Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka pewnie dobra, ale nie byłam w stanie się na niej skupić. Dodam, że na ocenę raczej średnią może rzutować fakt, że "Rdzy" słuchałam, a nie czytałam. Być może z tradycyjnym wydaniem papierowym byłoby lepiej.

Książka pewnie dobra, ale nie byłam w stanie się na niej skupić. Dodam, że na ocenę raczej średnią może rzutować fakt, że "Rdzy" słuchałam, a nie czytałam. Być może z tradycyjnym wydaniem papierowym byłoby lepiej.

Kot Bob. Najsłodszy i najukochańszy towarzysz w doli i niedoli swojego człowieka Jamesa Bowena.
Opowieść poruszająca i zdumiewająca. Pokazuje jak wiele może dać człowiekowi na dnie mała kupka rudego futra.
W książce znajdujemy wiele zabawnych perypetii i wiele smutnych, które przytrafiły się tej dwójce.
Po krótkim wprowadzeniu, można ulec mylnemu wrażeniu, że książka jest ciężka i smutna. Moje wrażenie jest inne, to bardzo optymistyczna opowieść o przyjaźni, albo nawet miłości między człowiekiem i kotem. Takiej prawdziwej niczym niezmąconej relacji jakie zdarzają się rzadko.
James ratując życie zbłąkanemu kocurowi, ratuje całkiem nieświadomie -swoje własne życie.
Gdy zapada decyzja by zatrzymać kota trzeba przeorganizować swoje życie, przyjąć fakt, że teraz jest się odpowiedzialnym nie tylko za siebie, ale także za stworzenie, któremu dało się dom.

Książka przesiąknięta miłością, troską, czułością, którą Bob i James dzielą się między sobą.

Obok tych ładnych obrazków z kotem, jest też obraz ludzkiej zawiści, chęci zaszkodzenia, obojętności.

W powieści bardzo obrazowo ukazany jest problem bezdomności i tego, że wymykając się systemowi, stajesz się niewidzialny. Ludzie nie zwracają na ciebie uwagi, jakbyś nie istniał.

Kot Bob. Najsłodszy i najukochańszy towarzysz w doli i niedoli swojego człowieka Jamesa Bowena.
Opowieść poruszająca i zdumiewająca. Pokazuje jak wiele może dać człowiekowi na dnie mała kupka rudego futra.
W książce znajdujemy wiele zabawnych perypetii i wiele smutnych, które przytrafiły się tej dwójce.
Po krótkim wprowadzeniu, można ulec mylnemu wrażeniu, że książka jest...

Niestety druga część niemiłosiernie mi się nudziła. Pierwsza połowa jeszcze jakoś leci, ale druga...jest nudna, ma dłużyzny i czyta się ciężko.

Niestety druga część niemiłosiernie mi się nudziła. Pierwsza połowa jeszcze jakoś leci, ale druga...jest nudna, ma dłużyzny i czyta się ciężko.