Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Pomimo całej sympatii do autorki, którą nagromadziłam podczas czytania, ciężko było mi się odnieść do oceny tej pozycji.

Książka Janiny jest dualna w ocenie według mnie. Z jednej strony bardzo ciekawie przedstawia i pokazuje w prosty sposób świat statystyki dla kompletnego laika. Myślę, że każdy po tej pozycji byłby w stanie scharakteryzować poprawnie wykonanie badanie statystyczne, podając składowe.
Jednakże poziom językowy tej książki, wyłączał mnie czasem oraz sprawiał, że miałam pod koniec dosyć. Przerywanie wątku bądź przeplatanie go milionem anegdotek, które czasem nie mają żadnej wartości w omawiany temat, był czasem zanadto dominujący.
Nie przeczę, że książka jest przezabawna, idealna na wieczór przy winku i idzie serio się wciągnąć. Jednak czasem było za dużo "paplaniny" i "zapychaczy stron" w tym wszystkim. Może to pewien styl autorki, jednak według mnie jest on zanadto chaotyczny i wybija.

Pomimo całej sympatii do autorki, którą nagromadziłam podczas czytania, ciężko było mi się odnieść do oceny tej pozycji.

Książka Janiny jest dualna w ocenie według mnie. Z jednej strony bardzo ciekawie przedstawia i pokazuje w prosty sposób świat statystyki dla kompletnego laika. Myślę, że każdy po tej pozycji byłby w stanie scharakteryzować poprawnie wykonanie badanie...

Jakim cudem ta książka ma 7,19 (z moją notą może troche mniej) to ja zupełnie nie mam pojęcia. Jestem bardzo rozczarowana tą książką. Spodziewałam się po takim autorze, takich opiniach i takich opisach czegoś O NIEBO LEPSZEGO. Książka według mnie była bardzo przewidywalna, banalna i infantylna. Zupełnie nie mogłam się wczuć w klimat tamtych czasów, czy klimat tej miłości, którą autor nam uporczywie starał się pokazywać.
Może to kwestia słabego charakteru bohatera, ale po tym co on przeżył z niegrzeczną dziewczyną, dawno bym kopnęła ją w tyłek (w myślę tak połowie książki). Schematy się non stop powtarzają, nic się nie zmienia. Po prostu staje się po przeczytaniu 3/4 nudna i płytka.
Co do języka- pełno zdrobnień i różnych dziwnych słów, które zupełnie ze sobą nie grają. Co ciekawe autor wpleść elementy z Polską, jednak, szczerze? mógł tego nie robić.
Szkoda czasu.

Jakim cudem ta książka ma 7,19 (z moją notą może troche mniej) to ja zupełnie nie mam pojęcia. Jestem bardzo rozczarowana tą książką. Spodziewałam się po takim autorze, takich opiniach i takich opisach czegoś O NIEBO LEPSZEGO. Książka według mnie była bardzo przewidywalna, banalna i infantylna. Zupełnie nie mogłam się wczuć w klimat tamtych czasów, czy klimat tej miłości,...

Wreszcie odważyłam się sięgnąć po powieść "Lektor". Stwierdziłam, że przed obejrzeniem filmu, przeczytam książkę, ze względu na to, że nie chciałam psuć sobie być może dobrej książki. Pozycja bardzo intrygująca, mroczna. Książka dokładnie opisuje analizę życia bohatera. Narracja pierwszoosobowa jest świetna, aby poczuć co dokładnie czuł bohater książki. Sama osłonka mroczności w charakterze bohatera wydaje się intrygująca. Głównie mówię tu już o latach późniejszych jego życia. Przedstawienie najpierw głównej postaci jako nastolatka- pełnego nieświadomości, doświadczającego pierwszej miłości z kobietą o wybitnych doświadczeniach(co prawda ta akcja była według mnie trochę naciągnieta), studenta- pasjonata prawa, szukającego i zdobywającego dojrzałość i rozum, po czym dorosłego mężczyzny po przejściach. Doskonały według mnie kolaż przeżyć.
Jednakże książka sama w sobie nie ujęła mnie aż tak. Jedyną refleksją jaką miałam było, czy to możliwe by jedno spotkanie zmieniło tak drastycznie życie człowieka?
Po za tym, nie wiem, czemu nie mogłam odebrać tej lektury tak jak odbierali ją inni czytelnicy. Trochę zawiodłam się, myślałam, że będę mogła poczuć tą lekturę i zatonąć w niej, jednak tak też się nie zdarzyło. A szkoda.

Wreszcie odważyłam się sięgnąć po powieść "Lektor". Stwierdziłam, że przed obejrzeniem filmu, przeczytam książkę, ze względu na to, że nie chciałam psuć sobie być może dobrej książki. Pozycja bardzo intrygująca, mroczna. Książka dokładnie opisuje analizę życia bohatera. Narracja pierwszoosobowa jest świetna, aby poczuć co dokładnie czuł bohater książki. Sama osłonka...