Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"Freudowi na ratunek" to trzymająca w napięciu opowieść o ucieczce Sigmunda Freuda z Wiednia po Anschlussie Austrii w 1938 roku. Reportaż autorstwa Andrew Nagorskiego, to nie tylko historia słynnego psychoanalityka, ale również barwny portret jego przyjaciół i rodziny, którzy ryzykowali życiem, by go uratować.
Ta książka miała być o ucieczce Freuda z Wiednia, ale jest to głównie studium o karierze psychoanalitycznej Freuda od początku jego działalności, aż do jego śmierci w 1939 r. To również szczegółowy portret osób, które zorganizowały jego ucieczkę.
Nagorski buduje atmosferę grozy i niepewności, opisując codzienne życie Żydów w Wiedniu po wkroczeniu nazistów. Freud, początkowo sceptyczny co do rosnącego zagrożenia, stopniowo ulega presji bliskich i decyduje się na ucieczkę.
Autor śledzi losy Freuda i jego towarzyszy podróży podczas ich ucieczki przez Europę kontynentalną do Anglii.
"Freudowi na ratunek" to nie tylko trzymająca w napięciu historia, ale również cenna lekcja o odwadze, przyjaźni i sile ludzkiego ducha w obliczu ekstremalnych wydarzeń. Książka ta z pewnością zainteresuje nie tylko miłośników biografii, ale też osoby, które interesuje jak naziści traktowali znane osoby tzw. celebrytów tamtych czasów, jeśli byli Żydami. Czy mogli liczyć na taryfę ulgową?
Ta literatura faktu jest interesująca, ale przyznam szczerze, że oczekiwałam więcej opisów dotyczących samej ucieczki. Trochę było mi tytułowego wątku. Za to na plus szersze spojrzenie na dorobek i działalność Freuda.

"Freudowi na ratunek" to trzymająca w napięciu opowieść o ucieczce Sigmunda Freuda z Wiednia po Anschlussie Austrii w 1938 roku. Reportaż autorstwa Andrew Nagorskiego, to nie tylko historia słynnego psychoanalityka, ale również barwny portret jego przyjaciół i rodziny, którzy ryzykowali życiem, by go uratować.
Ta książka miała być o ucieczce Freuda z Wiednia, ale jest to...

Połączenie przygody, sensacji i historii.

Oksana, młoda historyczka, odkrywa trop prowadzący do zaginionych insygniów carskich. Wplątana w niebezpieczną grę, musi uciekać przed mafią i rosyjską policją. Jej jedyną szansą na ocalenie jest odnalezienie koronnych klejnotów i rozwikłanie sekrety ukryte w starym egzemplarzu "Wojny światów" H.G. Wellsa. ️
Powieść Pacuły to dynamiczna akcja, wartka fabuła i zaskakujące zwroty akcji. Autor mistrzowsko buduje napięcie, a czytelnik z zapartym tchem śledzi losy bohaterki. #uciekajzkijowa to nie tylko trzymająca w napięciu historia, ale też wgląd w burzliwą przeszłość Ukrainy.
Książka zaskakuje również świetnie wykreowanymi postaciami. Oksana jest silną i inteligentną kobietą, która nie boi się walczyć o swoje.
"Uciekaj z Kijowa" to idealna propozycja dla tych, którzy szukają wciągającej lektury na długie wieczory. Powieść łączy w sobie elementy sensacji, thrillera i powieści historycznej, gwarantując rozrywkę na najwyższym poziomie.
Polecam tę książkę wszystkim miłośnikom gatunku, a szczególnie tym, którzy interesują się historią i lubią powieści gdzie historia łączy się z sensacją i przygodą.

Połączenie przygody, sensacji i historii.

Oksana, młoda historyczka, odkrywa trop prowadzący do zaginionych insygniów carskich. Wplątana w niebezpieczną grę, musi uciekać przed mafią i rosyjską policją. Jej jedyną szansą na ocalenie jest odnalezienie koronnych klejnotów i rozwikłanie sekrety ukryte w starym egzemplarzu "Wojny światów" H.G. Wellsa. ️
Powieść Pacuły to...

Lubicie książki, które z jednej strony są proste w odbierze, a z drugiej zmuszają do refleksji?
Ja uwielbiam i dlatego dosyć często sięgam po literaturę azjatycką, bo jest ona prosta w swojej formie, krótka, ale głęboka jeśli chodzi o treść.
#idealnyczasnasmuteczek jest również taką perełką, bo zawiera w sobie dwa opowiadania, gdzie mamy przedstawioną symboliczną refleksję nad życiem, jego wzlotami i upadkami. Jego radościami i smutkami. Autorka bawi się słowem, formą i symboliką.
W pierwszej historii poznajemy młodą dziewczynę Chizu, która przyjeżdża zamieszkać w Tokio u swojej dalekiej krewnej- starszej Pani Ginko. Tutaj od pierwszych stron mamy przedstawienie dysonansu miedzy młodością, a starością. Postrzegania świata i osób starszych przez młodych ludzi oraz w drugą stronę, czyli co myślą o świecie starsze osoby i jak widzą młodość. Chizu upatruje w starości jako koniec życia i brak radości, bo sama nie potrafi nawet będąc młodym cieszyć się życiem- „Zmartwienie jedno za drugim, brak optymizmu, to męczące.(…)Nawet jeżeli coś zaczyna mi wychodzić, szybko sama rezygnuję albo nie potrafię tego utrzymać, albo ciągnę wbrew sobie, nie wiedząc, jak to zakończyć.” Pani Ginko natomiast jako staruszka korzysta z życia, bo wie, że trzeba doceniać każdą chwilę.
Zderzenie życia i śmierci, wchodzenie w dorosłość i kolekcjonowanie wspomnień w opozycji do przygotowywania się do opuszczenia świata i tworzenia ołtarzyka osób i wspomnień, które przypominają o dobrych chwilach.
Drugie opowiadania dotyczy poszukiwania swojego miejsca w świecie.
Całość jest jednocześnie prosta, a z drugiej pełna symboliki i skłaniająca do własnej interpretacji. Tu nie ma niepotrzebnych zdań. Każde ma ogromne znaczenie.

