Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Swami Prabhupada to niedościgniony autorytet w kwestii objaśniania zawiłości hinduskiej filozofii. Jego komentarze do starożytnych, świętych tekstów indyjskich nie mają sobie równych. Czytając „Nauki Królowej Kunti” ma się wrażenie jakby sam mistrz chwycił nas za rękę i krok po kroku, prostą ścieżką przeprowadzał przez kręte meandry filozofii Wschodu. Śri Śrimad Prabhupada miał bowiem ten wyjątkowy dar ukazywania spraw trudnych w sposób prosty i zrozumiały. Obrazowe, przemyślane i zarazem bardzo plastyczne porównania oraz przykłady z życia, wielce sugestywnie przemawiają do wyobraźni odbiorcy.

Na początku książki mamy krótko przedstawioną historię królowej – jednej z ważniejszych postaci w historii starożytnych Indii. Postaci tragicznej a zarazem heroicznej, której mądra i pełna oddania postawa pomogła ocalić rodzinę i pokierować nią w obliczu bratobójczej wojny o tron. Jednakże głównym elementem „Nauk Królowej Kunti” jest tekst starożytnej modlitwy, sprzed 5000 lat. Modlitwy, którą mądra Kunti ofiarowała Panu Krysznie, gdy ten po zakończeniu bitwy na polu Kurukszetra zamierzał opuścić ją i jej synów Pandavów. Modlitwa ta choć krótka – bo licząca zaledwie 26 dwuwierszy – po dziś dzień uważana jest za arcydzieło filozofii i teologii. Opatrzona dodatkowo pouczającym komentarzem Swamiego Prabhupady, staje się bezcennym źródłem ponadczasowej, uniwersalnej wiedzy o boskiej naturze świata. Jest to książka bardzo wartościowa. Porusza bowiem kwestię, która dotyczy każdego człowieka. Mówi o tym, czego pragnie każda istota i do czego przez całe swoje życie nieustannie dąży. Tym czymś, tą wiecznie poszukiwaną wartością, jest naturalnie szczęście. Pragnienie go od samego początku istnienia wpisane jest w ludzką naturę. Szczęście samo w sobie jest celem, ale jednocześnie jest też środkiem do celu. W „Naukach Królowej Kunti” znajdziemy odpowiedź na pytania dotyczące ulotnej natury szczęścia płynącego ze świata materii. Jednocześnie starożytna mądrość ujawnia drogę ku prawdziwemu, trwałemu szczęściu – pochodzącemu ze sfery duchowej. Jest to szczęście w wymiarze transcendentalnym wręcz kosmicznym. Szczęście istniejące w czasie i poza czasem, wszech przenikające, którego doświadczyć może każda żywa istota. Ponadto książka porusza także inną równie ważną sprawę, mianowicie kwestię życia w ignorancji i zaślepieniu, życia w sidłach iluzji i wiążącego się tym cierpienia. Wyjaśnia w jaki sposób uwikłanie w materialnych pragnieniach i brak kontroli ze strony umysłu może przeszkodzić w osiągnięciu szczęścia.

„Nauki Królowej Kunti” powinny stać się lekturą obowiązkową dla osób, które wstępują na duchową ścieżkę rozwoju. Ta książka wraz z pouczającymi objaśnieniami Swamiego Prabhupady stanie się nieocenionym skarbem dla wszystkich poszukujących prawdy i mądrości.

Swami Prabhupada to niedościgniony autorytet w kwestii objaśniania zawiłości hinduskiej filozofii. Jego komentarze do starożytnych, świętych tekstów indyjskich nie mają sobie równych. Czytając „Nauki Królowej Kunti” ma się wrażenie jakby sam mistrz chwycił nas za rękę i krok po kroku, prostą ścieżką przeprowadzał przez kręte meandry filozofii Wschodu. Śri Śrimad Prabhupada...

Północ, 27 kwietnia 1945r.
W Piekle, w kotłowni nr 13 następuje właśnie przekazanie zmiany. Służbę przejmuje sympatyczny diabeł Marek. Należy on do 9 kategorii diabłów a i przez grzeszników jest ogólnie lubiany. Jego obowiązkiem jest podtrzymywanie ognia i odpowiedniej temperatury w kotłach ze smołą, gdzie przypiekają się najwięksi kaci, min. Herod, Neron, Hitler. Wszystko odbywa się jak zawsze. Marek sprawdza wszystkie kotły, dokłada tu i ówdzie węgla, a następnie idzie do stolika i zagłębia się w lekturze „Czarciej Prawdy”. Rozpływa się nad ofertami matrymonialnymi i zasypia… Śnią mu się tak przyjemne rzeczy, że aż uśmiecha się i oblizuje przez sen – wszyscy mu zazdroszczą nominacji do tytułu „bohatera Związku Piekielnego” i wysokiego odznaczenia gwiazdą Lucyfera z pogrzebaczami. I właśnie teraz, w tym wzniosłym momencie, gdy wypina pierś do udekorowania orderem…dostaje w pysk od głównego szatana…Marek przespał zmianę, pod kotłami zgasł ogień, wielu grzeszników odzwyczajonych od chłodu, rozchorowało się i poumierało. Poczciwy Marek trafia przed oblicze samego Lucyfera, a ten za karę oddelegowuje go na rok pobytu na Ziemi, gdzie przez ten czas ma nasz diabeł znaleźć 50 grzeszników i zaprowadzić ich do Piekła...

