Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Otworzyłam na przypadkowej stronie, zobaczyłam ten kredowobiały papier i delikatny grotesk i westchnęłam głęboko, przewidując lekturę tyleż trudną, bo bolesną, a tyleż bolesną, co męczącą. Dwa dni później połykałam kolejne rozdziały i ze zdziwieniem w pewnej chwili natknęłam się na tylną okładkę. Przede wszystkim należy zaznaczyć, że książeczka ta ma wartość raczej poznawczą i historyczną, niż merytoryczną. Niektóre postulaty podnoszone przez Tschicholda dawno stały się standardem (jak zastąpienie w prasie fraktury antykwą, normalizacja wymiarów arkuszy papieru etc),inne zweryfikował czas, a założenia estetyczne, którym hołdował, dawno stały się obowiązującą normą, podawaną w podręcznikach i poradnikach typograficznych jako coś zupełnie oczywistego i normalnego. Tymczasem "Nowa typografia" przypomina bardziej fascynującą podróż do czasów rewolucji, jaką w sztuce spowodowały prądy futurystów i abstrakcjonistów, często przez Tschicholda przywoływanych, a we wzornictwie - przez designerów z Bauhausu. Estetyka, przekonania i założenia przedwojennej awangardy wycisnęły na tej książce największy i najbardziej czytelny znak. Jako świadectwo kultury i znak czasów ta książka jest po prostu bezcenna, jako źródło inspiracji do tworzenia prac rodem z pracowni Bauhausu również, a chyba w dobie pakietu Adobe nikt nie spodziewa się po tym opracowaniu niczego innego... "Nowa typografia" ma według mnie tylko dwie wady. Pierwszą jest cena (89 zł),według mnie nijak mająca się do fizycznej wartości książki. Drugą: że nawet gdyby kosztowała dwa razy więcej, wydałabym bez mrugnięcia okiem.