Lubicie książki, które z jednej strony są proste w odbierze, a z drugiej zmuszają do refleksji?
Ja uwielbiam i dlatego dosyć często sięgam po literaturę azjatycką, bo jest ona prosta w swojej formie, krótka, ale głęboka jeśli chodzi o treść.
#idealnyczasnasmuteczek jest również taką perełką, bo zawiera w sobie dwa opowiadania, gdzie mamy przedstawioną symboliczną refleksję...

Lubicie ciepłą i mądrą literaturę azjatycką? Ja wprost uwielbiam, bo zawsze daje mi ukojenie, nawet w trudnych momentach życia.
Z przyjemnością sięgnęłam po drugą część serii o Antykwariacie Morisaki i się nie zawiodłam.
Mamy tutaj niespieszne rozważania nad życiem, poszukiwania swojej przyszłości, przeżywanie ogromnego cierpienia związanego z chorobą i śmiercią bliskiej osoby, ale też mamy radość, spokój, kojące ciepło, które dają nam bliscy i wspomnienia, do których zawsze możemy wrócić i czerpać radość z tego co przeżyliśmy.
Nasze życie to ciąg wydarzeń i tych radosnych i smutnych, ale każde coś wnosi do naszego życia i pozwala nam korzystać z niego w pełni.
Lektura idealna na smuteczek.
Dodatkowo szybko się czyta lub słucha audiobooka. Lekka i przyjemna lektura.

Lubicie ciepłą i mądrą literaturę azjatycką? Ja wprost uwielbiam, bo zawsze daje mi ukojenie, nawet w trudnych momentach życia.
Z przyjemnością sięgnęłam po drugą część serii o Antykwariacie Morisaki i się nie zawiodłam.
Mamy tutaj niespieszne rozważania nad życiem, poszukiwania swojej przyszłości, przeżywanie ogromnego cierpienia związanego z chorobą i śmiercią bliskiej...

Lubicie literaturę poruszającą trudne tematy w niekonwencjonalny sposób?
Jeśli tak, to nowa powieść Petry Dvořákovej z pewnością przypadnie Wam do gustu. Autorka słynie z szokujących i kontrowersyjnych historii, a jej najnowsze dzieło nie jest wyjątkiem.
Głównym bohaterem jest ksiądz, który przechodzi kryzys wiary i opuszcza stan duchowny. Znajduje schronienie w starym domu po dziadkach, gdzie oddaje się pasji ogrodnictwa. Ogród staje się dla niego ucieczką od problemów doczesnych i miejscem, gdzie czuje spokój w towarzystwie roślin i ptaków. Niestety, mimo szczerych chęci nawiązania kontaktów z ludźmi, piętno byłego księdza utrudnia mu integrację ze społecznością. Dochodzi do wniosku, że nosi w sobie zło i zaczyna nienawidzić samego siebie.
Czy jednak rzeczywiście jest złym człowiekiem?
Jak to jest być wykluczonym ze społeczeństwa bez możliwości obrony?
Czy mamy prawo osądzać innych, skoro sami nie jesteśmy idealni?
Jak łatwo przyklejamy etykiety innym, nie dostrzegając własnych wad?
Ta powieść jest trudna, pełna zwrotów akcji i głębokich analiz psychologicznych. Autorka kreśli skomplikowany portret głównego bohatera i zmusza nas do skonfrontowania się z niewygodnymi dla nas samych tematami. Stawia nas po dwóch stronach barykady: z jednej strony musimy zrozumieć perspektywę księdza, a z drugiej – otaczających go ludzi.
To mocna i niepokojąca książka, która z pewnością skłoni Was do refleksji.

Lubicie literaturę poruszającą trudne tematy w niekonwencjonalny sposób?
Jeśli tak, to nowa powieść Petry Dvořákovej z pewnością przypadnie Wam do gustu. Autorka słynie z szokujących i kontrowersyjnych historii, a jej najnowsze dzieło nie jest wyjątkiem.
Głównym bohaterem jest ksiądz, który przechodzi kryzys wiary i opuszcza stan duchowny. Znajduje schronienie w starym domu...

Król ekscentryk 🤴 Karol III Windsor to najstarszy władca, który wstąpił na tron w historii Anglii i Wielkiej Brytanii. W momencie koronacji miał niespełna siedemdziesiąt pięć lat. Jego życie zawsze na świeczniku, pod nadzorem i ostrą oceną rodziców oraz opinii społecznej. Czy rzeczywiście jest ekscentrykiem? Czy jego charakter jest tak okropny, jak go opisują?🎩
Kontrowersje i skandale 🌟 Karol nie cieszył się tak dobrą opinią jak jego matka, Elżbieta II. Jego nieudane małżeństwo z Dianą Spencer oraz długoletni romans z Camillą spowodowały, że stał się najbardziej znienawidzonym członkiem rodziny królewskiej. Ale czy to wszystko? Oczywiście nie! W książce znajdziecie jeszcze więcej pikantnych szczegółów. 💔
#iwonakienzler z ogromną szczegółowością przedstawia pełną biografię obecnego władcy Wlk.Brytanii wraz z opisem całego jego otoczenia i członków rodziny królewskiej. Poznajemy inne oblicze Elżbiety II i jej syna Karola. Macie okazję przekonać się, jak bardzo był związany Karol ze swoją matką. Kto był dla niego najważniejszy w dzieciństwie i jaki symbol z dzieciństwa do dzisiaj jest w jego sypialni.
Jak etykieta i skostniałe zwyczaje zniszczyły życie Karola III, jego synów i ich matki Diany? Jak myślicie ile razy obecny król widział Dianę przed ślubem?
Przekonajcie się jak musiał walczyć o siebie i pokonać nieśmiałość najstarszy syn Elżbiety II?
Jakie ma zainteresowania i pasje?
Macie też okazję poznać jak zmieniała się monarchia brytyjska na przestrzeni ostatnich 80 lat i poznać wiele smaczków tej grupy społecznej. Ja zdradzę Wam tylko jedną o edukacji monarchii. Wiecie, że nie jest dobrze widziane przez Rząd, żeby król lub królowa mieli dobre wykształcenie. Dlaczego? Przeczytajcie w książce.
Podsumowanie 📝 “Karol III. Król ekscentryk” to lektura obowiązkowa dla fanów historii, a także tych, którzy chcą poznać kulisy życia królewskiego. To też literatura, która pomoże Wam zrozumieć w jakim kierunku zmierza monarchia i czy utrzyma się Wspólnota Narodów?

