Najnowsze artykuły
- ArtykułyMaj 2024: zapowiedzi książkowe. Gorące premiery książek – część 2LubimyCzytać1
- ArtykułyTo do tych pisarek należał ostatni rok. Znamy finalistki Women’s Prize for Fiction 2024Konrad Wrzesiński7
- ArtykułyMaj 2024: zapowiedzi książkowe. Gorące premiery książek – część 1LubimyCzytać12
- Artykuły„Horror ma budzić koszmary, wciskać kolanem w błoto i pożerać światło dnia” – premiera „Grzechòta”LubimyCzytać1
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Hafez
Znany jako: Hafiz, Hafiz z SzirazuZnany jako: Hafiz, Hafiz z Szirazu
11
7,3/10
Urodzony: 01.01.1325Zmarły: 01.01.1390
Chwadża Szamsuddin Mohammad Hafiz-e Szirazi - perski poeta.
Pochodził z miasta Sziraz, znajdującego się na terytorium obecnego Iranu. Najwybitniejszy liryk perski. Mistrz gazelu miłosnego o podłożu filozoficznym i dydaktycznym. Tworzył także aforyzmy, kasydy i erotyki. Jego literacki przydomek, Hafez, oznacza "tego, który przechowuje w sercu Koran. W Polsce z twórczością Hafeza można było się zetknąć m.in. dzięki następującym publikacjom: "Gazele wybrane Hafiza" (w przekładzie Ananiasza Zajączkowskiego, PWN, 1957),"W oazie i na stepie" (zbiór sentencji i aforyzmów świata muzułmańskiego; przekład tekstów perskich: Franciszek Machalski, Wiedza Powszechna, 1958) oraz "Pieśni miłosne Hafiza" (w przekładzie Władysława Dulęby, Wydawnictwo Literackie, 1979). Żona: Szach-e Nabat (od ok. 1348),jedno dziecko.http://
Pochodził z miasta Sziraz, znajdującego się na terytorium obecnego Iranu. Najwybitniejszy liryk perski. Mistrz gazelu miłosnego o podłożu filozoficznym i dydaktycznym. Tworzył także aforyzmy, kasydy i erotyki. Jego literacki przydomek, Hafez, oznacza "tego, który przechowuje w sercu Koran. W Polsce z twórczością Hafeza można było się zetknąć m.in. dzięki następującym publikacjom: "Gazele wybrane Hafiza" (w przekładzie Ananiasza Zajączkowskiego, PWN, 1957),"W oazie i na stepie" (zbiór sentencji i aforyzmów świata muzułmańskiego; przekład tekstów perskich: Franciszek Machalski, Wiedza Powszechna, 1958) oraz "Pieśni miłosne Hafiza" (w przekładzie Władysława Dulęby, Wydawnictwo Literackie, 1979). Żona: Szach-e Nabat (od ok. 1348),jedno dziecko.http://
7,3/10średnia ocena książek autora
143 przeczytało książki autora
507 chce przeczytać książki autora
1fan autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Dywan wschodni. Wybór arcydzieł literatury egipskiej, asyro-babilońskiej, hebrajskiej, arabskiej, perskiej i indyjskiej
7,9 z 23 ocen
241 czytelników 4 opinie
2017
Alchemia miłości. Wybór myśli sufickich
praca zbiorowa, Hafez
8,5 z 45 ocen
150 czytelników 16 opinii
2012
Najnowsze opinie o książkach autora
Alchemia miłości. Wybór myśli sufickich praca zbiorowa
8,5
Mam pewnego rodzaju problem ze zrozumieniem poezji z innych zakątków świata, pochodzących z innych kręgów kulturowych i osadzonych w innej religii. Nawet jeśli mi się podobają, zwyczajnie nie umiem się wczuć i zagłębić w ten świat, nie potrafię zobaczyć w nich siebie i zrozumieć autorów. Nie ma w tym niczego nadzwyczajnego, jednakże nie sądzę, żeby poezja z tak daleka (pod każdym względem, ale głównie myślowym) kiedykolwiek dorównała poezji z Polski, czy chociażby Europy, USA.
Ciekawe, interesujące przeżycie, ale tylko w kontekście poznawania nowych kultur, nie rozsmakowuję się jednak w tych wierszach. Nie odbieram im artyzmu, są ładne, o miłości, ale... inne.
