Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"Chirurga" czytałam z zapartym tchem, ciekawa co będzie dalej. Rozdziały kończyły się w kulminacyjnych momentach, ciągle chciałam czytać i czytać. Ani przez chwilę się nie nudziłam. Historia rozwijała się dynamicznie, pojawiały się nowe, zaskakujące szczegóły i tak po nitce do kłębka docieramy do emocjonującego finału. Wartka akcja to niewątpliwy plus tej powieści- thillera medycznego. Chociaż mamy tu do czynienia ze ściganiem seryjnego mordercy, to moim zdaniem nie jest to typowy kryminał, gdyż nie ma tu możliwości aby czytelnik brał udział w polowaniu na mordercę, nie ma tu zabawy w typowanie "kto zabija", a jeśli ktoś tego oczekuje to może się gorzko rozczarować. Dla mnie to mały minus "Chirurga", bo lubię czytając takie historie móc mieć chociaż szansę zgadnąć kto jest czarnym charakterem.

Bohaterowie tej książki są w porządku, nie irytują, dają się lubić, jednak w moim odczuciu są mało realistyczni, są tylko postaciami z książki. Czytając nie odnosiłam wrażenia, że tacy: Moore, Rizzoli, Cordell i inni istnieją, lub mogliby istnieć. Jak dla mnie byli zbyt jednoznaczni, mieli jakąś rolę i byli do niej ograniczeni. Przynajmniej takie jest moje wrażenie. Tragiczni też nie byli, tacy ok i nic więcej.

Opisy procedur medycznych początkowo nieco mnie obrzydzały, ale z czasem się do nich przyzwyczaiłam i traktowałam jak opis czegoś normalnego. Nawet byłam zadowolona, że za pośrednictwem pisarstwa Gerritsen mam okazję zapoznać się odrobinę z dotąd nieznanym mi światem medycyny, zabiegów chirurgicznych itd.

Thiller mi się podobał, był niesamowicie wciągający.

"Chirurga" czytałam z zapartym tchem, ciekawa co będzie dalej. Rozdziały kończyły się w kulminacyjnych momentach, ciągle chciałam czytać i czytać. Ani przez chwilę się nie nudziłam. Historia rozwijała się dynamicznie, pojawiały się nowe, zaskakujące szczegóły i tak po nitce do kłębka docieramy do emocjonującego finału. Wartka akcja to niewątpliwy plus tej powieści- thillera...

To jedna z najzabawniejszych książek jaką czytałam. Niemal przez cały czas miałam uśmiech na twarzy, raz po raz wybuchałam głośnym śmiechem. A to za sprawą dialogów (głównie między Mitrofaniuszem a Pelagią, albo staruszką Tatiszczewą), oraz masy zabawnych sytuacji (zaloty Krasnowa pod łaźnią, tańce Murada).

Intryga kryminalna też była na wysokim poziomie, przemyślana, dobrze skonstruowana. Kilka z pozoru niezwiązanych ze sobą zbrodni. Bo co wspólnego może mieć uśmiercenie piesków z bezgłowymi trupami wyłowionymi z Zawołżskiej rzeki? Siostra Pelagia się dowie^^. Sympatyczna młoda mniszka z żyłką detektywistyczną.

Polecam wszystkim!!

To jedna z najzabawniejszych książek jaką czytałam. Niemal przez cały czas miałam uśmiech na twarzy, raz po raz wybuchałam głośnym śmiechem. A to za sprawą dialogów (głównie między Mitrofaniuszem a Pelagią, albo staruszką Tatiszczewą), oraz masy zabawnych sytuacji (zaloty Krasnowa pod łaźnią, tańce Murada).

Intryga kryminalna też była na wysokim poziomie, przemyślana,...

