-
ArtykułyPremiera „Tylko my dwoje”. Weź udział w konkursie i wygraj bilety do kina!LubimyCzytać6
-
ArtykułyKolejna powieść Remigiusza Mroza trafi na ekrany. Pora na „Langera”Konrad Wrzesiński3
-
ArtykułyDrapieżnicy z Wall Street. Premiera książki „Cienie przeszłości” Marka MarcinowskiegoBarbaraDorosz5
-
ArtykułyWeź udział w akcji recenzenckiej i wygraj książkę „Nie pytaj” Marii Biernackiej-DrabikLubimyCzytać4
Biblioteczka
2020-05-01
2020-08-09
Nowela w tłumaczeniu Zygmunta Niedźwiedzkiego udostępniona w wersji elektronicznej na chmuraczytania.pl
Pięknie napisany i intrygujący utwór. Autor stawia pytanie o to, co decyduje o uroku każdego człowieka. Bohater noweli poznaje bowiem niemłodego już mężczyznę, który miał fenomenalne powodzenie u kobiet. Nie był ani zbyt postawny, ani zbyt piękny, ani obdarzony nieprzeciętnym dowcipem. Owszem ujmujący, grzeczny, taktowny w rozmowie, ale te cechy nie wydawały się decydujące.. Dopiero portret kobiety, wiszący w apartamencie mężczyzny, od które bohater nie mógł oderwać oczu wyjaśnił mu przyczyny owego powodzenia. Bo na portrecie była uwieczniona matka mężczyzny...
Wykwintny język jest niewątpliwym atutem tego utworu.
Nowela w tłumaczeniu Zygmunta Niedźwiedzkiego udostępniona w wersji elektronicznej na chmuraczytania.pl
Pięknie napisany i intrygujący utwór. Autor stawia pytanie o to, co decyduje o uroku każdego człowieka. Bohater noweli poznaje bowiem niemłodego już mężczyznę, który miał fenomenalne powodzenie u kobiet. Nie był ani zbyt postawny, ani zbyt piękny, ani obdarzony...
Opowiadanie Guy de Maupassanta z 1887 roku, w przekładzie Zygmunta Niedźwiedzkiego, wydane przez Fundację Festina Lente w 2013 roku i udostępnione na www.chmuraczytania.pl
Ależ trafiłam! Dopiero co przedwczoraj czytałam "Czarnego kota" Poe'go, a tu bardzo podobne w schemacie i treści opowiadanie Maupassanta.
Narrator opisuje swoje wewnętrzne przeżycia, odkrywając z dnia na dzień postępującą i coraz bardziej natarczywą obecność w swoim ciele istoty obcej, niewidzialnej, która nim kieruje i rządzi. Najpierw swą gorączkę, rozdrażnienie i niepokój kładzie na karb choroby ciała, szuka pomocy medycznej, zaczytuje się w dziełach filozoficznych i teologicznych. Tymczasem szaleństwo postępuje, a napięcie z każdym zapiskiem rośnie. Bohater podejrzewa u siebie albo podwójną osobowość, albo zaburzenia snu. Ale owo coś wysysa z niego życie, poi się wodą i mlekiem, które stoją w nocy obok jego łóżka.
I tak jak u Poe'go mamy tu punkt kulminacyjny. Owładnięty chęcią mordu prześladującej go istoty bohater popełnia samobójstwo.
Przyznam, że to znakomita klasyka grozy, a jednocześnie doskonałe studium ludzkiej psychiki. Jestem pod wrażeniem sugestywności opisu przeżyć, a przecież to utwór liczący sobie ponad 130 lat!
Opowiadanie Guy de Maupassanta z 1887 roku, w przekładzie Zygmunta Niedźwiedzkiego, wydane przez Fundację Festina Lente w 2013 roku i udostępnione na www.chmuraczytania.pl
więcej Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo toAleż trafiłam! Dopiero co przedwczoraj czytałam "Czarnego kota" Poe'go, a tu bardzo podobne w schemacie i treści opowiadanie Maupassanta.
Narrator opisuje swoje wewnętrzne przeżycia, odkrywając z dnia...