Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Absolutnie niesamowita historia zrelacjonowana w mistrzowski sposób. Pochłania całkowicie; przeczytałem całość jednego dnia.

Absolutnie niesamowita historia zrelacjonowana w mistrzowski sposób. Pochłania całkowicie; przeczytałem całość jednego dnia.

Chyba za dużo tu podjętych tematów jak na taką objętość książki. Multum wątków i często potraktowane są one przez to pobieżnie. Ogólnie książka wydaje się być jakąś chaotyczną pierwszą wersją "na brudno". Pomijając powyższe, znajdziemy w niej kilka ciekawych analiz dotyczących omawianego okresu w historii.

Chyba za dużo tu podjętych tematów jak na taką objętość książki. Multum wątków i często potraktowane są one przez to pobieżnie. Ogólnie książka wydaje się być jakąś chaotyczną pierwszą wersją "na brudno". Pomijając powyższe, znajdziemy w niej kilka ciekawych analiz dotyczących omawianego okresu w historii.

Kilka fajnych ciekawostek zza kulis powstawania Przyjaciół.

Kilka fajnych ciekawostek zza kulis powstawania Przyjaciół.

Ciekawe kulisy polityki UE i osobiste przemyślenia Donalda Tuska

Ciekawe kulisy polityki UE i osobiste przemyślenia Donalda Tuska

Jedna z bardziej kontrowersyjnych książek jakie czytałem.

Jedna z bardziej kontrowersyjnych książek jakie czytałem.

Świetnie wydana.

Świetnie wydana.

Jest trochę kontrowersyjnych teorii, ale ogólnie to trafne i spostrzegawcze.

Jest trochę kontrowersyjnych teorii, ale ogólnie to trafne i spostrzegawcze.

Arcyciekawe!

Arcyciekawe!

Platon zachwyca się mocną głową Sokratesa :)
Uczta to praktycznie stenogram z pewnej biesiady, w której udział brał mistrz Platona - Sokrates.
Biesiadnicy dyskutują o różnych obliczach Erosa i miłości męsko-męskiej.

Ciekawe, przyjemne i nawet czasami zabawne.

Platon zachwyca się mocną głową Sokratesa :)
Uczta to praktycznie stenogram z pewnej biesiady, w której udział brał mistrz Platona - Sokrates.
Biesiadnicy dyskutują o różnych obliczach Erosa i miłości męsko-męskiej.

Ciekawe, przyjemne i nawet czasami zabawne.

Trafna i ciekawa w formie krytyka ustroju komunistycznego oraz idei socjalistycznych wprowadzanych w życie po Rewolucji w Rosji. Historia opowiadana jest przez pryzmat grupy chorych na raka pacjentów odziału onkologicznego. Postacie i ich opinie o tym jak było i jest w sowieckiej Rosji są różne i zależą w głównej mierze od tego, czy system ten daną osobę skrzywdził, czy wyniósł na pozycję. Bardzo odważna w tezach, ponieważ oparta na osobistych przeżyciach autora, który sam walczył z nowotworem.

Trafna i ciekawa w formie krytyka ustroju komunistycznego oraz idei socjalistycznych wprowadzanych w życie po Rewolucji w Rosji. Historia opowiadana jest przez pryzmat grupy chorych na raka pacjentów odziału onkologicznego. Postacie i ich opinie o tym jak było i jest w sowieckiej Rosji są różne i zależą w głównej mierze od tego, czy system ten daną osobę skrzywdził, czy...

Trzeba przeczytać i tyle. Każde zdanie zmusza do refleksji nad samym sobą. Camus przedstawia wiele bardzo ciekawych problemów społecznych.

Trzeba przeczytać i tyle. Każde zdanie zmusza do refleksji nad samym sobą. Camus przedstawia wiele bardzo ciekawych problemów społecznych.

"Jedyne, co nam pozostałe, to buchalteria." - Ten cytat pozostanie mi w pamięci na długo. Bezradność wobec dżumy i sprowadzenie człowieka do numerka w księgach. Kapitalna powieść o ludzkich zachowaniach w godzinie próby.

"Jedyne, co nam pozostałe, to buchalteria." - Ten cytat pozostanie mi w pamięci na długo. Bezradność wobec dżumy i sprowadzenie człowieka do numerka w księgach. Kapitalna powieść o ludzkich zachowaniach w godzinie próby.

Niesamowicie wciągająca historia znudzonego człowieka. Napisana w kapitalnym stylu, bez dialogów, prawie jak zeznanie, pozwala poznać głównego bohatera, całkowicie zanurzyć się w jego nihilistycznej świadomośći

Niesamowicie wciągająca historia znudzonego człowieka. Napisana w kapitalnym stylu, bez dialogów, prawie jak zeznanie, pozwala poznać głównego bohatera, całkowicie zanurzyć się w jego nihilistycznej świadomośći

Wyjątkowo zgadzam się ze średnią oceną książki na LC. 7 wydaje mi się odpowiednie. Proces niewątpliwie coś sobą przekazuje i to w sposób dający pole do popisu w kwestiach interpretacji, ale niestety często nudzi i nie wzbudza prawie żadnych emocji. Mnie proces, któremu podległa Józef K., kojarzył się z absurdem totalitarnej kontroli państwa nad człowiekiem, co jest bodajże interpretacją najpopularniejszą .

