Jesteśmy społecznością, która kocha książki

O, jakie to było dobre! Poważna kandydatka do tytułu osobistej Książki Roku.

O, jakie to było dobre! Poważna kandydatka do tytułu osobistej Książki Roku.

Pięknie utkała tę opowieść Kasia Bulicz-Kasprzak. To oparty o rodzinne wspomnienia autorki istny kobierzec ludzkich emocji, odwiecznie tych samych, towarzyszących człowiekowi od narodzin do śmierci niezależnie od pochodzenia czy stanu posiadania. To też - a może przede wszystkim - wspaniały obraz polskiej wsi, z jednej strony bezkompromisowej, surowej, a z drugiej potrafiącej się odwdzięczyć pięknem swej natury. Można by powiedzieć, że to dość zwyczajna historia, bo nie znajdziemy tu fabularnych fajerwerków czy wielkich zwrotów akcji, a jednak ten literacki świat pochłania bez reszty, wywołuje wypieki na twarzy i nie pozwala głębiej odetchnąć. Ta książka jest „nieodkładalna”, tłumaczysz sobie, że jeszcze tylko jeden rozdział i przerwa, ale w pewnym momencie już nie jesteś w stanie tej przerwy zrobić – musisz, po prostu musisz, doczytać do końca. Wielkie ukłony dla pisarki, że historią swojej rodziny podzieliła się w tak imponującym stylu.

Pięknie utkała tę opowieść Kasia Bulicz-Kasprzak. To oparty o rodzinne wspomnienia autorki istny kobierzec ludzkich emocji, odwiecznie tych samych, towarzyszących człowiekowi od narodzin do śmierci niezależnie od pochodzenia czy stanu posiadania. To też - a może przede wszystkim - wspaniały obraz polskiej wsi, z jednej strony bezkompromisowej, surowej, a z drugiej...