Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Od samego początku jest przewidywalna, ale nie jest zła.

Od samego początku jest przewidywalna, ale nie jest zła.

Bardzo, bardzo przewidywalna. Pierwsza część też taka była, ale jednak ją czytało mi się o wiele lepiej.

Bardzo, bardzo przewidywalna. Pierwsza część też taka była, ale jednak ją czytało mi się o wiele lepiej.

Niezwykła książka. Nie jest to jednak według mnie powieść dla dzieci z trzeciej klasy. Zbyta smutna. Wzruszająca. Płakałam nad nią bardzo...

Niezwykła książka. Nie jest to jednak według mnie powieść dla dzieci z trzeciej klasy. Zbyta smutna. Wzruszająca. Płakałam nad nią bardzo...

Poszłyśmy z koleżanką do biedronki. Oczywiście zatrzymałyśmy się, żeby popatrzeć na książki. Jedna szczególnie przykuła naszą uwagę. Niezgodna. Kiedy wyszłyśmy, długo o niej myślałyśmy. W końcu pobiegłyśmy do mnie, żeby poczytać o niej recenzje.

Długo się zastanawiałam. Niektóre opinie nie były całkiem pozytywne. Jednak zdecydowałam się. Wzięłam pieniądze z półki i kupiłam ją.

Opowiada o Beatrice, szesnastolatce, która mieszka z rodzicami i bratem w społeczeństwie podzielonym na frakcje: Altruizm, Erudycja, Nieustraszoność, Serdeczność, Prawość. Do szesnastego roku życia każdy mieszka z rodzicami, w frakcji, w której się urodził. Później jednak trzeba przejść test przynależności. Wskazuje on, jakie cechy charakteru się posiada i do jakiej frakcji pasujemy. Ten, kto nie posiada cech żadnej frakcji - jest bezfrakcyjnym. Jednak ci, którzy łączą cechy kilku - są Niezgodni.. I muszą zostać wyeliminowani.

Tak jak pisało kilka osób, były niedociągnięcia. Na przykład w fabule: Każdy przechodzi test przynależności, ale jednak potem sam wybiera frakcję. Więc po co był ten test?... Albo w treści, jak na przykład:
"Nie zdałam sobie, jak bardzo było mi zimno, dopóki nie przestało być i zimno" Hmm.. Ale jest to debiut młodej autorki, więc drobne potknięcia są wybaczalne.

Książka była ciekawa. Nie rozumiem jednak porównywania jej do Igrzysk Śmierci. Podobieństwa kończą się jedynie na tym, że w Igrzyskach społeczeństwo podzielone jest na dystrykty, a w Niezgodnej na frakcje.

Niestety wszystko było trochę przewidywalne. Test przynależności - wiadomo od razu, jaki będzie wynik. Wiemy też z opisu z tyłu książki, jaką Beatrice wybierze frakcję.. Później wielu rzeczy też można się domyślić.. No cóż.

Jednak przyjemnie mi się ją czytało. Były też plusy. Książka w niektórych momentach trzymała w napięciu, tajemniczy 'Cztery', wątek miłosny Tris i Tobiasa..

Polecam! Teraz nie mogę się doczekać, aż będę mieć drugą część - Zbuntowaną.

Poszłyśmy z koleżanką do biedronki. Oczywiście zatrzymałyśmy się, żeby popatrzeć na książki. Jedna szczególnie przykuła naszą uwagę. Niezgodna. Kiedy wyszłyśmy, długo o niej myślałyśmy. W końcu pobiegłyśmy do mnie, żeby poczytać o niej recenzje.

Długo się zastanawiałam. Niektóre opinie nie były całkiem pozytywne. Jednak zdecydowałam się. Wzięłam pieniądze z półki i...

