Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Absurdalna książka, której autorka całe zło tego świata (narkomania, choroby itd.) zrzuca na odejście od tytułowego "kontinuum". Zakłada, że jej metoda wychowawcza jest jedyną słuszną i nie robiącą krzywdy dziecku, argumenty (niekiedy fałszywe - przykład z dziewczynką wychowaną przez wilki) dobiera tak, by pasowały do jej teorii. Zdecydowanie nie polecam.

Absurdalna książka, której autorka całe zło tego świata (narkomania, choroby itd.) zrzuca na odejście od tytułowego "kontinuum". Zakłada, że jej metoda wychowawcza jest jedyną słuszną i nie robiącą krzywdy dziecku, argumenty (niekiedy fałszywe - przykład z dziewczynką wychowaną przez wilki) dobiera tak, by pasowały do jej teorii. Zdecydowanie nie polecam.

Jedyne inteligentne postacie w tej książce to dzieci jednej z Natalii. Same Natalie są płytkie, aroganckie i, dla mnie, irytujące. Fabuła dość interesująca i przyjemna, ale dialogi i niekonsekwancja głównych bohaterek odebrały przyjemność z czytania książki.

Jedyne inteligentne postacie w tej książce to dzieci jednej z Natalii. Same Natalie są płytkie, aroganckie i, dla mnie, irytujące. Fabuła dość interesująca i przyjemna, ale dialogi i niekonsekwancja głównych bohaterek odebrały przyjemność z czytania książki.

Pan Bolesław pisząc to dzieło, zapełnił około 600 stron. O te 600 za dużo. Emocje jak na grzybobraniu. Łatwiej przebrnąć przez 12 potraw wigilijnych. Szkoda, że nie miał córki, która powstrzymałaby go przed wydaniem tego dzieła. W szkole by życia nie miała z takim dziedzictwem.

Pan Bolesław pisząc to dzieło, zapełnił około 600 stron. O te 600 za dużo. Emocje jak na grzybobraniu. Łatwiej przebrnąć przez 12 potraw wigilijnych. Szkoda, że nie miał córki, która powstrzymałaby go przed wydaniem tego dzieła. W szkole by życia nie miała z takim dziedzictwem.