Król ekscentryk 🤴 Karol III Windsor to najstarszy władca, który wstąpił na tron w historii Anglii i Wielkiej Brytanii. W momencie koronacji miał niespełna siedemdziesiąt pięć lat. Jego życie zawsze na świeczniku, pod nadzorem i ostrą oceną rodziców oraz opinii społecznej. Czy rzeczywiście jest ekscentrykiem? Czy jego charakter jest tak okropny, jak go...

Lubicie mroczne, gotyckie klimaty literatury dark academia, których akcja toczy się na elitarnych, prywatnych szkołach pełnych mrocznych gabinetów, zbudowanych w stylu neogotyckim, gdzie każdy ma swoje tajemnice?
Jeśli tak, to ta książka z pewnością Wam się spodoba. Mamy tutaj 12 opowiadań znanych autorów nurtu – „dark academia”, którzy oddają w ręce czytelników historie pełne intryg, zakazanych romansów, zbrodni i nadprzyrodzonych zjawisk. Każde opowiadanie to inna odsłona mrocznej strony edukacji, gdzie granica między nauką a obsesją, przyjemnością a bólem, życiem a śmiercią zaciera się niebezpiecznie.
Zanurzcie się w opowieściach o:
• Studentach odkrywających sekretne stowarzyszenia i pradawne rytuały.
• Zakazanych romansach kwitnących w cieniu starych bibliotek i mrocznych laboratoriów.
• Profesorach skrywających mroczne tajemnice z przeszłości.
• Upiorach nawiedzających mury starych szkół i budzących strach wśród uczniów.
#wtychszacownychmurach to nie tylko mrożące krew w żyłach historie, ale również głęboka refleksja nad naturą dobra i zła, władzy i korupcji, obsesji i zdrady. Autorzy zmuszają nas do zadawania pytań o granice moralności i etykę nauki.
Mi osobiście najbardziej podobały się opowiadania : Tysiąc okrętów, Pytia, Pies i królik, Dom X i Profesor ontografii.

Lubicie mroczne, gotyckie klimaty literatury dark academia, których akcja toczy się na elitarnych, prywatnych szkołach pełnych mrocznych gabinetów, zbudowanych w stylu neogotyckim, gdzie każdy ma swoje tajemnice?
Jeśli tak, to ta książka z pewnością Wam się spodoba. Mamy tutaj 12 opowiadań znanych autorów nurtu – „dark academia”, którzy oddają w ręce czytelników historie...

Szukacie wciągającej historii, która zabierze Was w egzotyczne rejony i zmusi do refleksji? Sięgnijcie po "Nie ma co" Mahsy Mohebali! Powieść ta to nie tylko wciągająca fabuła, ale też mocny głos krytyki współczesnego Iranu.
Autorka zabiera nas do Teheranu, miasta tętniącego życiem, ale skrywającego mroczne sekrety. Poznajemy młodą kobietę, która w trakcie trzęsienia ziemi w Teheranie ucieka z domu i odwiedza wszystkich swoich przyjaciół. Mamy przeświadczenie, że głównym motywem jest chęć niesienia pomocy. Ale czy rzeczywiście takimi przesłankami kieruje się Szadi?
#niemaco to powieść wielowątkowa, która porusza wiele ważnych tematów. Mohebali porusza m.in. problem uzależnień od narkotyków, nierówności społecznych, korupcji i dysfunkcyjnych relacji rodzinnych. Robi to jednak w sposób nienachalny, przeplatając wątki obyczajowe z elementami kryminału i czarnego humoru.
Lektura książki to prawdziwa mieszanka wybuchowa. Z jednej strony śledzimy z zapartym tchem losy bohaterów, z drugiej strony zastanawiamy się nad kondycją współczesnego Iranu. Autorka nie oszczędza tego kraju, ukazując jego ciemne strony, ale robi to z wyczuciem i bez zbędnego patosu.
Ta książka z początku jest trudna w zrozumieniu, szczególnie, że dotyczy innej kultury i problemów odnoszących się do społeczeństwa, które jest nam mniej znane. Mimo wszystko polecam ją wszystkim miłośnikom nieszablonowych historii, którzy lubią czytać o innych kulturach i nie boją się trudnych tematów.
Mi szczególnie bardzo podobała się ta wielowątkowość, możliwość poznania innej kultury i jej skomplikowanej historii współczesnej oraz uświadomienia sobie z jakimi problemami boryka się Iran. Dodatkowo jest też tutaj zawarta słodko-gorzka historia młodej dziewczyny, która mnie osobiście bardzo poruszyła.

Szukacie wciągającej historii, która zabierze Was w egzotyczne rejony i zmusi do refleksji? Sięgnijcie po "Nie ma co" Mahsy Mohebali! Powieść ta to nie tylko wciągająca fabuła, ale też mocny głos krytyki współczesnego Iranu.
Autorka zabiera nas do Teheranu, miasta tętniącego życiem, ale skrywającego mroczne sekrety. Poznajemy młodą kobietę, która w trakcie trzęsienia ziemi...

Autor zabiera nas w podróż po dziejach Polski, opowiadając o zabawnych, a czasem absurdalnych wydarzeniach, które miały miejsce na przestrzeni wieków. Dowiesz się m.in. o tym, jak król uciekł z własnego ślubu, jak Polacy walczyli z niedźwiedziem za pomocą rożna, a nawet o tym, jak pewien szlachcic zjadł 100 kotletów schabowych na raz!