Kolejna książka z dzieciństwa.. Czytałam ją chyba w pierwszej lub drugiej klasie, kiedy dostałam ją za bardzo dobre wyniki w nauce, wcześniej miałam oczywiście jej cienką, skróconą wersję. To opowiadanie o Dorotce, która wraz ze swoim psem "wyrusza w podróż" lecąc domem ciotki. Dzieje się to przez trzęsienie ziemi. Później, gdy ląduje, okazuje się, że dom spadł na złą czarownicę, a wszyscy są jej wdzięczni. Dziewczynka poznaje Blaszanego Drwala, Stracha na wróble i Tchórzliwego Lwa, a wszyscy razem idą do Czarnoksiężnika z Krainy Oz, który im pomoże - da serce Blaszanemu Drwalowi, da rozum Strachowi na Wróble, da Tchórzliwemu Lwowi odwagę, a Dorotce pomoże wrócić z powrotem do Kansas. Ta książka bardzo mi się podobała :D Powiem jeszcze, że sama się dziwię, że tak dobrze to wszystko zapamiętałam. :)

Kolejna książka z dzieciństwa.. Czytałam ją chyba w pierwszej lub drugiej klasie, kiedy dostałam ją za bardzo dobre wyniki w nauce, wcześniej miałam oczywiście jej cienką, skróconą wersję. To opowiadanie o Dorotce, która wraz ze swoim psem "wyrusza w podróż" lecąc domem ciotki. Dzieje się to przez trzęsienie ziemi. Później, gdy ląduje, okazuje się, że dom spadł na złą...

Czy jest ktoś kto tak naprawdę nigdy nie słyszał o Kopciuszku? Czy ktoś nie kojarzy bajki o dziewczynie z wrednyni siostrami i macochą, które nie pozwalają jej iść na bal? Czy ktoś nie słyszał o zgubionym kryształowym pantofelku? Chyba każdy czytał, słuchał lub oglądał Kopciuszka. To opowiadanie z naszego dzieciństwa, tego się nie zapomina.

Czy jest ktoś kto tak naprawdę nigdy nie słyszał o Kopciuszku? Czy ktoś nie kojarzy bajki o dziewczynie z wrednyni siostrami i macochą, które nie pozwalają jej iść na bal? Czy ktoś nie słyszał o zgubionym kryształowym pantofelku? Chyba każdy czytał, słuchał lub oglądał Kopciuszka. To opowiadanie z naszego dzieciństwa, tego się nie zapomina.

Czy zdołałbyś przetrwać w dziczy, zdany na własne siły, gdyby wszyscy dookoła próbowali wykończyć cię za wszelką cenę?
Na ruinach dawnej Ameryki Północnej rozciąga się państwo Panem, z imponującym Kapitolem otoczonym przez dwanaście dystryktów. Okrutne władze stolicy zmuszają podległe sobie rejony do składania upiornej daniny. Raz w roku każdy dystrykt musi dostarczyć chłopca i dziewczynę między dwunastym a osiemnastym rokiem życia, by wzięli udział w Głodowych Igrzyskach, turnieju na śmierć i życie, transmitowanym na żywo przez telewizję.Bohaterką, a jednocześnie narratorką książki jest szesnastoletnia Katniss Everdeen, która mieszka z matką i młodszą siostrą w jednym z najbiedniejszych dystryktów nowego państwa.
Katniss po śmierci ojca jest głową rodziny – musi troszczyć się, by zapewnić byt młodszej siostrze i chorej matce, a to prawdziwa walka o przetrwanie...
Książkę poleciły mi koleżanki, nalegały abym ją przeczytała. Sięgnęłam po nią. Bardzo szybko się ją czytało. Zrobiła na mnie ogromne wrażenie! Wyobraźnia autorki wydaje się nie mieć granic, bo żeby wpaść na tak idealny pomysł trzeba mieć jej wiele. Zadziwił mnie sposób w jaki jest napisana, dosłownie nie można się od niej oderwać! Każdy rozdział kończy się tak, że musisz przeczytać kolejny.. Tym sposobem, jeśli tylko masz czas, przeczytasz książkę w jeden dzień. Każdy moment jest świetny, według mnie nie ma niedociągnięć..
Cudowna książka. Cudowna, ale jednocześnie przerażająca, bo wszystko jest przedstawione w tak realistyczny sposób, że można bać się, że w przyszłości może być tak naprawdę.
Jedyne o czym myślałam, to aby dodać, to jakieś wzmianki o Prim i matce Katniss, w czasie trwania Igrzysk, ale w pierwszoosobowej narracji nie było to możliwe, bo przecież skąd główna bohaterka ma wiedzieć co dzieje się w domu, w czasie kiedy jej tam nie ma?
Ogólnie ta powieść jest jedną z moich ulubionych, na pewno kiedyś do niej wrócę, przeczytam ją kolejny raz..
Mogę polecić ją wszystkim. Poświęćcie swój czas na jej przeczytanie, a z całą pewnością nie będzie on zmarnowany.

