Najnowsze artykuły
- ArtykułyHłasko, powrót Malcolma, produkcja dla miłośników „Bridgertonów” i nie tylkoAnna Sierant1
- ArtykułyAkcja recenzencka! Wygraj książkę „Cud w Dolinie Poskoków“ Ante TomiciaLubimyCzytać1
- Artykuły„Paradoks łosia”: Steve Carell i matematyczny chaos Anttiego TuomainenaSonia Miniewicz2
- ArtykułyBrak kolorowych autorów na liście. Prestiżowy festiwal w ogniu krytykiKonrad Wrzesiński13
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Władysław Strzemiński
Źródło: http://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Plik:W%C5%82adys%C5%82aw_Strzemi%C5%84ski.jpg&filetimestamp=20060527222206
5
7,4/10
Pisze książki: sztuka
Urodzony: 21.11.1893Zmarły: 28.12.1952
Polski malarz, teoretyk sztuki, pedagog. Jeden z pionierów sztuki nowoczesnej w Polsce. Studiował w moskiewskim Wchutiemasie (1918-1919),był współpracownikiem K. Malewicza. Od 1920 kierował szkołą artystyczną w Smoleńsku. Od 1922 w Polsce - przebywał najpierw w Wilnie, a od 1932 mieszkał w Łodzi. Członek grup Blok i Praesens, współzałożyciel awangardowej grupy literacko-artystycznej a.r. i pisma Forma.
W 1928 sformułował teorię unizmu, zgodnie z którą obraz jest "jednozgodnym działaniem wszystkich swych części", "jednoznacznością wyrazu linii i koloru". Do 1934 powstało wiele dzieł unistycznych - monochromatycznych, złożonych z drobnych falistych form o zróżnicowanej fakturze. Strzemiński był inicjatorem kolekcji sztuki nowoczesnej w muzeum w Łodzi, 1945-1950 wykładał w tamtejszej Państwowej Wyższej Szkole Plastycznej. Poza malarstwem i teorią zajmował się typografią, urbanistyką i architekturą.
Niektóre dzieła: Kompozycja architektoniczna 9c (1919),Pejzaż łódzki (1931),Kompozycja abstrakcyjna (1933),Pejzaż morski (około 1934),Kompozycja unistyczna 14 (1934),cykl Deportacje (1940),Kobieta w oknie (1948). Główne prace teoretyczne: Unizm w malarstwie (1928),Teoria widzenia (1958).http://
W 1928 sformułował teorię unizmu, zgodnie z którą obraz jest "jednozgodnym działaniem wszystkich swych części", "jednoznacznością wyrazu linii i koloru". Do 1934 powstało wiele dzieł unistycznych - monochromatycznych, złożonych z drobnych falistych form o zróżnicowanej fakturze. Strzemiński był inicjatorem kolekcji sztuki nowoczesnej w muzeum w Łodzi, 1945-1950 wykładał w tamtejszej Państwowej Wyższej Szkole Plastycznej. Poza malarstwem i teorią zajmował się typografią, urbanistyką i architekturą.
Niektóre dzieła: Kompozycja architektoniczna 9c (1919),Pejzaż łódzki (1931),Kompozycja abstrakcyjna (1933),Pejzaż morski (około 1934),Kompozycja unistyczna 14 (1934),cykl Deportacje (1940),Kobieta w oknie (1948). Główne prace teoretyczne: Unizm w malarstwie (1928),Teoria widzenia (1958).http://
7,4/10średnia ocena książek autora
111 przeczytało książki autora
360 chce przeczytać książki autora
3fanów autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Powidoki życia. Władysław Strzemiński i prawa dla sztuki
Andrzej Szczerski, Władysław Strzemiński
0,0 z ocen
2 czytelników 0 opinii
2012
Kompozycja przestrzeni. Obliczenia rytmu czasoprzestrzennego
Władysław Strzemiński, Katarzyna Kobro
8,0 z 2 ocen
12 czytelników 0 opinii
1993
Najnowsze opinie o książkach autora
Teoria widzenia Władysław Strzemiński
7,8
Lekko się czyta. Rzeczy skomplikowane przedstawione w prosty, obrazowy sposób. Książka poszerza wiedzę w zakresie percepcji wizualnej, uczy szerzej patrzeć na obraz, definiować co się widzi, a co nam się tylko wydaje, że się widzi i zrozumieć cały proces rejestrowania obrazu przez człowieka. Tłumaczy także zabiegi stosowane w obrazach impresjonistycznych wzbogacając wiedzę w zakresie historii malarstwa.
Teoria widzenia Władysław Strzemiński
7,8
Żadna inna książka nie zmieniła do tego stopnia mojego spojrzenia na sztukę.
Co prawda większość treści to powtarzane jak mantra tezy i sformułowania związane z danym etapem rozwoju sztuki, co może być męczące, ale dzięki temu łatwiej je zapamiętać. Artysta pragnie otworzyć nam oczy na bardzo niejasne pojęcie ,,realizmu" w sztuce, na różne sposoby postrzegania rzeczywistości i stara się wytłumaczyć, dlaczego akurat ten moment dziejowy przyniósł taki a nie inny typ sztuki, jak rodzaj rządów, hierarchii społecznej wpływał na twórców.
Polecam każdemu, kto zajmuje się sztuką: nieważne, czy od strony praktycznej, czy teoretycznej. Skłania do myślenia, dostarcza nagłych olśnień jak i powodów do krytyki. Trudno pozostać obojętnym.