Wyjątkowo zgadzam się ze średnią oceną książki na LC. 7 wydaje mi się odpowiednie. Proces niewątpliwie coś sobą przekazuje i to w sposób dający pole do popisu w kwestiach interpretacji, ale niestety często nudzi i nie wzbudza prawie żadnych emocji. Mnie proces, któremu podległa Józef K., kojarzył się z absurdem totalitarnej kontroli państwa nad człowiekiem, co jest bodajże...

Po przeczytaniu Hamleta sięgnąłem po inną znaną tragedie Szekspira jaką jest Makbet. Treść jej była mi znana po pobieżnej lekturze w liceum, ale postanowiłem przeczytać ją raz jeszcze, w pełni świadomie, nie z przymusu.

Akcja Makbeta pochłania czytelnika całkowicie, sama tragedia jest krótka, przez co wystarczą dwie godziny na lekturę tej klasycznej historii o zbrodni i jej konsekwencjach. Szekspirowi udało się stworzyć bardzo ogólne postacie, przez co historia jest niesamowicie uniwersalna i nie zestarzała się w żadnym stopniu.

Po przeczytaniu Hamleta sięgnąłem po inną znaną tragedie Szekspira jaką jest Makbet. Treść jej była mi znana po pobieżnej lekturze w liceum, ale postanowiłem przeczytać ją raz jeszcze, w pełni świadomie, nie z przymusu.

Akcja Makbeta pochłania czytelnika całkowicie, sama tragedia jest krótka, przez co wystarczą dwie godziny na lekturę tej klasycznej historii o zbrodni i...

Książka jest rekonstrukcją polowania na Kuklińskiego; jego ostatnich miesięcy na wolności oraz kilku epizodów wcześniejszych.

Mimo, że jest ona bardzo przeciętna jeśli chodzi o warsztat pisarski, to dla zainteresowanych tematem będzie lekturą błyskawiczną. Nie jest to w żadnym wypadku analiza psychologiczna Icemana(tego uświadczymy zaledwie kilka stron). O samej książce nie ma co pisać, jest poprawna i raczej powinna służyć jako jedno z kilku źródeł informacji o Kuklińskim.

Przed przeczytaniem polecam zapoznać się z filmem dokumentalnym z 2003 roku, w którym sam Kukliński opowiada o swoim życiu. Potem tą książką, jako zmaterializowanie tego co mówił. Polecam również film fabularny.

Książka jest rekonstrukcją polowania na Kuklińskiego; jego ostatnich miesięcy na wolności oraz kilku epizodów wcześniejszych.

Mimo, że jest ona bardzo przeciętna jeśli chodzi o warsztat pisarski, to dla zainteresowanych tematem będzie lekturą błyskawiczną. Nie jest to w żadnym wypadku analiza psychologiczna Icemana(tego uświadczymy zaledwie kilka stron). O samej książce...

"Jeden dzień..." to bardzo dobre studium relatywności człowieczego szczęścia. Gdy odsiaduje się ósmy rok w katorżniczym łagrze, w mrozie i niedożywieniu, jakże zmieniają się ludzkie priorytety. Bezcennym staje się miska chudej zupy z chwastów i każdy gram czerstwego chleba. Przerażający system panujący w łagrze, który faworyzuje najcwańszych powoli zmienia zeków z ludzi w puste i zimne jak tamtejszy mróz maszyny, pracujące w trybie wstać-przeżyć-zjeść.

"Jeden dzień..." to bardzo dobre studium relatywności człowieczego szczęścia. Gdy odsiaduje się ósmy rok w katorżniczym łagrze, w mrozie i niedożywieniu, jakże zmieniają się ludzkie priorytety. Bezcennym staje się miska chudej zupy z chwastów i każdy gram czerstwego chleba. Przerażający system panujący w łagrze, który faworyzuje najcwańszych powoli zmienia zeków z ludzi w...

Książka do postawienia zaraz obok Roku 1984 Orwella. Wspaniale napisana wizja antyutopii, w której ludzie są "warunkowani" oraz przydzielani na całe życie do określonej kasty społecznej.

Niesamowicie wciągająca, przeczytałem za jednym razem, ubolewając, że nie jest dłuższa.

Książka do postawienia zaraz obok Roku 1984 Orwella. Wspaniale napisana wizja antyutopii, w której ludzie są "warunkowani" oraz przydzielani na całe życie do określonej kasty społecznej.

Niesamowicie wciągająca, przeczytałem za jednym razem, ubolewając, że nie jest dłuższa.

II Wojna Światowa rozpisana na 1000 stronach. Pełny profesjonalizm.

II Wojna Światowa rozpisana na 1000 stronach. Pełny profesjonalizm.

Historia Polski w przyjaznej formie. Dużo zdjęć pozwala lepiej zrozumieć omawiane tematy. Krótko zwięźle i na temat. Książka powinna być wprowadzana jako podręcznik w szkołach. Każdy powinien się z tym zaznajomić.

Historia Polski w przyjaznej formie. Dużo zdjęć pozwala lepiej zrozumieć omawiane tematy. Krótko zwięźle i na temat. Książka powinna być wprowadzana jako podręcznik w szkołach. Każdy powinien się z tym zaznajomić.