą. Przeszła przemianę i odnalazła w sobie ogromną siłę, która wzbudziła mój podziw. Podjęła się walki i mimo piętrzących się przeszkód nie poddała się. Finalnie jestem zadowolona z zakończenia tej historii. Podsumowując – dalej uwielbiam Amo Jones i nie mogę doczekać się lektury kolejnych książek spod jej pióra. Crowned by Fate podobała mi się póki co najmniej, jednak i tak dobrze się przy niej bawiłam, mimo że kilka razy przewracałam oczami i miałam ochotę rzucić książką. Polecam Wam tę dylogię. Tylko może nie wybierajcie jej na początek przygody z autorką. Opis Fabuły: *SPOJLER* Isa odzyskuje przytomność w obcym domu należącym do nieznanego jej Maxa. Pamięta skrawki wydarzeń, jednak wszystko jej się miesza. Nie wie, co zdarzyło się naprawdę, a co wytworzył jej umysł. Max opowiada jej niewiarygodną historię. Ostatnie 6 miesięcy Isa spędziła zamknięta przed światem, gdzie była faszerowana lekami, które zatruły jej umysł i niemal doprowadziły do szaleństwa – a wszystko to na zlecenie jej ojca. Max jest lekarzem, który pomógł jej uciec na wolność. To jednak nie koniec szokujących informacji. Bryant, miłość jej życia rozwiódł się z nią i porzucił. Isa prosi Maxa o pomoc w dotarciu do byłego męża, pragnie się z nim skonfrontować. Problem w tym, że Bryant ma już nową narzeczoną…

Tom nie tak przeciągnięty jak poprzedni. Nie ma tylu dłużyzn, pomijając rozdział 1, a całość jest równie emocjonująca co pierwszy tom. Wartka akcja, świetna fabuła, pięknie zarysowany świat. Wątki satysfakcjonująco przeplatają się ze sobą, a tytułowy Pan Lodowego Ogrodu robi duże wrażenie. Zacieram rączki na zakończenie serii.

To jedna z najlepszych książek jakie czytałam nie tylko w ostatnim czasie, ale w ogóle. Przedstawia realia życia lat 30., wielkiego kryzysu i migracji ludności na Zachód. Przez całą książkę towarzyszymy rodzinie Joadów w ich poszukiwaniu normalnego życia: bo tak naprawdę wszystko czego chcą to mieć możliwość pracy, zarabiać na swoje potrzeby i mieć dach nad głową. Niewiele, a jednak okazuje się, że to zbyt wiele. Jako świeżo upieczonej mamie zwłaszcza ciężko czytało się fragmenty opisujące realia życia kobiet ciężarnych czy głodu dzieci i śmierci z niedożywienia. Myślę, że książka jest trudna lektura, ale nie że względu na sposób pisania (który jest absolutnie rewelacyjny),ale właśnie że względu na tematykę. Ksiazka nie ma słabych momentów: od pierwszego zdania po ostatnia kropke czytałam z zapartym tchem. Zakończenie totalnie mnie rozwaliło emocjonalnie.

Zapalcie lampy i nie niech nie dotknie Was ciemność Ta powieść jest niesamowicie wciągająca, pełna akcji, intryg, mnóstwa tropów, brutalnych zbrodni i ciemności. Były żołnierz, a teraz prywatny detektyw podejmuje się dwóch spraw, które z każdym kolejnym tropem robią się coraz ohydniejsze i mimo wielu kontaktów, znajomości i przyjaźni nie obejdzie się bez sporych komplikacji i obitej twarzy. Czekam bardzo na kolejny tom!