Książka jest pełna anegdot i ciekawostek, o których pewnie nigdy wcześniej nie słyszałeś. Pyzia świetnie łączy fakty historyczne z humorem, co sprawia, że czytanie staje się prawdziwą przyjemnością.

"Wyszło jak zwykle..." to nie tylko zabawna, ale też pouczająca lektura. Autor w przystępny sposób przedstawia ważne momenty w historii Polski, dzięki czemu możemy lepiej zrozumieć przeszłość naszego kraju. 🇵🇱

Książkę polecam każdemu, kto chce poznać historię Polski w nieco inny sposób.

Autor zabiera nas w podróż po dziejach Polski, opowiadając o zabawnych, a czasem absurdalnych wydarzeniach, które miały miejsce na przestrzeni wieków. Dowiesz się m.in. o tym, jak król uciekł z własnego ślubu, jak Polacy walczyli z niedźwiedziem za pomocą rożna, a nawet o tym, jak pewien szlachcic zjadł 100 kotletów schabowych na raz!

Książka jest pełna anegdot i...

Wyobraź sobie, że masz szlachecką krew i tytuł lady lub sir, ale niestety nie przekłada się to na Twoje bogactwo. Zwykli mieszkańcy Londynu często jedzą lepiej niż Ty, a Ty poza tytułem nie masz nic.
W takich okolicznościach poznajemy naszą główną bohaterkę, która choć ma tytuł lady i szlachecką krew, to często nie stać ją na mięso na obiad. Wcześniej mogła jeszcze dobrze zjeść u swojego siostrzeńca księcia, ale odkąd próbowała wynieść od niego z posiadłości dwa srebrne świeczniki, to przestała już być mile widzianą. Zastanawiając się nad swoją sytuacją w ulubionym parku, niespodziewanie spotyka porucznika, który jest w podobnej co ona sytuacji. Postanawiają połączyć siły, żeby żyło im się lepiej. Wpadają na pomysł, żeby znaleźć jeszcze kilka podobnych osób i żeby wszyscy razem zamieszkali w domu Lady Fortescue. Kiedy jest ich już sześcioro wpadają na szaleńczy pomysł otwarcia hotelu i mają nadzieję, że ich bogaci krewni bojąc się hańby nazwiska będą chcieli przejąć od nich biznes. Jak potoczą się losy tych z pozoru różnych osób, które choć różne pod względem osobowości to jednak połączone losem zubożałej szlachty.
#m.c.beaton świetnia łączy humor z trafnymi obserwacjami londyńskiej socjety. Autorka mistrzowsko buduje napięcie, stopniowo odkrywając przed nami sekrety bohaterów. Intrygi, romanse i nieoczekiwane zwroty akcji sprawiają, że książkę czyta się z zapartym tchem.
#ladyfortescuewkraczanascenę to nie tylko świetna rozrywka, ale też mądra opowieść o sile rodziny, przyjaźni i odwadze. Pokazuje, że nawet z najtrudniejszych sytuacji można wyjść obronną ręką, jeśli tylko ma się w sobie odrobinę determinacji i humoru.
Jeśli uwielbiacie inteligentny humor, błyskotliwe dialogi i nietuzinkowe postaci, to gwarantuję, że nie będziecie zawiedzeni!

Wyobraź sobie, że masz szlachecką krew i tytuł lady lub sir, ale niestety nie przekłada się to na Twoje bogactwo. Zwykli mieszkańcy Londynu często jedzą lepiej niż Ty, a Ty poza tytułem nie masz nic.
W takich okolicznościach poznajemy naszą główną bohaterkę, która choć ma tytuł lady i szlachecką krew, to często nie stać ją na mięso na obiad. Wcześniej mogła jeszcze dobrze...

Czy odważylibyście się wkroczyć do dzikiego serca Papui, gdzie duchy przodków wciąż krążą wśród żywych, a echo pradawnych rytuałów wciąż niesie się w powietrzu? Jak zagregowalibyście na propozycję wycieczki do wioski ludożerców?
Alicja Kubiak i Jan Kurzela zabierają nas w niezwykłą podróż do Indonezji, gdzie na jaw wychodzą mroczne sekrety przeszłości.
Książka #Indonezjaludożercy wczorajidziś to nie tylko reportaż z podróży. To wciągająca opowieść o zapomnianych plemionach, ich wierzeniach, tradycjach i okrutnych praktykach, o których współczesny świat dawno zapomniał. ☠️ Autorzy z wyjątkową wrażliwością i szacunkiem dla odmiennych kultur przedstawiają mroczną kartę w historii Indonezji, gdzie ludożerstwo było niegdyś nieodłączną częścią życia. To również historia o przetrwaniu, adaptacji do zmieniających się warunków i walce o zachowanie tożsamości. Poznajemy codzienne życie mieszkańców Papui, ich zwyczaje, problemy i marzenia.
Książka Kubiak i Kurzeli to nie lada gratka dla wszystkich pasjonatów podróży, miłośników historii i tych, którzy szukają czegoś więcej niż tylko powierzchownych opowieści. To lektura, która zmusza do refleksji nad naturą człowieka, granicami moralności i siłą tradycji.
Dla mnie była również okazją do refleksji nad tym jak Europejczycy i cywilizacja niszczą inne kultury, które były szczęśliwe zanim pojawił się tam biały człowiek. Z drugiej strony, czy mamy prawo blokować tym ludom prawa dostępu do osiągnięć techniki, tylko dlatego, że mamy ochotę pooglądać dzikie plemiona. Przyznam szczerze, że czasami miałam poczucie, że te osoby są traktowane jak zwierzęta w ZOO ☹.

Czy odważylibyście się wkroczyć do dzikiego serca Papui, gdzie duchy przodków wciąż krążą wśród żywych, a echo pradawnych rytuałów wciąż niesie się w powietrzu? Jak zagregowalibyście na propozycję wycieczki do wioski ludożerców?
Alicja Kubiak i Jan Kurzela zabierają nas w niezwykłą podróż do Indonezji, gdzie na jaw wychodzą mroczne sekrety przeszłości.
Książka...

