Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Banalne dialogi, irytujący bohaterowie, wszystko zbyt przesłodzone. Zawiodłam się.

Banalne dialogi, irytujący bohaterowie, wszystko zbyt przesłodzone. Zawiodłam się.

Ocena: 11/10
Czasem uwolnienie się od przeszłości jest prawie nie możliwe. Wspomnienia dawnych lat wkradają się do naszego umysłu w najmniej oczekiwanych momentach. Dawny ból znowu daje o sobie znać. W takich chwilach silna wola, pomoc bliskich może okazać się niewystarczająca. Trzeba zamknąć oczy i pozwolić koszmarom z przeszłości przeminąć.
Tak wygląda codzienna rzeczywistość Jude'a z książki Małe życie, której autorką jest Hanya Yanagihara. Do przeczytania tej pozycji zachęcił mnie opis fabuły i wiele pozytywnych komentarzy w internecie. Nie zawiodłam się, książka trafiła do mnie i dogłębnie mnie poruszyła. Jeszce parę dni po zakończeniu lektury nie mogłam pozbyć się z głowy wydarzeń, które się tam rozegrały.
Pozwolę sobie zacytować opinię ,,The New Yorker”, z którą w pełni się zgadzam:
Wyśmienita, niepokojąca powieść, która z portretu pokolenia zmienia się w mroczną, choć przepełnioną czułością historię. To poruszające studium ludzkiego okrucieństwa ma bowiem kontrapunkt: pokrzepiającą moc przyjaźni.
Książka opisuje historię czterech przyjaciół: architekta Malcolma, malarza JB, aktora Willema i prawnika Jude'a, wokół którego rozgrywają się najbardziej istotne wydarzenia. Powieść obejmuje dosyć duży okres czasu. Gdy poznajemy głównych bohaterów, są młodymi ludźmi, którzy po studiach zaczynają dorosłe życie w Nowym Jorku. Pełni nadziei i dalekosiężnych planów patrzą na życie w optymistycznym nastawieniu. Każda z postaci jest doskonale wykreowana i posiada własny unikatowy charakter. Także życiorysy bohaterów są dopracowane w każdym szczególe. Jedynym znakiem zapytania jest tajemniczy Jude. Chłopak skryty i zawsze pomocny, który chętnie dzieli się z innymi wszystkim co ma. Nikomu jednak nie chce zdradzić sekretów swojej przyszłości. Przyjaciele mimo, że widzą cierpienie i ból, który często odczuwa Jude, nie zadają mu żadnych pytań. Akceptują go takim jakim jest.
Godny podkreślenia jest także piękny język jakim posługuje się autorka. Plastyczne opisy i pięknie ułożone zdania sprawiają że ponad 800 mija niezauważalnie. Widać, że Hanya włożyła wiele trudu by informacje o miejscach, zawodach i ludziach wymienionych w książce były jak najbardziej realistyczne. Dzięki temu czujemy się jakbyśmy byli uczestnikami wydarzeń toczących się w książce.
Do kogo skierowana jest ta powieść? Trudno stwierdzić. Nie jestem zwolenniczką wyznaczania granic wiekowych. Moim zdaniem wskaźnikiem powinna być nie ilość lat, a dojrzałość. Stanowczo nie jest to lekka powieść. Wręcz przeciwnie, książka ta porządnie wami wstrząśnie i sprawi, że długo nie będziecie mogli o niej zapomnieć. Każdemu kto jest gotowy na takie duchowe przeżycia gorąco ją polecam. Bo naprawdę warto.

Ocena: 11/10
Czasem uwolnienie się od przeszłości jest prawie nie możliwe. Wspomnienia dawnych lat wkradają się do naszego umysłu w najmniej oczekiwanych momentach. Dawny ból znowu daje o sobie znać. W takich chwilach silna wola, pomoc bliskich może okazać się niewystarczająca. Trzeba zamknąć oczy i pozwolić koszmarom z przeszłości przeminąć.
Tak wygląda codzienna...

,,Folwark zwierzęcy” to lektura, po którą sięgnęłam z własnej woli i stanowczo nie żałuję. Książka, która z pozoru może wyglądać na bajkę o zwierzętach skierowaną do młodszych czytelników, tak naprawdę pokazuję nam działanie ustroju totalitarnego.
Zwierzęta mają dość ucisku i wykorzystywania przez człowieka. Postanawiają się zbuntować i obalić ludzkie panowanie. Gdy im się to udaje, nie chcąc popełnić człowieczych błędów ustanawiają Siedem Przykazań głoszących równość wszystkich zwierząt i ich odrębność od rodzaju ludzkiego. Jednak z czasem kolejne z Przykazań są łamane przez świnie, które uznają się za lepsze i inteligentniejsze od innych mieszkańców folwarku.
Moim zdaniem książka ta pokazuje nie tylko zgubny wpływ totalitaryzmu i dyktatury na rozwój państwa, ale także ludzką obłudę i chęć zdobycia władzy za wszelką cenę. George Orwell w genialny sposób przedstawia predyspozycje człowieka do egoizmu, chciwości i możliwości sprawowania kontroli nad innymi. Mimo, że została napisana w latach czterdziestych XX wieku, jej przesłanie jest nadal jak najbardziej aktualne.

,,Folwark zwierzęcy” to lektura, po którą sięgnęłam z własnej woli i stanowczo nie żałuję. Książka, która z pozoru może wyglądać na bajkę o zwierzętach skierowaną do młodszych czytelników, tak naprawdę pokazuję nam działanie ustroju totalitarnego.
Zwierzęta mają dość ucisku i wykorzystywania przez człowieka. Postanawiają się zbuntować i obalić ludzkie panowanie. Gdy im...