rozwiń zwiń

Opinie użytkownika

Filtruj:
Wybierz
Sortuj:
Wybierz

Na półkach:

Praktyczny poradnik budowania Poczucia Własnej Wartości, przy pomocy samouświadomienia oraz prostych technik odpierania ataków Manipulacji

Praktyczny poradnik budowania Poczucia Własnej Wartości, przy pomocy samouświadomienia oraz prostych technik odpierania ataków Manipulacji

Pokaż mimo to


Na półkach:

Z przyjemnością czyta się, gdy ktoś opowiada o swojej niezwykłej fascynacji, dzieli się swoją pasją, przemyśleniami.

Z przyjemnością czyta się, gdy ktoś opowiada o swojej niezwykłej fascynacji, dzieli się swoją pasją, przemyśleniami.

Pokaż mimo to


Na półkach: ,

Inteligentny kryminał. Postać gł. bohatera wydaje się być wiarygodna. Pozycję dobrze się czyta. Autor nie wrzucił do fabuły zbędnych wątków. Miejscami za dużo filozofowania, ale dla niektórych czytelników może to być dodatkowy walor utworu.

Inteligentny kryminał. Postać gł. bohatera wydaje się być wiarygodna. Pozycję dobrze się czyta. Autor nie wrzucił do fabuły zbędnych wątków. Miejscami za dużo filozofowania, ale dla niektórych czytelników może to być dodatkowy walor utworu.

Pokaż mimo to


Na półkach:

Dla wielbicieli naturalizmu bd to "przyjemna" lektura. Jednak w drugiej części dzieła naturalizm zaczyna przytłaczać i lekko drażnić. W sferze studium nad psychiką człowieka, bohaterowie są traktowani jak "króliki doświadczalne" (opinia zasłyszana, nie jest autorska). Dzieło w bardzo dobry sposób ukazuje proces degeneracji jednostki (zob. determinizm społeczny). W dodatku z lektury dowiemy się o realiach życia klasy robotniczej XIX w., poruszony zostaje problem alkoholizmu.

Dla wielbicieli naturalizmu bd to "przyjemna" lektura. Jednak w drugiej części dzieła naturalizm zaczyna przytłaczać i lekko drażnić. W sferze studium nad psychiką człowieka, bohaterowie są traktowani jak "króliki doświadczalne" (opinia zasłyszana, nie jest autorska). Dzieło w bardzo dobry sposób ukazuje proces degeneracji jednostki (zob. determinizm społeczny). W dodatku z...

więcej Pokaż mimo to


Na półkach:

Kordian nie jest głupi, ale słaby. Tyle planów i przygotowań, a on w kulminacyjnym punkcie rozgrywki traci głowę. Nie wybiera się Kordianów do takich poważnych zadań. Lektura pod tym wzgl nad wyraz frustrująca. Reszta w porządku.

Kordian nie jest głupi, ale słaby. Tyle planów i przygotowań, a on w kulminacyjnym punkcie rozgrywki traci głowę. Nie wybiera się Kordianów do takich poważnych zadań. Lektura pod tym wzgl nad wyraz frustrująca. Reszta w porządku.

Pokaż mimo to


Na półkach:

Dramat się nie podobał, ze wzgl na styl pisarski autora i sposób, w jaki przedstawia świat. Nie znaczy to jednak, że książka jest zła. Dzieło ambitne, porusza kwestię dążenia jednostki do awansu społecznego. Oprócz tego przedstawione problemy to: nuda, potrzeba odreagowania i inne odsłaniające ludzkie wady tematy.

Dramat się nie podobał, ze wzgl na styl pisarski autora i sposób, w jaki przedstawia świat. Nie znaczy to jednak, że książka jest zła. Dzieło ambitne, porusza kwestię dążenia jednostki do awansu społecznego. Oprócz tego przedstawione problemy to: nuda, potrzeba odreagowania i inne odsłaniające ludzkie wady tematy.

Pokaż mimo to


Na półkach:

Do Balzaka trzeba mieć cierpliwość. Szczegółowe opisy, detale stanowią wyzwanie dla czytelnika. Kiedy oczy przyzwyczają się do nadmiaru informacji, (albo zwyczajnie zaczną pomijać subiektywnie nieistotne ustępy), dostrzec będą mogły niezaprzeczalne walory dzieła. Opowiadanie o człowieku zgubionym przez ambicje. Lektura dobrze sprawdzić się może jako przestroga. Innym ciekawym elementem opowiadania jest całkiem dobrze ukazana "sztuczność" świata wyższych sfer. Historycznie sprawdzać się może jako źródło wiedzy o "dziennikarskim światku" XIX wieku.