Wzruszająca historia o trudnych czasach pandemii, rodzinie i sile ducha.
Prostota, która porusza i wnika głęboko w nasze serca. #elizabethstrout jest mistrzynią prozy obyczajowej z elementami literatury pięknej wypełnionej po brzegi psychologią.
Bardzo dobrze skonstruowani pełnokrwiści bohaterowie, którzy mówią i zachowują się jak zwyczajni, przeciętni ludzie. Właśnie to urzeka mnie w powieściach autorki najbardziej. Od czytania jej książek nie można się oderwać, bo odnosimy wrażenie jakby to dotyczyło nas i naszych bliskich. Język powieści jest prosty, ale niezwykle sugestywny.
#lucyimorze to kontynuacja historii Lucy Barton, znanej z wcześniejszych książek autorki. Tym razem obserwujemy bohaterkę podczas pandemii COVID-19, gdy zostaje ona wyrwana z życia w Nowym Jorku i wyrusza do nadmorskiego Maine na prośbę swojego byłego męża Williama.
Czego doświadczyła w tym okresie? Z czego musiała zrezygnować? Z jakimi trudnościami musiała sobie radzić? Do jakich przemyśleń nad swoim życiem doszła? Czy ten czas izolacji był rzeczywiście czymś wyjątkowym, czy może doświadczamy go też w innych sytuacjach? Czy ten czas może dać jakieś dobre owoce?
Strout z mistrzowską delikatnością ukazuje skomplikowane relacje rodzinne i emocje Lucy. Kobieta mierzy się z bolesnymi wspomnieniami z przeszłości, a jednocześnie stara się odnaleźć sens życia w obliczu niepewności i strachu. Pobyt nad morzem staje się dla niej czasem refleksji i przemiany.
Autorka porusza w książce wiele ważnych tematów, takich jak strata, żal, miłość i nadzieja.
Ta powieść na długo zostanie w mojej pamięci. Polecam ją wszystkim, którzy szukają wzruszającej i głębokiej literatury.

Wzruszająca historia o trudnych czasach pandemii, rodzinie i sile ducha.
Prostota, która porusza i wnika głęboko w nasze serca. #elizabethstrout jest mistrzynią prozy obyczajowej z elementami literatury pięknej wypełnionej po brzegi psychologią.
Bardzo dobrze skonstruowani pełnokrwiści bohaterowie, którzy mówią i zachowują się jak zwyczajni, przeciętni ludzie. Właśnie to...

Jeśli tak jak ja lubicie książki, które zawierają w sobie trochę prawdy historycznej i pełnię dotyczącą naszej sfery duchowej, to ta powieść trafi do Waszych serc.
Już sama konstrukcja książki, gdzie każdy rozdział otwiera jedna z kart tarota i opis jej znaczenia jest innowacyjny i prowokujący. Czytelnik jest zaangażowany w losy bohaterów i ich losów od pierwszych stron. A kiedy dochodzimy do słów: „Zanim odwróciłam się plecami do nocy, morze się poruszyło. Wielogłosowy huk ugodził mnie w uszy, podłoga zapadła się pod ciężarem gruzów, w jakie zmienił się mój dom, wraz z nimi i ja runęłam w dół. Świat jaki znałam, skończył się i razem z nim zniknęło wszystko co kochałam i nienawidziłam.”, to już nie jesteśmy w stanie oderwać się od tej powieści.
Cała fabuła dotyczy wydarzeń jakie rozegrały się w Mesynie w 1909, kiedy to doszło do największego w tym mieście trzęsienia ziemi, które pochłonęło kilkadziesiąt tysięcy istnień i zniszczeniu uległa większa część miasta. W trakcie tych wydarzeń poznajemy Barbarę i Nicola. Młoda kobieta i jedenastoletni chłopiec, których losy skrzyżowały się w okropnym miejscu i razem doświadczyli traumy, która zdecydowała o ich przyszłości.
Czego doświadczyli? Czy uda im się uwolnić od tej traumy?
Ta powieść porusza, zmusza do refleksji nad życiem i jego ulotnością. To też przykład jak jedno zdarzenie może doprowadzić do zmiany naszego życia o 180 stopni. Bogaty, może stać się biedny. Złodziej staje się arystokratą. Zbrodniarz- bohaterem, a porządna chrześcijanka prostytutką.
Co decyduje o tym kim jesteśmy?
#izadrażałanoc to nie tylko negatywne emocje i przeżycia, to też obraz siły bohaterów. Możliwości odmiany swojego losu mimo przeciwności i czerpania radości z tego co się ma wokół siebie. Z przyjaźni, miłości, niesienia pomocy, bliskości innych.
Napisana przepięknym poetyckim językiem, który wręcz uwzniośla i wynosi tę historię na wyższy poziom. Mnie osobiście urzekła i zachwyciła.

Jeśli tak jak ja lubicie książki, które zawierają w sobie trochę prawdy historycznej i pełnię dotyczącą naszej sfery duchowej, to ta powieść trafi do Waszych serc.
Już sama konstrukcja książki, gdzie każdy rozdział otwiera jedna z kart tarota i opis jej znaczenia jest innowacyjny i prowokujący. Czytelnik jest zaangażowany w losy bohaterów i ich losów od pierwszych stron. A...

