Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Najnudniejsza ze wszystkich książek p. Magdy. Szkoda

Najnudniejsza ze wszystkich książek p. Magdy. Szkoda

Według mnie jest całkiem inna niż dotychczasowe książki B.A. Paris, bardziej obyczajowa. Jeżeli ktoś oczekuje że będzie to coś na miarę 'Za zamkniętymi drzwiami" czy "Na skraju załamania" to się mocno rozczaruje. To zdecydowanie nie jest żaden thriller. Tu są zupełnie inne emocje, tytułowy dylemat. Uważam, że okładka bardzo wprowadza w błąd. Kto lubił dotychczasowe pozycje B.A. Paris pewnie nie będzie zachwycony, a ten kto dotychczasowych nie lubił pewnie po tę nie sięgnie, a szkoda bo mogłaby mu się spodobać.

Według mnie jest całkiem inna niż dotychczasowe książki B.A. Paris, bardziej obyczajowa. Jeżeli ktoś oczekuje że będzie to coś na miarę 'Za zamkniętymi drzwiami" czy "Na skraju załamania" to się mocno rozczaruje. To zdecydowanie nie jest żaden thriller. Tu są zupełnie inne emocje, tytułowy dylemat. Uważam, że okładka bardzo wprowadza w błąd. Kto lubił dotychczasowe pozycje...

Sięgnęłam po książkę zachęcona bardzo dobrymi ocenami czytelników. Niby wszystko jest ok, szybko się czyta, jest ciekawość, napięcie, ale jakoś nie wprawiła mnie w zachwyt. Jest godna polecenia i pewnie sięgę po kolejny tom.

Sięgnęłam po książkę zachęcona bardzo dobrymi ocenami czytelników. Niby wszystko jest ok, szybko się czyta, jest ciekawość, napięcie, ale jakoś nie wprawiła mnie w zachwyt. Jest godna polecenia i pewnie sięgę po kolejny tom.

Najlepsza z całej trylogii białego miasta

Najlepsza z całej trylogii białego miasta

Rewelacja. Nie można się oderwać

Rewelacja. Nie można się oderwać

Główna bohaterka tak irytująca że aż śmieszna. Czułam się jakbym czytała przygodową komedię dla młodzieży.

Główna bohaterka tak irytująca że aż śmieszna. Czułam się jakbym czytała przygodową komedię dla młodzieży.

Książki Magdy Stachuli zawsze wręcz pochłaniałam, zarywałam noce bo nie sposób było się od nich oderwać. Ten dreszczyk emocji, ciągła akcja. Nie mogłam się doczekać premiery najnowszej książki i nie ukrywam, że oczekiwania były ogromne. Maleńkie rozczarowanie, kiedy okazało się, że 'Strach..." to kontynuacja "Idealnej", ale ok, odważnie i za to plus. O ile "Idealna" wciągnęła mnie od pierwszej strony, tak dalsze losy jej bohaterów do połowy książki strasznie mnie męczyły. Do połowy, pomimo, że fajnie napisane, macierzyństwo bez lukru, rozbieżność między tym jak byśmy chciały żeby było, a jak jest... Fajnie, ale gdzie ta akcja, gdzie ten dreszczyk ? Na szczęścia potem jakoś to wszystko ruszyło. Bez fajerwerków ale nie jest żle. Warto przeczytać.

Książki Magdy Stachuli zawsze wręcz pochłaniałam, zarywałam noce bo nie sposób było się od nich oderwać. Ten dreszczyk emocji, ciągła akcja. Nie mogłam się doczekać premiery najnowszej książki i nie ukrywam, że oczekiwania były ogromne. Maleńkie rozczarowanie, kiedy okazało się, że 'Strach..." to kontynuacja "Idealnej", ale ok, odważnie i za to plus. O ile...

Książka zbiera tyle dobrych opinii, że spodziewałam się czegoś dobrego, lepszego od "Żmijowiska". Mnie to jakoś nie porwało, nawet lekko znudziło. Szkoda.

Książka zbiera tyle dobrych opinii, że spodziewałam się czegoś dobrego, lepszego od "Żmijowiska". Mnie to jakoś nie porwało, nawet lekko znudziło. Szkoda.

Dziwne to nieco. Miało być powieścią na bazie reportażu "Szpital dla chorych ze strachu"? Niby fikcja ale tyle tam bohaterów z wcześniejszych reportaży. Pewnie gdybym nie czytała wcześniejszych książek p. Kopińskiej, uznałabym że to bardzo prosto napisane, tak zwiężle jakby ktoś był ograniczony ilością słów. Jak na reportaże to dla mnie autorka jest mistrzynią, ale jeżeli chce pisać powieści to moim zdaniem w tej chwili jest za bardzo 'reportażowa'

Dziwne to nieco. Miało być powieścią na bazie reportażu "Szpital dla chorych ze strachu"? Niby fikcja ale tyle tam bohaterów z wcześniejszych reportaży. Pewnie gdybym nie czytała wcześniejszych książek p. Kopińskiej, uznałabym że to bardzo prosto napisane, tak zwiężle jakby ktoś był ograniczony ilością słów. Jak na reportaże to dla mnie autorka jest mistrzynią, ale jeżeli...

Zaczęło się bardzo ciekawie, nawet myślałam, że to będzie najlepsza książka Alex Marwood. Ciekawa fabuła, szybko się czyta... Niestety, końcówka mocno rozczarowała. Pierwsza połowa wygrana, druga połowa przegrana, wynik meczu warto przeczytać

Zaczęło się bardzo ciekawie, nawet myślałam, że to będzie najlepsza książka Alex Marwood. Ciekawa fabuła, szybko się czyta... Niestety, końcówka mocno rozczarowała. Pierwsza połowa wygrana, druga połowa przegrana, wynik meczu warto przeczytać

Godna polecenia, wciąga i ani się obejrzałam a dotarłam do końca.