Do Balzaka trzeba mieć cierpliwość. Szczegółowe opisy, detale stanowią wyzwanie dla czytelnika. Kiedy oczy przyzwyczają się do nadmiaru informacji, (albo zwyczajnie zaczną pomijać subiektywnie nieistotne ustępy), dostrzec będą mogły niezaprzeczalne walory dzieła. Opowiadanie o człowieku zgubionym przez ambicje. Lektura dobrze sprawdzić się może jako przestroga. Innym...

więcej Pokaż mimo to


Na półkach:

O Huis – clos , Przy drzwiach zamkniętych:
Gorzka lektura. Nie ma co liczyć na taryfę ulgową usprawiedliwiającą naturę każdego z nas. Prawda kuje czytelnika w oczy. W dramacie odnajdziemy ciekawe tematy dot. m.in: autokreacji wizerunku wobec społeczeństwa, problem obcowania z innymi, bo "piekło, to inni" czy wyjaśnienie istnienia relacji na zasadzie kat – ofiara. Osobiście czytelniczce podobały się szczegóły – każdy rekwizyt wydaje się być umieszczony nieprzypadkowo. To pozwala wyszukiwać i konfrontować symbolikę. Skłania do analizy, stymuluje do myślenia.

O Huis – clos , Przy drzwiach zamkniętych:
Gorzka lektura. Nie ma co liczyć na taryfę ulgową usprawiedliwiającą naturę każdego z nas. Prawda kuje czytelnika w oczy. W dramacie odnajdziemy ciekawe tematy dot. m.in: autokreacji wizerunku wobec społeczeństwa, problem obcowania z innymi, bo "piekło, to inni" czy wyjaśnienie istnienia relacji na zasadzie kat – ofiara. Osobiście...

więcej Pokaż mimo to


Na półkach:

Bezbłędnie oddaje stan człowieka wyobcowanego. To dramat opowiadający o borykaniu się ze swoją innością wobec świata. Wysokie stadium samotności, od której nie ma ratunku. "Ciąży mi samotność, towarzystwo również". Dodatkowo dzieło porusza kwestię totalitaryzmu. Dramat bolesny i pesymistyczny. Pomimo scen absurdalnych, śmiesznych, ponieważ pod nimi kryje się raczej tragizm niż dowcip.

Bezbłędnie oddaje stan człowieka wyobcowanego. To dramat opowiadający o borykaniu się ze swoją innością wobec świata. Wysokie stadium samotności, od której nie ma ratunku. "Ciąży mi samotność, towarzystwo również". Dodatkowo dzieło porusza kwestię totalitaryzmu. Dramat bolesny i pesymistyczny. Pomimo scen absurdalnych, śmiesznych, ponieważ pod nimi kryje się raczej tragizm...

więcej Pokaż mimo to


Na półkach:

"Nic się nie da zrobić"
Prawie dla każdego. Egzystencjalna. Pesymistyczna. Trudna. Piękna. Minimalistyczna.

"Nic się nie da zrobić"
Prawie dla każdego. Egzystencjalna. Pesymistyczna. Trudna. Piękna. Minimalistyczna.

Pokaż mimo to


Na półkach:

Ciekawa pozycja. Miejscami nazbyt egzaltowana i nadmiernie metaforyczna, jednak znajdziemy w niej intrygujące podejście do wiary w Boga. Autor rzeczywiście (odsłania w pewnym sensie) przed nami duszę mężczyzny.

Ciekawa pozycja. Miejscami nazbyt egzaltowana i nadmiernie metaforyczna, jednak znajdziemy w niej intrygujące podejście do wiary w Boga. Autor rzeczywiście (odsłania w pewnym sensie) przed nami duszę mężczyzny.

Pokaż mimo to

Okładka książki Jak żyć z Hashimoto? Leveke Brakebusch, Armin Heufelder
Ocena 7,1
Jak żyć z Hash... Leveke Brakebusch, ...

Na półkach: ,

Rzetelna, zawiera bardzo wiele inform. dot funkcjonow. organizmu dotkniętego chorobą Hashimoto. W dodatku pisana prostym językiem – med. terminologia ograniczona do minimum. Niestety autorzy nie wyszli po za 'całkowicie sprawdzone naukowe fakty' i nie pokusili się o rozszerzenie tematu dot. diety w chorob. Hashimoto. Temat ten jest coraz częściej brany pod uwagę w środowisku bad. nad Hashi oraz innymi autoimmunacyjnymi/immunologicznymi chorobami. Pominięcie zagadnienia ma dobre i złe strony - autorzy chcieli być prawdop. uczciwi względem czytelników i podawać solidne fakty z wiarygodnych źródeł, ale nie proponują oprócz tego wiele więcej. Pozycja broni się na poziomie informacyjnym. Traci przy podawaniu rozwiązań.

Rzetelna, zawiera bardzo wiele inform. dot funkcjonow. organizmu dotkniętego chorobą Hashimoto. W dodatku pisana prostym językiem – med. terminologia ograniczona do minimum. Niestety autorzy nie wyszli po za 'całkowicie sprawdzone naukowe fakty' i nie pokusili się o rozszerzenie tematu dot. diety w chorob. Hashimoto. Temat ten jest coraz częściej brany pod uwagę w...

więcej Pokaż mimo to


Na półkach: ,

Nie tego oczekiwano od wysokiej klasy pisarza, piękne wyszukane frazesy, skrzętnie formowane metafory, prowadzące do puenty bez celu; jaki sens miała książka? Chyba trzeba pytać autora, bo od Żmii się niestety nie dowiemy ..

Nie tego oczekiwano od wysokiej klasy pisarza, piękne wyszukane frazesy, skrzętnie formowane metafory, prowadzące do puenty bez celu; jaki sens miała książka? Chyba trzeba pytać autora, bo od Żmii się niestety nie dowiemy ..

Pokaż mimo to