Jeśli tak jak ja potrzebujecie czasami odskoczni od stresu, pracy i trudnych tematów, to idealną książką która rozbawi Was do łez i zaskoczy niebanalną fabułą jest #upiórwmoherze?
Już od pierwszych stron autorka wciąga nas do wirtualnego świata literatów, gdzie nic nie jest takie, jak się wydaje. Ta lektura bawi, idealnie puentuje obecne zjawiska społeczne ( szczególnie jeśli chodzi o literacki show biznes i media społecznościowe 😉) i dostarcza dodatkowo ciekawej zagadki kryminalnej, w która zamieszany jest pisarz i stworzona przez niego postać.
Fabuła opowiada o trzech pisarkach (Marcie, Gośce i Grażynie) zmagających się z prozą życia i brakiem weny. Kiedy otrzymują bardzo kontrowersyjną propozycję zdobycia rozgłosu wahają się tylko chwilę. Jak łatwo kampanię reklamową nazwać eksperymentem socjologicznym, który ma na celu przełamywanie stereotypów i barier społecznych? Brzmi ciekawie, prawda?
Niestety, okazuje się, że sielska atmosfera szybko znika, gdy w Tęczowie, gdzie toczy się akcja, dochodzi do serii dziwnych zdarzeń. Pojawia się tajemnicza postać Upiora w moherze, a bohaterowie książki stają w obliczu morderstwa...
"Upiór w moherze" to nie tylko wciągająca komedia kryminalna, ale również trafna satyra na współczesne społeczeństwo. Autorka z humorem i ironią obnaża nasze przywary i ukazuje absurdy codziennego życia. Idealna pozycja również dla nas bookstagramerów i autorów książek. Można z dystansem i humorem spojrzeć na literacki świat 😉.
Książkę czyta się błyskawicznie, a zabawne dialogi i dynamiczna akcja nie pozwalają na nudę. Dodatkowo, autorka bawi się konwencją literacką, co sprawia, że lektura jest jeszcze bardziej zaskakująca i nieprzewidywalna.
Polecam "Upióra w moherze" wszystkim miłośnikom lekkiej literatury z nutką kryminału. To książka, która z pewnością poprawi Wam humor i zapewni dawkę rozrywki na najwyższym poziomie!

Jeśli tak jak ja potrzebujecie czasami odskoczni od stresu, pracy i trudnych tematów, to idealną książką która rozbawi Was do łez i zaskoczy niebanalną fabułą jest #upiórwmoherze?
Już od pierwszych stron autorka wciąga nas do wirtualnego świata literatów, gdzie nic nie jest takie, jak się wydaje. Ta lektura bawi, idealnie puentuje obecne zjawiska społeczne ( szczególnie...

“Mona” to opowieść o tytułowej bohaterce, peruwiańskiej pisarce, która zdobyła uznanie swoim debiutanckim romansem. Nominowana do prestiżowej nagrody Basske-Wortz, Mona wyrusza na transatlantycką podróż do Sztokholmu. Na pokładzie samolotu, zanurzona w Valium i alkoholu, zastanawia się nad swoim życiem, literacką reputacją i prawdziwym sensem twórczości.
Oloixarac w swojej prozie posługuje się cynizmem jako narzędziem do analizy świata. Jej styl jest ostry i pełen ironii. Autorka nie boi się krytykować literackiego establishmentu. Cała powieść to w zasadzie satyra na współczesnych młodych pisarzy dążących do spektakularnej kariery i pragnących być z jednej strony bogatymi gwiazdami showbiznesu, a z drugiej osobami wyznaczającymi ścieżki życia.
#mona to krótka, ale intensywna powieść, która bawi, zmusza do myślenia i stawia pytania o naturę sztuki i literatury. Choć nie jest doskonała, to z pewnością warta przeczytania. Polecam ją wszystkim, którzy lubią literackie satyry i nie boją się spojrzeć za kulisy pisarskiego świata. Ja chyba jednak mimo wszystko oczekiwałam czegoś więcej po tej prozie i choć rozumiem zabiegi językowe autorki, to czasami zbyt częste powtórzenia, kontrowersyjne opisy sytuacji i wulgarne słownictwo było jak dla mnie na wyrost. Myślę, że ta powieść z pewnością spodoba się osobom lubiącym angielski humor.

“Mona” to opowieść o tytułowej bohaterce, peruwiańskiej pisarce, która zdobyła uznanie swoim debiutanckim romansem. Nominowana do prestiżowej nagrody Basske-Wortz, Mona wyrusza na transatlantycką podróż do Sztokholmu. Na pokładzie samolotu, zanurzona w Valium i alkoholu, zastanawia się nad swoim życiem, literacką reputacją i prawdziwym sensem twórczości.
Oloixarac w swojej...

#arturżak w swoim rewelacyjnym debiucie powieściowym przenosi nas w świat realizmu magicznego, gdzie szara rzeczywistość miesza się z dawnymi wierzeniami i zabobonami. Tutaj znaczenie ma wszystko od garści ziemi, szum wiatru, wycie wilka, po codzienne obowiązki, miłość, wierzenia i oczywiście symbiozę z duchami przodków, którzy wraz z Aniołami Stróżami chronią nas przed bestiami.
Artur Żak w “Kołataniu” przenosi nas do lat dziewięćdziesiątych XX wieku. W małej wiosce województwa łódzkiego, gdzie czas zdaje się płynąć inaczej, odkrywamy historię Piotra. To opowieść o dorastaniu, miłości, wierzeniach i tajemnicach. Wszystko splata się w magiczny realizm, gdzie duchy przodków żyją obok żywych. Piotr pomaga swojej babci w gospodarstwie po śmierci dziadka, ale ona cały czas czuje obecność swojego zmarłego męża.
Czy to przywiązanie, pomieszanie zmysłów, a może prawda?
Dodatkowo jako czytelnicy mamy okazję poznać ducha Bronka, czyli zmarłego dziadka Piotra i wraz z nimi przejść retrospekcję swojego życia.
Jakie tajemnice skrywał przez swoje życie Bronek? Jaką odegra rolę po śmierci w życiu swojego wnuka?
Bronek i jego wnuk Piotr w swoich myślach toczą filozoficzne dywagacje, choć każdy z nich rozpatruje je z innej perspektywy. Wnioski do jakich dochodzi wkraczający w dorosłość nastolatka i duch starszego zmarłego mężczyzny są zaskakujące w swojej trafności i dojrzałości. Ta książka stała się dla mnie kopalnią złotych myśli wynikających z mądrości ludowej i trafnych spostrzeżeń autora.
Szczególnie bardzo spodobał mi się cytat: „To nie słowa, to gesty mają znaczenie” (…)Słowa już dawno przestały cokolwiek znaczyć. Raczej zapychały życie, niż cokolwiek do niego wnosiły.”
#kołatanie to misternie utkana sieć wątków. Autor ukazuje transformację ustrojową, zagubienie ludzi w nowej rzeczywistości. To również pełna uroku opowieść o pierwszej miłości, o uczuciach, wchodzeniu w dorosłość i poszukiwaniu swojej drogi. To piękna, wzruszająca i niezwykle oryginalna książka.
Dodatkowym atutem jest przecudne wydanie książki w wersji z barwionymi brzegami.
Polecam gorąco. Mnie urzekła w swojej formie i treści. I choć najpierw podchodziłam do niej z rezerwą i myślałam, że to powieść dla młodzieży, to całkowicie mną zawładnęła. Jestem pewna, że to będzie jedna z tych książek do których będę wracać.