Czy zdołałbyś przetrwać w dziczy, zdany na własne siły, gdyby wszyscy dookoła próbowali wykończyć cię za wszelką cenę?
Na ruinach dawnej Ameryki Północnej rozciąga się państwo Panem, z imponującym Kapitolem otoczonym przez dwanaście dystryktów. Okrutne władze stolicy zmuszają podległe sobie rejony do składania upiornej daniny. Raz w roku każdy dystrykt musi dostarczyć...

Każdego roku w państwie Panem na zlecenie Kapitolu telewizja relacjonuje reality show zwane Głodowymi Igrzyskami. Dwudziestu czterech losowo wybranych nastolatków z każdego dystryktu toczy śmiertelną walkę. Ich zwycięzca może być tylko jeden. W „Igrzyskach śmierci” dwójka uczestników Katniss Everdeen i Peeta Mellark udaremnia plany Kapitolu, wymuszając zwycięstwo obojga. Za to zwycięstwo bohaterowie zapłacą cenę, jakiej się nie spodziewają… W drugim tomie trylogii, „W pierścieniu ognia” Katniss i Peeta przygotowują się do odbycia obowiązkowego Tournee Zwycięzców, kiedy dowiadują się o fali zamieszek, do których przyczynił się ich zuchwały czyn. W tle trwają przygotowania do rocznicowych, 75. Głodowych Igrzysk, które przyniosą bardziej niż zaskakujący obrót spraw… Bo Kapitol jest zły. I Kapitol pragnie zemsty…

Ta antyutopijna seria jest jedną z moich ulubionych, a po skończeniu Igrzysk Śmierci, nie mogłam się doczekać kiedy zacznę drugą część - W pierścieniu ognia. Moim błędem było przeczytanie na internecie kilku spoilerów tej książki, później byłam pewna, że nic mnie nie zaskoczy, i że nie będę czytała jej z przyjemnością. Jednak się tak nie stało, książka jest nieprzewidywalna i chociaż wiedziałam kilka spraw jak np. jacy będą trybuci, ile osób wygra i z jakiego powodu, okazało się, że książka i tak była cudowna i nie nudziłam się czytając ją.

Akcja trochę wolno się toczyła. Dopiero po bardzo wielu stronach jest moment, gdzie prezydent Snow wyczytuje zasady Jubileuszowych 75 Igrzysk. Później, na arenie, jeden dzień jest bardzo długo opisany. Przeczytałam tak wiele stron, a tu nagle dowiaduję się, że minęło dopiero półtorej dnia.

Wszystko jednak bardzo mi się podobało. Z niecierpliwością czekam, aż
w miejskiej bibliotece będzie dostępna część trzecia - Kosogłos.

Polecam trylogię Igrzyska Śmierci wszystkim z Was, którzy jeszcze nie czytali tych książek. Znajdźcie kiedyś na to czas, nie będzie on zmarnowany.

Każdego roku w państwie Panem na zlecenie Kapitolu telewizja relacjonuje reality show zwane Głodowymi Igrzyskami. Dwudziestu czterech losowo wybranych nastolatków z każdego dystryktu toczy śmiertelną walkę. Ich zwycięzca może być tylko jeden. W „Igrzyskach śmierci” dwójka uczestników Katniss Everdeen i Peeta Mellark udaremnia plany Kapitolu, wymuszając zwycięstwo obojga. Za...

