Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Pierwszą część Baśnioboru z nudów podkradłam siostrze. Nie spodziewałam się niczego ambitnego,lecz już po kilku roździałach stwierdziłam, że nie mogę się oderwać od lektury. Druga część książki jest według mnie jeszcze lepsza od pierwszej. Mamy więcej magii, więcej zagadek, tajemnic i .... zdrajcę! Napięcie nieprzerwanie rośnie,a my sami już nie wiemy ktomu zaufać.
Baśniobór polecam wszystkim niezależnie od wieku :).

Pierwszą część Baśnioboru z nudów podkradłam siostrze. Nie spodziewałam się niczego ambitnego,lecz już po kilku roździałach stwierdziłam, że nie mogę się oderwać od lektury. Druga część książki jest według mnie jeszcze lepsza od pierwszej. Mamy więcej magii, więcej zagadek, tajemnic i .... zdrajcę! Napięcie nieprzerwanie rośnie,a my sami już nie wiemy ktomu zaufać.
...

Bardzo przyjemna lektura dla odstresowania się. Bardzo realistycznie oddany jest klimat miejsca akcji, sami możemy poczuć się jak w dżungli. Świetna książka przygodowa, na pewno nie nudzi.

Bardzo przyjemna lektura dla odstresowania się. Bardzo realistycznie oddany jest klimat miejsca akcji, sami możemy poczuć się jak w dżungli. Świetna książka przygodowa, na pewno nie nudzi.

W "Skarbie Świątyni" mamy tajemnicę, romans, historyczne intrygi. Osobiście przepadam za taką tematyką, więc książka powinna mi się spodobać. Jestem jednak rozczarowana. Podstawą i warunkiem dobrej powieści dla mnie jest ciekawa i przemyślana fabuła, taka aby czytelnik nie mógł się oderwać od lektury. Tutaj jednak akcja ciągnie się jak flaki z olejem. Autorka potrafi się rozpisywać całą stronę nad nastrojem bohatera, by zaraz potem w dwóch zdaniach opisać zastrzelenie dwóch osób. Ciekawym pomysłem było przeplatanie książki cytatami z Pisma Świętego, jednak nie przesadzajmy - czasami zajmują one aż cztery strony! Moim największym rozczarowaniem było zakończenie książki właśnie w ten sposób. Powieść ma jednak też swoje plusy, jak na przykład charakterystyka bohaterów przy pomocy liter z języka hebrajskiego, co trzeba przyznać, jest pomysłem interesującym. Podsumowując książkę polecam jednak tylko miłośnikom gatunku, są bowiem dużo lepsze powieści o podobnej tematyce.

W "Skarbie Świątyni" mamy tajemnicę, romans, historyczne intrygi. Osobiście przepadam za taką tematyką, więc książka powinna mi się spodobać. Jestem jednak rozczarowana. Podstawą i warunkiem dobrej powieści dla mnie jest ciekawa i przemyślana fabuła, taka aby czytelnik nie mógł się oderwać od lektury. Tutaj jednak akcja ciągnie się jak flaki z olejem. Autorka potrafi się...

Książka wciąga od pierwszych stron, jest pisana łatwym, przyjemnym językiem. Godna polecenia wszystkim, którzy zaakceptują obecność fantastyki, przewijającą się w większym lub mniejszym stopniu przez całą powieść. Osobiście jednak polecam, gdzyż jest to pozycja warta uwagi.

Książka wciąga od pierwszych stron, jest pisana łatwym, przyjemnym językiem. Godna polecenia wszystkim, którzy zaakceptują obecność fantastyki, przewijającą się w większym lub mniejszym stopniu przez całą powieść. Osobiście jednak polecam, gdzyż jest to pozycja warta uwagi.

Na książkę natknełam się przypadkowo. Ponieważ akurat nie miałam nic do czytania, zabrałam się za nią. Nie żałuję. Porusza ona bowiem takie emocje jakich staramy się unikać w życiu codziennym. Przekazuje treści, bardzo proste, jednak często zapominane w obecnych czasach. Lektura dla każdego.

Na książkę natknełam się przypadkowo. Ponieważ akurat nie miałam nic do czytania, zabrałam się za nią. Nie żałuję. Porusza ona bowiem takie emocje jakich staramy się unikać w życiu codziennym. Przekazuje treści, bardzo proste, jednak często zapominane w obecnych czasach. Lektura dla każdego.

