Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Po "Pieśń Lodu i Ognia" sięgnęłam w zasadzie z braku czegokolwiek do czytania. Nie miałam już pomysłu na żadne inne fantasy, a słyszałam, że wszyscy pochwalają "Grę o Tron".
Książki napisane zostały bardzo dobrze, fabuła jest rozbudowana, a akcja przestrzenna i wielowątkowa. Postaci doskonale nakreślone, zarysowane zarazem na tyle mocno, by wyrobić sobie opinię, a zarazem na tyle delikatnie,że nie wiadomo czego można się spodziewać. Rónolegle żaden z bohaterów nie jest jednoznacznie negatywny, ani jednoznacznie pozytywny, dzięki czemu nawet ci teoretycznie "podli i okrutni" mogą budzić sympatię, a ci teoretycznie "dobrzy" mogą odstręczać swoją postawą. Dzięki "rozrzuceniu" akcji w przeróżnych zakamarkach świata poznajemy odmienne kultury, a także poglądy na daną sprawę. Autor nie rozsądza jednoznaczniee co jest dobre, a co złe; czytelnik sam decyduje komu chce "kibicować".
MImo niewątpliwych atutów, historia jakoś mnie nie ,,wciąga". Owszem czyta się całkiem przyjemnie, fabuła potrafi zaintrygować, a sama powieść jest napisana bardzo dobrze, doskonale wręcz, jednak osobiście czuję, że czegoś w niej brakuje. Nie ma w niej tego specyficznego klimatu, który sprawia, ze historia, nawet jeśli fragmenty możesz recytować z pmięci, nigdy cię nie nudzi. Nie zawiera w sobie tej iskry, która sprawia, iż czyta się książkę wciąż i wciąż, za każdym razem odkrywając coś nowego, z okrzykiem "jak mogłam/em wcześniej na to nie wpaść?!". Brakuje tego subtelnego czynnika, sprawiającego, że świat zawęża się do prostokąta kartki i "połyka się" stronę za stroną, nawet tego nie zauważając, a potem nim się człowiek zorientuje, tu już znikąd pojawia się koniec. Choć może to ja, tak jak Sansa, naczytałam się pięknych historii o rycerzach w lśniących zbrojach, którzy z pieśnią na ustach ratują świat i wracają do swoich dam, i cągle jeszcze wierzę, że życie jest jak piękna bajka, a bajki przecież zawsze muszą kończyć się dobrze.
Jest to bez wątpienia książka dla każdego, kto chciałby czytać o ludziach, prawdziwych ludziach: ich problemach, rozterkach, błędach... Gdzie ceną za pomyłkę może być życie. Jednak tym, którzy szukają tu epickiej opowieści o bohaterstwie, bezwarunkowym oddaniu i przyjaźni, która wszystko przetrwa, gdzie pojawią się jakieś tam problemy, ale na koniec wszystko znów będzie dobre i piękne sugeruję raczej zwróić się w kierunku Tolkieowsko-Flanganowskim, ewentualnie do pani J. K. Rowlig. Tam z pewnością znajdzie sie tego pod dostatkiem, tu... raczej skąpo.

Po "Pieśń Lodu i Ognia" sięgnęłam w zasadzie z braku czegokolwiek do czytania. Nie miałam już pomysłu na żadne inne fantasy, a słyszałam, że wszyscy pochwalają "Grę o Tron".
Książki napisane zostały bardzo dobrze, fabuła jest rozbudowana, a akcja przestrzenna i wielowątkowa. Postaci doskonale nakreślone, zarysowane zarazem na tyle mocno, by wyrobić sobie opinię, a zarazem...

Moim zdaniem najsłabsza część trylogii. Ja rozumiem, trzba wszystko przedstawić, opisać, wprowadzić w ralia... Ale akcja lekko wlecze. Mimo wszystko warto się przemęczyć. Pozostałe dwie wsZYstko wynagradzają

Moim zdaniem najsłabsza część trylogii. Ja rozumiem, trzba wszystko przedstawić, opisać, wprowadzić w ralia... Ale akcja lekko wlecze. Mimo wszystko warto się przemęczyć. Pozostałe dwie wsZYstko wynagradzają

Znośne

Znośne