Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Dwa lata temu przeczytałam pierwszą część cyklu pt. „Gra”. Nie zrobiła ona na mnie zbyt pozytywnego wrażenia. Pomysł był dobry, ale wulgarność języka skutecznie mnie do tej lektury zniechęcała, dlatego „Buzz”, kontynuacja „Gry”, przeleżał u mnie na półce dość dużo czasu. Po książkę sięgnęłam parę dni temu, by dać jej ostatnią szansę zanim trafi do „Kącika wędrującej książki”. I tu pojawiło się duże zaskoczenie. Powieść wciągnęła mnie od pierwszej strony. Z trudem odkładałam ją wieczorem, by rano móc wstać do pracy.
A o czym jest książka? Opowiada o losach Henrika, uciekiniera, któremu udało się wykiwać Grę. Teraz ma wszystko: pieniądze, kobiety, egzotyczne wakacje przez cały rok. Szybko zaczyna mu jednak brakować adrenaliny. Pakuje się w kolejne kłopoty, ledwo uchodząc z życiem. Czy stoi za tym Gra?
Równolegle pojawia się też postać Rebecci, policjantki, siostry Henrika. Jej też nie wiedzie się najlepiej, choć stara się wykonywać swoją pracę z największym zaangażowaniem. Ich losy ponownie splatają się w nieoczekiwanym momencie. Jak potoczą się ich dalsze dzieje?
„Buzz” jest ciekawą pozycją, moim zdaniem zdecydowanie lepszą od swojej poprzedniczki. Nadal denerwujący jest jednak bardzo wulgarny język powieści, choć tu drażni nieco mniej. Fabuła jest dość nietypowa, dlatego losy bohaterów śledzi się z dużym zaciekawieniem. Nie jest to może powieść wybitna i jej treść zostanie przez mnie pewnie bardzo szybko zapomniana, ale jako lekka, łatwa lektura służąca odstresowaniu się nada się wyśmienicie, a intrygujące zakończenie zachęca, by sięgnąć po ostatnią część cyklu.

Dwa lata temu przeczytałam pierwszą część cyklu pt. „Gra”. Nie zrobiła ona na mnie zbyt pozytywnego wrażenia. Pomysł był dobry, ale wulgarność języka skutecznie mnie do tej lektury zniechęcała, dlatego „Buzz”, kontynuacja „Gry”, przeleżał u mnie na półce dość dużo czasu. Po książkę sięgnęłam parę dni temu, by dać jej ostatnią szansę zanim trafi do „Kącika wędrującej...