Książka, zapowiadała się ciekawie. Pełna zapału zabrałam się więc za czytanie. Z natury jestem niestety niecierpliwa, więc lekko zdenerwowało mnie to, że po 40 stronach nic, ale to nic poza poznaniem bohaterów (opisaniem miejsca ich zamieszkania, charakteru, wyglądu) się nie wydarzyło. Być może nie jest to książka dla mnie, gdyż nie przepadam za długimi opisami nie wnoszącymi wiele do fabuły, a już na pewno nie za książkami, w których te opisy zdają się być centrum. Moim błędem było, iż nie dotrwałam do końca (nie wiem, może książka później się rozkręca?). Nie mogę więc w pełni uczciwie ocenić tej pozycji. Dałam jej jednak dwie gwiazdki, za to, że przez 75 stron praktycznie nic się nie wydarzyło. Cóż tą powieść z czystym sumieniem mogę polecić tylko miłośnikom gatunku.

Książka, zapowiadała się ciekawie. Pełna zapału zabrałam się więc za czytanie. Z natury jestem niestety niecierpliwa, więc lekko zdenerwowało mnie to, że po 40 stronach nic, ale to nic poza poznaniem bohaterów (opisaniem miejsca ich zamieszkania, charakteru, wyglądu) się nie wydarzyło. Być może nie jest to książka dla mnie, gdyż nie przepadam za długimi opisami nie...

Książka miła, przyjemna, szybko się czyta. Trzyma w napięciu, mimo iż fabuła zdaje się być czasami przewidywalna i naciągana. Polecam jednak wszystkim mniej wymagającym molom ksiązkowym :).

Książka miła, przyjemna, szybko się czyta. Trzyma w napięciu, mimo iż fabuła zdaje się być czasami przewidywalna i naciągana. Polecam jednak wszystkim mniej wymagającym molom ksiązkowym :).

Książka bardzo wciąga, nie można się oderwać. Szybka akcja, brak długich i nużących opisów sprawia, że czyta się ją jednym tchem. Gorąco polecam !

Książka bardzo wciąga, nie można się oderwać. Szybka akcja, brak długich i nużących opisów sprawia, że czyta się ją jednym tchem. Gorąco polecam !

Seria książek Gone jest bardzo wciągająca, trzymająca w napięciu. Dotychczas, najbardziej spodobała mi się właśnie druga część. Opisy są bardzo realistyczne, momentami tak, że sami czujemy wszechobecny głód czy paniczny strach. Fabuła interesująca, książka napisana przystępnym językiem - słowem wszystko by nie można się było oderwać od lektury.

Teraz tak na marginesie, o całej serii. Bardzo podoba mi się wielowątkowość książek, napisanych jednak tak, by nie pogubić się (nie trzeba się zastanawiać "kto to był?" i cofać się w lekturze).Drugim, wielkim plusem jest ukazanie biegu wydarzeń z perspektyw kilku bohaterów (za każdym razem dodając jakiś nowy wątek do fabuły). To, co jednak podoba mi się najbardziej, to niebanalne postacie. Nie mówię tu tylko o bohaterach pierwszoplanowych, ale o wszystkich generalnie. Sam nie jest ideałem, zdrza mu się załamać, pomylić. Astrid również nie jest idealna. Diana - pozornie zła, okrutna dziewczyna, bez empatii. Jednak w dalszych częściach powinniśmy zweryfikować te poglądy. Ukazuje ona bowiem swoje drugie, łagodniejsze i bardziej przyjazne oblicze. To właśnie Diana jest moją ulubioną bohaterką serii. Dziękuje za opinie innych użytkowników, które zachęciły mnie po sięgnięcie po te książki. Sama również polecam i pozdrawiam :).

Seria książek Gone jest bardzo wciągająca, trzymająca w napięciu. Dotychczas, najbardziej spodobała mi się właśnie druga część. Opisy są bardzo realistyczne, momentami tak, że sami czujemy wszechobecny głód czy paniczny strach. Fabuła interesująca, książka napisana przystępnym językiem - słowem wszystko by nie można się było oderwać od lektury.



Teraz tak na marginesie, o...