Aleksandra Marinina to nazwisko warte zapamiętania, w szczególności przez fanów kryminału. A dla żeńskiego grona fanek tego gatunku mam dobrą wiadomość: dziewczyny nareszcie mamy bohaterkę z której możemy być dumne, którą możemy podziwiać. Major Nastia zyskała nie tylko moją sympatię, ale przede wszystkim szacunek. To kobieta, która może rywalizować z każdą postacią męską o tytuł najlepszego powieściowego detektywa. Kamieńska jest 100% profesjonalistką, inteligentna, odważna. Liczą się z nią wszyscy, respektem darzą ją nie tylko współpracownicy, ale także przedstawiciele świata przestępczego, którzy marzą, aby ta przeszła na ich stronę. Próbują prośbą i groźbą przekonać Nastię do współpracy, ale ona nie jest z tych, które łatwo ulegają czyimkolwiek naciskom.

Fabuła Za wszystko trzeba płacić jest dość pogmatwana, mnóstwo wątków i postaci w których nieuważny czytelnik może się zakręcić. Spróbuje po krótce opowiedzieć o co w tym całym galimatiasie chodzi. Profesor Lebiediew pracował nad recepturą cudownego preparatu, dzięki któremu osoba, która go użyje będzie mogła osiągnąć maksimum swoich zdolności intelektualnych. Postępy nad pracami spisywał. Po jego śmierci archiwum z zapiskami miała jego młoda i głupiutka żona Weronika. Pewni ludzie postanawiają odkupić za milion dolarów archiwum od wdowy, jednak w ostatniej chwili zmieniają zdanie. Weronika zostaje zamordowana, a wraz z nią jej koleżanka Liliana, która podwoziła ją na spotkanie z ludźmi którym Weronika miała sprzedać archiwum, oraz synek Liliany. Liliana była ex kochanką mafioza Denisowa. Ten postanawia dowiedzieć się kto stoi za tym morderstwem. O pomoc prosi major Anastazję Kamieńską.

Świetny kryminał, trzymająca w napięciu akcja, z każdym rozdziałem coraz bardziej się komplikowała. Cała plejada barwnych postaci z krwi i kości, wymienię wspominaną już Kamieńską, Denisowa, Arsena, Tamarę, Saprina, Katję, Pączka, złą, ale równocześnie niezwykle intrygującą Olgę. Tak Olga zasługuje na słów kilka. Doskonała planistka, swoje cele realizuje cierpliwie, krok po kroku. Wykorzystuje w pełni swoje możliwości. Imponowała mi ta dziewczyna, bo osiąganie celów nie przychodziło jej szybko i łatwo. Wielokrotnie musiała nieźle się nagimnastykować, wykazać wyobraźnią, cierpliwością. Zimna, bezwzględna, szaleńczo ambitna i przede wszystkim konsekwentna. Za postacie kobiece ma u mnie Marinina ogromnego plusa.

Za wszystko trzeba płacić to nie tylko kryminał, oprócz wątku morderstwa w książce można znaleźć masę innych interesujących wątków: romantyczny (np. miłość Saprina i Katji), psychologiczny (np. zależność Katji od Misiaczka, manipulacje Olgi, trudne relacje Saprina z rodziną), obyczajowy (np. opis pracy milicji, życia w Rosji ), sensacyjny (pogoń za Tamarą), mafijny(rywalizacja między grupami przestępczymi, rozgrywki wewnątrz mafijne). Wymieniłam tylko kilka, a jest ich o wiele więcej.

Jedna rzecz budzi moje zastrzeżenia- zakończenie. Odniosłam wrażenie, że wydarzenia zostały nagle urwane, historia nie została zapięta na ostatni guzik. Brakowało mi wyczerpującego wyjaśnienia co dalej z winowajcami, jaką karę poniosą i czy w ogóle to nastąpi.

To pierwsza powieść tej autorki jaką czytałam, ale już mam zakupioną kolejną „Gra na cudzym boisku”, nie mogę się doczekać następnego spotkania z jej twórczością, a tych, którzy jeszcze nie mieli okazji zapoznać się z nią serdecznie do tego namawiam!

Aleksandra Marinina to nazwisko warte zapamiętania, w szczególności przez fanów kryminału. A dla żeńskiego grona fanek tego gatunku mam dobrą wiadomość: dziewczyny nareszcie mamy bohaterkę z której możemy być dumne, którą możemy podziwiać. Major Nastia zyskała nie tylko moją sympatię, ale przede wszystkim szacunek. To kobieta, która może rywalizować z każdą postacią męską o...