Gazele wybrane Hafiza Hafez
7,3
Szkicowane piórem Hafeza mgnienia życia przyciągnęły do mnie w ostatnich dniach jesieni wiele słońca. A jego promienie świeciły nad czytaną przeze mnie poezją tak ostro, jak bardzo na to pozwolił błyskotliwy dar poetycki perskiego poety. Zarzucenie mu przenikliwości z pewnością by go uradowało. Okazanie zainteresowania jego ostrą jak brzytwa ironią, jeszcze bardziej by rozpaliło ten kunszt, który z jednej strony opiera się przecież na stawianych wyrazistych kreską porównaniach a z drugiej rozpina tęczę z odruchów wrażliwego serca. Twórczość Hafeza zawiera w sobie połączenie tego, co daje miłość, z tym, co podpowiada mu rozum. Bo rozsadzające go uczucia nie znają granic, natomiast rozsądek dobrze wie, na ile może sobie pozwolić biedny poeta, żyjący w warunkach średniowiecznej satrapii.
Daje się tu wyczuć aromaty raju, krainy wiecznego szczęścia niekoniecznie opierającego się na ścisłym religijnym rygorze. Ile w tym skruchy i pokuty, oceńcie sami. Przekonajcie się, jaki jest udział zalotnej gry, w ramach której to serce jest świątynią człowieka. Tu gorzki piołun jest podawany nie przez bezlitosne bóstwa, ale to samo życie dawkuje tę odrobinę smutku i nostalgii. Bo nigdy nie może być tak, że jedynie szczęście panuje wśród ludzi. W gazelach Hafeza jest podobnie. Wyobraźnia rozbudzona pięknymi rymami toczy klejnoty zadowolenia. Jednak ziemskie sidła są zastawione na ludzi o wiele bliżej, niż te niebieskie. Dlatego również u Hafeza można wpaść w pułapki zbyt słodkich słów, sprowadzających na manowce.
Ilustrowane perskimi miniaturami wydanie poezji Hafeza wydało mi się przepojone winem. Czy sam klasyk tej wspaniałej literatury nie był od niego zbytnio uzależniony? Pod wpływem rozweselającego trunku z pewnością przyszło mu do głowy wiele ciekawych spostrzeżeń, dotyczących życia w średniowiecznym muzułmańskim kraju. Ale korzystał też pewnie z zamroczenia, jakie niesie za sobą spożywanie alkoholu. Widział niezliczone migoczące miraże. Słuchał słowiczych treli, rozbrzmiewających pośród różanych ogrodów. Nie można sobie wyobrazić piękniejszej atmosfery, niż ta wyczarowana w tęsknej i wzdychającej poezji Hafeza. Tu słychać lutnię i cytrę, tu piżmowy zapach przegania się ze słodkim zefirem. Tu miłość bierze w jasyr wszystkich tych, którzy mają nadzwyczaj rozwiniętą wrażliwość. Do nich właśnie należy Hafez. Nie do grona przywdziewających włosiennicę obłudników, ale do ludzi lubujących się w oglądaniu słońca przez kielich wina.
Żyj chwilą, pisze poeta. Nie szlochaj, nie trać nadziei, nie smuć się. Hafez bardzo wyraźnie daje do zrozumienia, że w swych lirycznych wynurzeniach nie obraca twarzy w kierunku Al-Kaby. To nie religijnym kultem jest przesiąknięta poezja, która obecnie szturmuje zachodnią kulturę. To afirmacja życia i miłości w której większe znaczenie ma smak słodkich ust kochanki, niż dostojność świątynnych kazań. Polecam te piękne i subtelne rymy nie tylko orientalistom. Chciałbym, żeby liryk z Szirazu opanował umysły wszystkich ludzi, którzy sobie cenią bogactwo barwnych obrazów. W mojej pamięci Hafez pozostanie bardziej tłumaczem ziemskich tajemnic, niż sufitą zmierzającym ku jedności z Absolutem. Obrazowość z jaką przeciwstawia sobie niebo i ziemię, sprowadza na odbiorców jego poezji refleksję nad tym, co przemijalne. Nie obawiajcie się twórczości poety, którego uznał zarówno Wschód, jak i Zachód.