Książka napisana przez Marka Twaina. Opowiadała o Tomku, który był sierotą. Mieszkał z młodszym przyrodnim bratem Sidem, kuzynką Mary i ciotką Polly. Ciągle coś psocił i był bardzo przebiegły. Głównym tematem są przygody chłopca. Są też wątki inne wątki, jak miłość Tomka do Becky oraz chwile grozy, jak na przykład morderstwo na cmentarzu. To drugie akurat nie przypadło mi do gustu, bo wydaje mi się, że to nie jest odpowiednie na lekturę do dzieci w wieku 10-11. Jednak przyjemnie czytało mi się tę książkę.

Książka napisana przez Marka Twaina. Opowiadała o Tomku, który był sierotą. Mieszkał z młodszym przyrodnim bratem Sidem, kuzynką Mary i ciotką Polly. Ciągle coś psocił i był bardzo przebiegły. Głównym tematem są przygody chłopca. Są też wątki inne wątki, jak miłość Tomka do Becky oraz chwile grozy, jak na przykład morderstwo na cmentarzu. To drugie akurat nie przypadło mi...

Kochałam je w dzieciństwie! Zawsze wypożyczałyśmy je z koleżankami w szkolnej bibliotece, przeczytałyśmy wszystkie, które tam były! Kochałyśmy je, to nasza ulubiona seria sprzed lat <3

Kochałam je w dzieciństwie! Zawsze wypożyczałyśmy je z koleżankami w szkolnej bibliotece, przeczytałyśmy wszystkie, które tam były! Kochałyśmy je, to nasza ulubiona seria sprzed lat <3

Za pierwszym razem kiedy czytałam tę książkę, gdy byłam mała, nie dokończyłam jej, bo wydała mi się zbyt nudna i nic z niej nie rozumiałam.. Ale kiedy kilka lat później po nią sięgnęłam, bardzo mi się spodobała. Cała podróż, szukanie baronów, przemiana charakteru Eustachego.. Zaskoczyło mnie to, co na końcu powiedział Aslan.. Nie wiem czy dalsze części są ciekawe, nie czytałam ich i nie wiem czy przeczytam. Lecz trzecią część mogę Wam polecić. Jeśli przeczytaliście dwie pierwsze części i wahacie się nad kolejną - nie miejcie wątpliwości. Ta książka jest dobrym zakończeniem poprzednich.

Za pierwszym razem kiedy czytałam tę książkę, gdy byłam mała, nie dokończyłam jej, bo wydała mi się zbyt nudna i nic z niej nie rozumiałam.. Ale kiedy kilka lat później po nią sięgnęłam, bardzo mi się spodobała. Cała podróż, szukanie baronów, przemiana charakteru Eustachego.. Zaskoczyło mnie to, co na końcu powiedział Aslan.. Nie wiem czy dalsze części są ciekawe, nie...

Lektura.. Kliknęłam 'Przeczytane', ale nie jest tak. Przeczytałam bardzo mało, nie dam rady dalej. Nie podoba mi się ta książka.. Każdy ma swój gust, a ta do mojego nie należy.

Lektura.. Kliknęłam 'Przeczytane', ale nie jest tak. Przeczytałam bardzo mało, nie dam rady dalej. Nie podoba mi się ta książka.. Każdy ma swój gust, a ta do mojego nie należy.

Czytałam ją w piątej klasie jako lekturę. Spodobała mi się, jako jedna z niewielu :)

Czytałam ją w piątej klasie jako lekturę. Spodobała mi się, jako jedna z niewielu :)

Nie pamiętam jej dokładnie - czytałam ją dawno, ale wiem, że spodobała mi się :)

Nie pamiętam jej dokładnie - czytałam ją dawno, ale wiem, że spodobała mi się :)

Najgorsza z tej serii! Nie można się połapać.. tutaj obraz, nagle morderstwo, jakieś perfumy.. za dużo. Jak dla mnie - nie udane. Tę opinię podziela też moja koleżanka.

