Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"W oazie i na stepie" to skarbnica aforyzmów perskich, arabskich i tureckich. Zawiera ona sentencje i przysłowia ludów zamieszkujących ogromny obszar wschodniej Europy oraz zachodniej i środkowej części Azji - od Mołdawii po Indie i Chiny. Wiele z tych myśli funkcjonuje jako prawdy uniwersalne, podczas gdy pozostałe są niezrozumiałe dla odbiorcy żyjącego w innej kulturze.

"W oazie i na stepie" to skarbnica aforyzmów perskich, arabskich i tureckich. Zawiera ona sentencje i przysłowia ludów zamieszkujących ogromny obszar wschodniej Europy oraz zachodniej i środkowej części Azji - od Mołdawii po Indie i Chiny. Wiele z tych myśli funkcjonuje jako prawdy uniwersalne, podczas gdy pozostałe są niezrozumiałe dla odbiorcy żyjącego w innej...

Hodża (według częstszej wersji pisowni) Nasreddin był na wpół legendarnym anatolijskim mędrcem, którego życie i dokonania uwiecznione są w licznych podaniach Azji Środkowej i Bliskiego Wschodu. Tadżycki pisarz Timur Zulfikarow przedstawił swoją wersję legendy o Nasreddinie używając prozy poetyckiej. Taka forma sprawia, że losy mędrca zdają się być sennym marzeniem. Liczne, nieraz wielokrotne powtórzenia tych samych fraz i wyrazów potęgują wrażenie pogranicza jawy i snu.

Jak dla mnie jest to pierwsze, bardzo udane, spotkanie z egzotyczną dla nas literaturą tadżycką. Polecam.

Hodża (według częstszej wersji pisowni) Nasreddin był na wpół legendarnym anatolijskim mędrcem, którego życie i dokonania uwiecznione są w licznych podaniach Azji Środkowej i Bliskiego Wschodu. Tadżycki pisarz Timur Zulfikarow przedstawił swoją wersję legendy o Nasreddinie używając prozy poetyckiej. Taka forma sprawia, że losy mędrca zdają się być sennym marzeniem. Liczne,...

Książka Gafurowa to obszerne dzieło przedstawiające historię ludów Azji Środkowej od czasów prehistorycznych aż do wieku XVIII. Autor dokładnie przedstawia różnorodne aspekty życia w opisywanym regionie na tle dziejów poszczególnych cywilizacji, dużo miejsca poświęca kulturze materialnej i niematerialnej.

Największą wadą "Dziejów i kultury ludów Azji Centralnej" jest wszechobecne nadużywanie odniesień marksistowskich do opisywanych epok. "Walka klas" i tym podobne anachronizmy widoczne nawet w opisach najdawniejszych epok mocno rażą współczesnego czytelnika, niemniej jednak po "odsianiu" wstawek ideologicznych książka ta jest wartościowym dziełem dla osób pragnących zgłębić historię Azji Środkowej. Dużym plusem jest bardzo szczegółowa bibliografia zawierająca różnorodne, w tym zachodnie źródła.

Książka Gafurowa to obszerne dzieło przedstawiające historię ludów Azji Środkowej od czasów prehistorycznych aż do wieku XVIII. Autor dokładnie przedstawia różnorodne aspekty życia w opisywanym regionie na tle dziejów poszczególnych cywilizacji, dużo miejsca poświęca kulturze materialnej i niematerialnej.

Największą wadą "Dziejów i kultury ludów Azji Centralnej" jest...

Trzecia, ostatnia część zbioru wierszy perskich, jak zauważyli moi przedmówcy, nieco odstaje poziomem od poprzednich dwóch, gdyż w tamtych zostały zawarte (według większości odbiorców) najlepsze utwory. Niniejszy wybór różni się od pozostałych także rozpiętością czasową, wiersze tutaj zawarte pisane były na przestrzeni blisko tysiąca lat, dwaj poeci - słynny filozof i uczony Awicenna, oraz Onsuri z Balchu urodzili się w drugiej połowie X wieku, a najmłodsi z prezentowanych autorów przyszli na świat w XX wieku. Tak wielka chronologiczna rozciągłość powstawania wierszy skutkuje zróżnicowaniem stylu i tematyki, pomimo tego iż wielu poetów kontynuowało w swoich dziełach styl pisania i tematykę mistrzów z dawnych wieków.

Również geograficznie tomik ten można zaliczyć, oprócz literatury irańskiej, która jest niejako spadkobierczynią klasycznej literatury perskiej, do literatur narodowych: Afganistanu, Indii, Pakistanu, Tadżykistanu, Turkmenistanu i Uzbekistanu.

Tematycznie najstarsze wiersze i te spośród późniejszych, które były na nich wzorowane, zawierają liczne odniesienia do mitów i legend regionu, a także do religii. Czytelnika nieobeznanego z dziejami Persji zaskoczyć mogą wyraźne nawiązania do chrześcijaństwa i judaizmu. Spośród doktryn związanych z islamem szczególnie wyróżnia się w tym tomie, jak i w poprzednich, mistyczny nurt tej religii - sufizm. Dla czytelnika reprezentującego cywilizację chrześcijańskiego Zachodu, sufizm może się wydawać tym najbardziej romantycznym, pokojowym odłamem islamu, najbardziej związanym z filozofią i tradycjami ludowymi, czy wręcz najbardziej baśniowym, kojarzącym się choćby z "Księgą tysiąca i jednej nocy".

O ile dawni mistrzowie chętnie i obficie korzystali z inspiracji historycznych, religijnych i mistycznych, o tyle młodsi autorzy stają się podobni do współczesnych im poetów z całego świata. Niektóre z ich wierszy zdają się tracić na urodzie, ale zyskują na sile wyrazu.

Trzecia, ostatnia część zbioru wierszy perskich, jak zauważyli moi przedmówcy, nieco odstaje poziomem od poprzednich dwóch, gdyż w tamtych zostały zawarte (według większości odbiorców) najlepsze utwory. Niniejszy wybór różni się od pozostałych także rozpiętością czasową, wiersze tutaj zawarte pisane były na przestrzeni blisko tysiąca lat, dwaj poeci - słynny filozof i...