#arturżak w swoim rewelacyjnym debiucie powieściowym przenosi nas w świat realizmu magicznego, gdzie szara rzeczywistość miesza się z dawnymi wierzeniami i zabobonami. Tutaj znaczenie ma wszystko od garści ziemi, szum wiatru, wycie wilka, po codzienne obowiązki, miłość, wierzenia i oczywiście symbiozę z duchami przodków, którzy wraz z Aniołami Stróżami chronią nas przed...

#zapadlina to już III tom serii o detektywach z bydgoskiego Archiwum X, gdzie komisarz Maria Herman i jej partner Olgierd Borewicz próbują rozwikłać zagadkę zaginięcia młodego chłopaka z małej miejscowości Wapno. Przed wieloma laty była tam kopalnia soli, ale grunt pod nią zaczął się zapadać i została zamknięta i zalana, a wraz z nią rozpoczął się proces upadku świetności tego miejsca i zakopywanie tajemnic.
Co takiego stało się przed dwudziestu laty? Czy ziemia pochłonęła nieszczęśliwie również poszukiwanego Jacka? Czy komuś mogło zależeć na jego zniknięciu? A może ta złowroga atmosfera miejsca odstraszała i stąd uciekł?
Z tajemnicą sprzed lat nagle zaczyna łączyć się śledztwo zaginięcia pary lekarzy? Jak mogą być powiązani ze sprawą?
#robertmałecki od początku wciąga czytelnika w zagmatwaną fabułę powieści. Oczywiście dostarcza też sporo emocji z dalszymi losami naszych głównych śledczych, którzy również zmagają się ze swoimi demonami.
Co do poruszanych wątków, to znajdziemy tutaj opis samotności, obawy o bliskich, nietolerancji, wrażliwości, przemocy w rodzinie, wykorzystywania władzy.
Całość czyta się bardzo szybko i na raz, bo jest to dobrze napisana książka. Jednak przyznam, że była zbyt przewidywalna dla mnie i końcówka nie zaskoczyła mnie. Być może dlatego, że już czytam zbyt wiele kryminałów

#zapadlina to już III tom serii o detektywach z bydgoskiego Archiwum X, gdzie komisarz Maria Herman i jej partner Olgierd Borewicz próbują rozwikłać zagadkę zaginięcia młodego chłopaka z małej miejscowości Wapno. Przed wieloma laty była tam kopalnia soli, ale grunt pod nią zaczął się zapadać i została zamknięta i zalana, a wraz z nią rozpoczął się proces upadku świetności...

Porusza bardziej niż niejedna powieść obyczajowa, podnosi emocje jak thriller, czyta się ją jak przygodówkę, a to literatura faktu.
Niesamowite jak w jednej książce można ująć tak wiele.
#deliaowens i #markjamesowens tym razem zabierają nas do Zambii i Parku Narodowego Luangwy by przestawić swoją walkę o przetrwanie dla słoni afrykańskich. Podziwiam ich za ogromną determinację i siłę walki. Przez całą książkę kibicowałam im i miałam nadzieję, że uda im się ochronić choć trochę tych wspaniałych stworzeń. Trzymałam kciuki za ich metody działania i cierpliwość w podejściu do miejscowej ludności, dla której kłusownictwo było po prostu zwykłą pracą i wszyscy od zwykłych wieśniaków aż po ministrów byli zaangażowani w ten proceder. Zaskakujące było to, że Ci ludzie nie widzieli problemu w tym, że przy takim tempie zabijania niedługo słoń afrykański wyginie ☹
Porażające opisy polowań i ataków na zwierzęta, wzbudzająca ogromne emocje walka na poziomie edukacyjnym, ale czasami też fizycznym naszych naukowców z kłusownikami, a do tego wszystkiego piękno przyrody i cudowne opisy biosfery Afryki.
Przyznam szczerze, że z wszystkich książek małżeństwa Owensów jakie przeczytałam ta wzbudziła we mnie największe emocje i dosłownie mną wstrząsnęła. Każdy rozdział to była burza czasami skrajnych uczuć. Od zachwytu pięknem przyrody, po bunt na to co robią ludzie i jak nie szanujemy tego co mamy.
Dodatkowo książka w skondensowany i przystępny sposób przedstawia najbardziej istotne informacje o słoniach afrykańskich i dlaczego zostały uznane za gatunek zagrożony wyginięciem? Dowiecie się też w jakim tempie miejscowa ludność wybija słonie i dlaczego? Jakie są główne rynki zbytu na części ciała słonia? Czy istnieje szansa, że praca Owensów przyniesie dobre owoce, a może będzie to niestety syzyfowa praca? ☹
Jeśli chcecie pomóc ratować te piękne ssaki, to te informacje też znajdziecie.

Porusza bardziej niż niejedna powieść obyczajowa, podnosi emocje jak thriller, czyta się ją jak przygodówkę, a to literatura faktu.
Niesamowite jak w jednej książce można ująć tak wiele.
#deliaowens i #markjamesowens tym razem zabierają nas do Zambii i Parku Narodowego Luangwy by przestawić swoją walkę o przetrwanie dla słoni afrykańskich. Podziwiam ich za ogromną...