Najgorsza z tej serii! Nie można się połapać.. tutaj obraz, nagle morderstwo, jakieś perfumy.. za dużo. Jak dla mnie - nie udane. Tę opinię podziela też moja koleżanka.

Jak dla mnie najlepsza z trzech części tej serii. Oczywiście tak jak mówiłam w poprzedniej recenzji Kieliszka Trucizny - nie podoba mi się to, że głównego winowajcy nie ma od początku w akcji i nie można go nawet podejrzewać, bo pojawia się pod sam koniec. Książka jednak podobała mi się, czyta się ją szybko, więc skończyłam ją w nie całe dwa dni, a nawet można powiedzieć, że w jeden ;)

Jak dla mnie najlepsza z trzech części tej serii. Oczywiście tak jak mówiłam w poprzedniej recenzji Kieliszka Trucizny - nie podoba mi się to, że głównego winowajcy nie ma od początku w akcji i nie można go nawet podejrzewać, bo pojawia się pod sam koniec. Książka jednak podobała mi się, czyta się ją szybko, więc skończyłam ją w nie całe dwa dni, a nawet można powiedzieć,...

'Kod Królów' opowiada o czternastolatce Beatrycze, która przebywa w Tyrunie u swojego wuja Glauca, właściela księgarni antykwarycznej. Czytałam 'Kod Królów' bardzo długo. Przez połowę książki nic się nie działo! Byłam nią znudzona do 15 rozdziału. Później akcja nabrała tempa, były zwroty akcji, zaskakujące momenty. Zaczęła mi się podobać. Końcówka książki - znakomita :) Mogę ją polecić cierpliwym osobom, bo to tej książki potrzeba na prawdę wiele cierpiliwości. Ja sama odłożyłabym ją już dawno temu, ale postanowiłam jednak ją dokończyć. Nie żałuję :)

'Kod Królów' opowiada o czternastolatce Beatrycze, która przebywa w Tyrunie u swojego wuja Glauca, właściela księgarni antykwarycznej. Czytałam 'Kod Królów' bardzo długo. Przez połowę książki nic się nie działo! Byłam nią znudzona do 15 rozdziału. Później akcja nabrała tempa, były zwroty akcji, zaskakujące momenty. Zaczęła mi się podobać. Końcówka książki - znakomita :) ...

Ostatnia część była dobra. Nawet mi się spodobała :) Wątki z Kapitanem Spencerem, który przybył do Kilmore Cove, Obliwia, Penelopa.. Hm, no nie było to złe :)

Ostatnia część była dobra. Nawet mi się spodobała :) Wątki z Kapitanem Spencerem, który przybył do Kilmore Cove, Obliwia, Penelopa.. Hm, no nie było to złe :)

Książka nie była zła, średnio mi się podobała, ale nie było to nic specjalnego. W ostatnich częściach wszystko wydawało mi się takie naciągane..

Książka nie była zła, średnio mi się podobała, ale nie było to nic specjalnego. W ostatnich częściach wszystko wydawało mi się takie naciągane..

Jak dla mnie najgorsza z części od 7 do 12, które przeczytałam. Nad Lodową Krainą siedziałam tak długo, że w bibliotece musiałam przedłużyć książkę o kolejny miesiąc, bo była tak nudna. Nie wiem co więcej o niej napisać, bo według mnie nie było tam nic aż tak ciekawego. Jedyne co pamiętam, że mi się podobało, to BARDZO KRÓTKI moment kiedy Jason był w Lodowej Krainie. Jest to jednak tylko moja opinia, a wielu osobom ta część może się spodobać, zależy od gustu.

Jak dla mnie najgorsza z części od 7 do 12, które przeczytałam. Nad Lodową Krainą siedziałam tak długo, że w bibliotece musiałam przedłużyć książkę o kolejny miesiąc, bo była tak nudna. Nie wiem co więcej o niej napisać, bo według mnie nie było tam nic aż tak ciekawego. Jedyne co pamiętam, że mi się podobało, to BARDZO KRÓTKI moment kiedy Jason był w Lodowej Krainie. Jest...