Godna polecenia, wciąga i ani się obejrzałam a dotarłam do końca.

Brawa dla autorki za bardzo ciekawy pomysł. Sprawnie napisane, szybko się czyta i nagle taki nijaki koniec...

Brawa dla autorki za bardzo ciekawy pomysł. Sprawnie napisane, szybko się czyta i nagle taki nijaki koniec...

Do połowy książka tak nudzi i zniechęca, że nie raz miałam ochotę się poddać. Potem lekko akcja drgnęła, ale co z tego, jak łatwo można przewidzieć kto za tym wszystkim stoi.

Do połowy książka tak nudzi i zniechęca, że nie raz miałam ochotę się poddać. Potem lekko akcja drgnęła, ale co z tego, jak łatwo można przewidzieć kto za tym wszystkim stoi.

O wiele lepsza od pierwszej części. Co prawda rozkręca się leniwie, ale potem cieżko się od niej oderwać.

O wiele lepsza od pierwszej części. Co prawda rozkręca się leniwie, ale potem cieżko się od niej oderwać.

Z niecierpliwością oczekiwałam kolejnej książki mojej ulubionej autorki. Myślałam, że i tym razem wbije mnie w fotel i nie będę mogła się oderwać od czytania. Przyzwyczajona do bogatej fabuły tym razem czuję się trochę rozczarowana, wszystko było takie poprawne, trochę przewidywalne.

Z niecierpliwością oczekiwałam kolejnej książki mojej ulubionej autorki. Myślałam, że i tym razem wbije mnie w fotel i nie będę mogła się oderwać od czytania. Przyzwyczajona do bogatej fabuły tym razem czuję się trochę rozczarowana, wszystko było takie poprawne, trochę przewidywalne.

Hmmm ciężo ocenić. Do połowy czytałam z przyjemością i zaciekawieniem, a potem im dalej tym bardziej męcząco. Juz myślałam, że nie dam rady doczytać do końca, a tu niespodzianka na ostatnich stronach...

Hmmm ciężo ocenić. Do połowy czytałam z przyjemością i zaciekawieniem, a potem im dalej tym bardziej męcząco. Juz myślałam, że nie dam rady doczytać do końca, a tu niespodzianka na ostatnich stronach...

"Przejmująca opowieść człowieka uwięzionego we własnym ciele" (tak zachęca okładka)- chyba zbyt wiele oczekiwałam bo niestety czuję się mocno zawiedziona. Fakt, pomysł ciekawy, oryginalny, ale książka dla mnie strasznie nierówna. Były ciekawsze momenty, które dobrze się czytało, a potem wielkie dziury o niczym. Zabrakło mi emocji, dramatu osoby która jest świadoma a nie może w żaden sposób komunikować się z otoczeniem. Dobrze, ze chociaż koniec nie zawiódł

"Przejmująca opowieść człowieka uwięzionego we własnym ciele" (tak zachęca okładka)- chyba zbyt wiele oczekiwałam bo niestety czuję się mocno zawiedziona. Fakt, pomysł ciekawy, oryginalny, ale książka dla mnie strasznie nierówna. Były ciekawsze momenty, które dobrze się czytało, a potem wielkie dziury o niczym. Zabrakło mi emocji, dramatu osoby która jest świadoma a nie...

Nie oczekiwałam zbyt wiele, bo "Dziewczyna z pociągu" bardzo mocno mnie rozczarowała i wynudziła, ale jestem mile zaskoczona. Ciekawa historia, może nie porywająca ale całkiem przyjemnie się czyta.

Nie oczekiwałam zbyt wiele, bo "Dziewczyna z pociągu" bardzo mocno mnie rozczarowała i wynudziła, ale jestem mile zaskoczona. Ciekawa historia, może nie porywająca ale całkiem przyjemnie się czyta.

Bardzo ciekawa, może początek nieco niemrawy, ale gdzieś od połowy niesamowicie wciąga. Tu nie próbuję przewidzieć kto kogo zabił, kto kogo prześladuje, tu jest wszystko ukazane od innej strony, z perspektywy rodziny mordercy. Nagle świat bohaterki i jej dzieci legł w gruzach. Mimo, że prawomocnie uniewinniona, dla otoczenia winna, a nawet ci co wierzą w jej niewinność i tak zastanawiają sie czy na pewno nie wiedziala co za ścianą ich domu wyczynia jej mąż. Zaszczuta i popadająca w paranoję, ale zaskakująco silna i zdeterminowana by ocalić siebie i dzieci. Bardzo ciekawe, a zarazem jak prawdziwe

Bardzo ciekawa, może początek nieco niemrawy, ale gdzieś od połowy niesamowicie wciąga. Tu nie próbuję przewidzieć kto kogo zabił, kto kogo prześladuje, tu jest wszystko ukazane od innej strony, z perspektywy rodziny mordercy. Nagle świat bohaterki i jej dzieci legł w gruzach. Mimo, że prawomocnie uniewinniona, dla otoczenia winna, a nawet ci co wierzą w jej niewinność i...

Intrygująca i wciągająca. Najpierw przeczytałam "W żywe oczy" i tochę się wymęczyłam. Obawiałam się, że z tą książką będzie podobnie, ale jakie wielkie zaskoczenie! 'Lokatorkę" naprawdę dobrze się czyta

Intrygująca i wciągająca. Najpierw przeczytałam "W żywe oczy" i tochę się wymęczyłam. Obawiałam się, że z tą książką będzie podobnie, ale jakie wielkie zaskoczenie! 'Lokatorkę" naprawdę dobrze się czyta