Lubicie książki, kiedy możecie poczuć się jakbyście byli w danym kraju? Spacerowali uliczkami, odkrywali tajemnicze miejsca, smakowali nowe danie i poznawali nowych ludzi.
Ja uwielbiam takie książki i przed podróżą do danego kraju i jak już wracam, żeby wspominać.
Jednym z moich ulubionych krajów jest Francja ze swoimi wyjątkowymi zabytkami, kulturą, smakowitą i różnorodną kuchnią, dlatego z przyjemnością sięgnęłam po książkę Tomasza Orłowskiego.
📚 "Dyplomatyczna Ratatouille. Dokładka" to literacka uczta, która zabierze Was w niezwykłą podróż po Francji. Autor, Tomasz Orłowski, z pasją i erudycją dzieli się swoimi doświadczeniami i spostrzeżeniami, tworząc przewodnik daleki od standardowych opisów.
💡 Ciekawostka: Wiesz, że nazwa "ratatouille" wzięła się od francuskiego czasownika "répéter", co oznacza powtarzać? Książka ta jest jednak wszystkim, tylko nie powtórką. To świeże spojrzenie na Francję, jej kulturę i kulinaria. 🍴
🌟 Książka otrzymała najwyższe oceny od czytelników, co świadczy o jej wyjątkowości i wartości. Zanurz się w opowieściach o Lyonie (dowiedz się kto znany tam się urodził i z czego słynie), Bretanii, różnicach między winnicami Burgundii a Bordeaux, i poznaj nieznane zakątki Paryża. 🏰
🔍 Orłowski, jako były ambasador w Francji, posiada unikalną wiedzę i doświadczenie, które czynią tę książkę nie tylko przewodnikiem, ale też osobistym dziennikiem pełnym anegdot i historii. 📖
👀 "Dyplomatyczna Ratatouille. Dokładka" to zaproszenie do odkrywania Francji oczami kogoś, kto ją głęboko kocha i rozumie. To książka, która sprawi, że zakochasz się w tym kraju, nawet jeśli nigdy tam nie byłeś. 💘Posmakuj niesamowitych potraw z różnych regionów, niektóre tak dziwaczne, że aż dziw, że mogą być smaczne
🏔️ Wspinaj się na najwyższe szczyty, nurkuj w głębinach kultury i delektuj się smakami, które tylko Francja może zaoferować. Ta książka to prawdziwy przewodnik dla ducha. 🍷
🎨 Odkryj Francję zamorską, zanurz się w bogactwie jej muzeów i zabytków, które rzadko odwiedzają turyści. Poznaj przepisy kucharskie, które zainspirują Twoje podniebienie. 🖼️ Poznaj francuski „koniec świata”
🚴‍♂️ Podążaj śladami Tour de France i zakończ swoją podróż na Polach Elizejskich, czując ducha wielkiego wyścigu. 🏆
📌 Podsumowując, "Dyplomatyczna Ratatouille. Dokładka" to książka, która nie tylko zaspokoi Twój apetyt na wiedzę o Francji, ale także rozbudzi pragnienie, by tam pojechać i doświadczyć wszystkiego na własnej skórze. Bon appetit! 🌍

Lubicie książki, kiedy możecie poczuć się jakbyście byli w danym kraju? Spacerowali uliczkami, odkrywali tajemnicze miejsca, smakowali nowe danie i poznawali nowych ludzi.
Ja uwielbiam takie książki i przed podróżą do danego kraju i jak już wracam, żeby wspominać.
Jednym z moich ulubionych krajów jest Francja ze swoimi wyjątkowymi zabytkami, kulturą, smakowitą i różnorodną...

#zapomnianenaśmierć Nory Roberts może być według mnie idealnym wyborem, ponieważ dostarcza nam interesującą zagadkę kryminalną, zmusza nas do myślenia, daje pewne wyobrażenie o przyszłości (akcja toczy się w 2061 roku) , ma intrygujących bohaterów i jest napisana lekkim językiem.
🔍 Fabuła skupia się na detektyw Eve Dallas, która staje przed wyzwaniem rozwiązania dwóch zagadek morderstw. Pierwsza ofiara to bezdomna kobieta, znaleziona w kontenerze na śmieci, druga to zamurowane zwłoki sprzed dekad. Czy te dwa przypadki łączy coś więcej niż tylko śmierć?
🕵️‍♀️ Roberts zręcznie splata losy postaci, tworząc gęstą atmosferę tajemnicy. Detektyw Dallas, z charakterystyczną dla siebie determinacją, wkracza w świat przestępców i skrywanych przez nich sekretów.
📖 Książka jest świetnie napisana, a jej tempo nie pozwala odłożyć jej na półkę. Choć jest to już 53. tom serii, nie trzeba znać poprzednich części, aby cieszyć się lekturą. Powieść angażuje czytelnika od pierwszych stron i dostarcza sporą dawkę rozrywki.
💡 "Zapomniane na śmierć" to nie tylko kryminał. To także historia o przetrwaniu, ludzkiej wytrwałości i poszukiwaniu sprawiedliwości.
Nora Roberts po raz kolejny udowadnia, że jest mistrzynią gatunku. Zapomniane na śmierć to trzymający w napięciu thriller, od którego nie można się oderwać. Świetna fabuła, błyskotliwi bohaterowie i zaskakujące zwroty akcji - to wszystko co może odnaleźć czytelnik w tej książce.
Fajnym urozmaiceniem są wyobrażenia organizacji życia na Ziemi w niedalekiej przyszłości, a także wątek obyczajowy.

#zapomnianenaśmierć Nory Roberts może być według mnie idealnym wyborem, ponieważ dostarcza nam interesującą zagadkę kryminalną, zmusza nas do myślenia, daje pewne wyobrażenie o przyszłości (akcja toczy się w 2061 roku) , ma intrygujących bohaterów i jest napisana lekkim językiem.
🔍 Fabuła skupia się na detektyw Eve Dallas, która staje przed wyzwaniem rozwiązania dwóch...