Jesteśmy społecznością, która kocha książki

To było moje pierwsze spotkanie z Danielle Steel i nie będę za często wracać do powieści autorki - raczej wtedy, gdy będę chciała poczytać coś bardzo lekkiego i nie wymagającego wysiłku intelektualnego ani wywołującego zbyt wielu emocji.

Książka opowiada dwie historie. Druga była zdecydowanie ciekawsza, ponieważ bohaterka była amiszką. Ten element kulturowy ubarwił wątek.
Pierwsza historia natomiast była dla mnie mdła i powierzchowna. Bohaterka - Jenny - została przedstawiona jako absolutny ideał, co irytowało i nudziło. A pomimo tego, że bohaterowie napotykali na swojej drodze mnóstwo przeszkód, to każda była rozwiązywana od razu. Jakaś kobieta jest maltretowana? Wspaniała, kochana Jenny zakłada koło wsparcia i staje się jeszcze bardziej uwielbiana, a wszystkie kobiety są jej wdzięczne. I to wszystko w kilku zdaniach. A to nie jedyny przykład.

Generalnie powieść płytka i lekka, bez refleksji. Na dwa popołudnia luźnego odpoczynku.

To było moje pierwsze spotkanie z Danielle Steel i nie będę za często wracać do powieści autorki - raczej wtedy, gdy będę chciała poczytać coś bardzo lekkiego i nie wymagającego wysiłku intelektualnego ani wywołującego zbyt wielu emocji.

Książka opowiada dwie historie. Druga była zdecydowanie ciekawsza, ponieważ bohaterka była amiszką. Ten element kulturowy ubarwił wątek....

Pierwsza część "Kruczych pierścieni" ujęła mnie tym innym światem. Klimatem, który przywodził mi na myśl wikingów. To było 100% fantastyki w fantastyce - Ym rządzi się swoimi prawami, ma swoją historię, religię. Gdy sięgnęłam po drugą część, zawiodłam się tym, że jednak w uniwersum tej serii istnieje nasz świat, nasza współczesna Ziemia. To mnie nieco odepchnęło, jednak fabuła wciągnęła mnie nie mniej (a może i bardziej) niż "Dziecko Odyna".
Hirka jest dla mnie wspaniałą postacią, do której czuje się sympatię, a to nie jest tak oczywiste w przypadku nastoletniej głównej bohaterki. Również Rime stał się dla mnie bohaterem bardziej interesującym.
Były ciekawe zwroty akcji, interesujące relacje między postaciami i w ogólnym rozrachunku miałam pozytywne odczucia. Jednak nadal wolałabym, że akcja pozostała w Ym, jakby Ziemia w ogóle nie istniała.

Pierwsza część "Kruczych pierścieni" ujęła mnie tym innym światem. Klimatem, który przywodził mi na myśl wikingów. To było 100% fantastyki w fantastyce - Ym rządzi się swoimi prawami, ma swoją historię, religię. Gdy sięgnęłam po drugą część, zawiodłam się tym, że jednak w uniwersum tej serii istnieje nasz świat, nasza współczesna Ziemia. To mnie nieco odepchnęło, jednak...

Długo wzbraniałam się przed powieściami Nicholasa Sparksa. Bałam się, że będą gęste od ckliwości i słodyczy. Ale w końcu się odważyłam i... jestem mile zaskoczona. Było uroczo i romantycznie, ale bez przesady. W dodatku czytało się bardzo szybko i przyjemnie.
Podchody bohaterów, ich wzajemne mijanie się było ciekawe i ani trochę nie irytowało.
Nie czuję się jeszcze ekspertem od książek pana Sparksa, ale na pewno przeczytam jeszcze jakieś inne powieści autora.

Długo wzbraniałam się przed powieściami Nicholasa Sparksa. Bałam się, że będą gęste od ckliwości i słodyczy. Ale w końcu się odważyłam i... jestem mile zaskoczona. Było uroczo i romantycznie, ale bez przesady. W dodatku czytało się bardzo szybko i przyjemnie.
Podchody bohaterów, ich wzajemne mijanie się było ciekawe i ani trochę nie irytowało.
Nie czuję się jeszcze...