Marek przybywa na Ziemię, a ponieważ „największa wolność i dobrobyt, poza Rosją, są w Polsce, a największa nędza i niewola w Anglii i Ameryce” , trafia diabeł do powojennej demokratycznej Polski. I tu dopiero zaczynają się jego przygody.
Z racji tego by nie popsuć lektury osobom, które chcą książkę przeczytać – nie zdradzę więcej. W każdym razie nie nudzi, czyta się ją z zainteresowaniem i z uśmiechem na twarzy. Przygody diabła Marka są satyrą na otaczającą, powojenną rzeczywistość. Skonfrontowanie jego postaci z życiem realnym doprowadza do pełnych absurdów sytuacji. Marek bowiem nie do końca jest świadomy świata, w którym się znalazł, jego głupoty i idącego z nią w parze okrucieństwa. Obezwładniony wizją dobrodusznych Rosjan, broniących od ucisku słabych ludzi oraz lekturą konstytucji ZSRR - kocha ich do samego końca pobytu na Ziemi. Staje się ideowym demokratą ludowym, wikła się w różne dziwne i pełne paradoksów sytuacje, prowadzące do nieoczekiwanych zakończeń.

Czytając powieść Piaseckiego, niejednokrotnie będziemy się śmiać i zrywać boki. Jednak czytelnik znający swoją historię, wie doskonale, że to śmiech przez łzy. Gorzka prawda przebijająca z „autentycznych” przygód diabła Marka, która tylko dzięki mistrzowskiemu wykorzystaniu narzędzia jakim jest satyra i ironia – staje się łatwiejsza do przełknięcia, niczym jedna z pigułek Lucyfera.

Północ, 27 kwietnia 1945r.
W Piekle, w kotłowni nr 13 następuje właśnie przekazanie zmiany. Służbę przejmuje sympatyczny diabeł Marek. Należy on do 9 kategorii diabłów a i przez grzeszników jest ogólnie lubiany. Jego obowiązkiem jest podtrzymywanie ognia i odpowiedniej temperatury w kotłach ze smołą, gdzie przypiekają się najwięksi kaci, min. Herod, Neron, Hitler. Wszystko...

Muszę napisać o tej książce! To książka, która pozostawia niezatarty ślad w pamięci, niczym pieczęć odciska się w duszy i zmusza, zmusza do refleksji, bo to jedyna książka, która momentami wzrusza do tego stopnia, że wyciska łzy.
Po przeczytaniu, nie można o niej NIE MYŚLEĆ. Nie można przejść obojętnie wobec tych wszystkich historii, obok emocji które rodzą się pod ich wpływem. Każdy, kto przeczyta "Małżeństwo we troje", może jedynie zyskać. Zyskać wgląd w metafizyczny świat uczuć i emocji.
Autor przy każdej opowiedzianej historii udowadnia nam, że bardzo często za fasadą tych wszystkich powierzchownych rzeczy,mało znaczących z pozoru splotów zdarzeń, sytuacji, zachowań, które tworzą nasze życie - że za tym wszystkim jest coś więcej niż tylko to co widzimy stojąc z boku. W tej książce jest wszystko, co jest w życiu. Jest miłość widziana na różne sposoby, odczuwana i okazywana na różne sposoby. Jest też troska, cierpienie i złość pomieszana z żalem i poczuciem winy. Straszna, odciskająca piętno, latami skrywana tajemnica starego człowieka, warunkująca całe jego życie i postrzeganie świata. I w końcu jest też wybór, który trzeba przyjąć ze wszystkimi jego konsekwencjami…nawet tymi, które po latach mogą poruszyć sumienie i rzucić cień na całe życie człowieka. Ta książka uczy tolerancji do świata, do ludzi i do odmienności. Tolerancji dla ludzkich decyzji i trudnych wyborów. Uczy akceptacji świata takim jaki jest z całym jego pięknem, ale także z jego złożonością.
Polecam

Muszę napisać o tej książce! To książka, która pozostawia niezatarty ślad w pamięci, niczym pieczęć odciska się w duszy i zmusza, zmusza do refleksji, bo to jedyna książka, która momentami wzrusza do tego stopnia, że wyciska łzy.
Po przeczytaniu, nie można o niej NIE MYŚLEĆ. Nie można przejść obojętnie wobec tych wszystkich historii, obok emocji które rodzą się pod ich...