Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Czytałem wiele pozytywnych opinii na temat tej książki, więc jako osoba interesująca się projektowaniem graficznym, postanowiłem ją przeczytać. No i... była to totalna sieczka dla mojego mózgu. Nie pamiętam kiedy tak się męczyłem czytając cokolwiek. Przeskakiwanie między wątkami, pseudonaukowy język, lanie wody, powtarzanie się, zdania ciągnące się na kilka linijek. Do tego ciągle powtarzane "mieszczaństwo", "feudalizm", "klasa" i tak w kółko. Zdarzało się, że czytałem kilka stron pod rząd, na których treść nie miała żadnego sensu. Dla porównania "Człowiek i jego znaki" Frutigera to też ciężka książka, ale czyta się ją przyjemnie i z zaciekawieniem.

Przykładowy fragment, który trochę podsumowuje to co napisałem wyżej (tak mniej więcej wygląda 3/4 książki):
"Impresjonizm należy krytykować nie ze stanowiska scholastycznych "bytów samych w sobie", lecz ze stanowiska materializmu historycznego, określając historycznie wyznaczoną klasową ograniczoność poznania dostępnego klasie mieszczańskiej, określając niewystarczalność metody empirycznej, tego poznawczego narzędzia klasy mieszczańskiej, określając historycznie uwarunkowane granice materializmu mieszczańskiego - najwyższego punktu, jaki osiągnęła ta klasa w ciągu swego rozwoju"

Żeby nie było, udało mi się wynotować także trochę ciekawych informacji, ale ciężko było je wydobyć z otchłani tego bełkotu.
Podsumowując - "Teorię widzenia" polecam tylko masochistom i prawdziwym fanatykom sztuki. Przeciętny człowiek dużo z niej nie wyniesie.

Czytałem wiele pozytywnych opinii na temat tej książki, więc jako osoba interesująca się projektowaniem graficznym, postanowiłem ją przeczytać. No i... była to totalna sieczka dla mojego mózgu. Nie pamiętam kiedy tak się męczyłem czytając cokolwiek. Przeskakiwanie między wątkami, pseudonaukowy język, lanie wody, powtarzanie się, zdania ciągnące się na kilka linijek. Do tego...