Jesteśmy społecznością, która kocha książki

,, (...) chciałoby się wymazać te wspomnienia z pamięci- co do jednego- a równocześnie nie chce się stracić żadnego z nich, bo są już ostatnim skarbem, jaki się ma.

,, (...) chciałoby się wymazać te wspomnienia z pamięci- co do jednego- a równocześnie nie chce się stracić żadnego z nich, bo są już ostatn...

,,(...) Nic nie wiem o żadnej klęsce. (...) Niczego w tym rodzaju nie przyjęłam do wiadomości. Ja tylko zapłaciłam swój rachunek za doświadczenie- i już je nabyłam. Już je mam. Jestem mądrzejsza. I silniejsza. Przecież sam pan nas uczył, że życie bez cierpienia jest jak jedzenie bez soli.

,,(...) Nic nie wiem o żadnej klęsce. (...) Niczego w tym rodzaju nie przyjęłam do wiadomości. Ja tylko zapłaciłam swój rachunek za doświadc...

,, (...) Lekarze twierdzą podobno, że stan ducha zwany zakochaniem przypomina pewne formy obłędu. Jeżeli tak im się kojarzy stan zakochania z wzajemnością, to cóż powiedzieliby o miłości nieszczęśliwej, zawiedzionej i odepchniętej, pozbawionej nawet ociupinki nadziei?

,, (...) Lekarze twierdzą podobno, że stan ducha zwany zakochaniem przypomina pewne formy obłędu. Jeżeli tak im się kojarzy stan zakochania ...

,, (...) Tak czasem w atramentowej czerni nocy błyska na torach daleki sygnał i on jeden przypomina, że nie zawsze przecież będzie ciemno i pusto; być może już wkrótce przeleci wspaniały wielki ekspres, do którego będzie można wskoczyć, pojechać daleko i zmienić całe swoje życie.

,, (...) Tak czasem w atramentowej czerni nocy błyska na torach daleki sygnał i on jeden przypomina, że nie zawsze przecież będzie ciemno i ...

Była zmęczona tak bardzo, że łzy płynące teraz nie przynosiły ulgi, jak to się zdarza czasami, a były jedynie wyrazem ostatecznego znużenia, prawie rezygnacją. Jak długo można odgadywać, co kryje za sobą uśmiech na czyjejś twarzy? Jak długo można wsłuchiwać się w rozmowę, dialog dwóch głosów i w ciągłym napięciu doszukiwać się w ich intonacji prawdy, której człowiek lęka się dla siebie? Obserwować czyjeś gesty, odruchy i własną zazdrość?

Była zmęczona tak bardzo, że łzy płynące teraz nie przynosiły ulgi, jak to się zdarza czasami, a były jedynie wyrazem ostatecznego znużenia,...

Nigdy nie trać nadziei. To jest ostatni klucz, który otwiera drzwi.

Nigdy nie trać nadziei. To jest ostatni klucz, który otwiera drzwi.

(...) A w ogóle- czy uczciwa osoba ludzka ma prawo tak bezmyślnie cieszyć się urodą świata, który w tej samej przecież chwili zawiera w sobie tyle cierpień, okrucieństwa i zła?

(...) A w ogóle- czy uczciwa osoba ludzka ma prawo tak bezmyślnie cieszyć się urodą świata, który w tej samej przecież chwili zawiera w sobi...

(...) wszystko wydawało się teraz sfałszowane, nierzeczywiste.

(...) wszystko wydawało się teraz sfałszowane, nierzeczywiste.