Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Dawno nie czytałam takiej książki. Takiej, czyli - jak to się mówi - obyczajowej. Lżejszej niż te, po które z reguły sięgam, co akurat bardzo było mi potrzebne. Dzięki tej książce "posłuchałam" (w głowie znaczy, posłuchałam) "Gdybyś kochał, hej", "popływałam" (znaczy w głowie, we wspomnieniach) w jeziorze "na ośrodku", jak to się u nas mówiło, przypomniałam sobie stołówkowe jedzenie. I choć "moje" miejsca były w Koninie i okolicach, a rzecz w książce dzieje się w Katowicach, to przecież co to komu szkodzi. O klimat chodzi, klimat dobrych, słusznie minionych czasów. I o historię, bo książka spowodowała, że poczytałam sobie trochę o tej hucie, o tym jak powstawała. Lubię, kiedy osoba pisząca książkę trzyma się realiów. Cóż z tego, że książka jest obyczajowa - szacunek do czytelnika trzeba mieć ;).

Dawno nie czytałam takiej książki. Takiej, czyli - jak to się mówi - obyczajowej. Lżejszej niż te, po które z reguły sięgam, co akurat bardzo było mi potrzebne. Dzięki tej książce "posłuchałam" (w głowie znaczy, posłuchałam) "Gdybyś kochał, hej", "popływałam" (znaczy w głowie, we wspomnieniach) w jeziorze "na ośrodku", jak to się u nas mówiło, przypomniałam sobie stołówkowe...