Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Dialogi w języku staropolskim to już nie raz widziałem, ale cała narracja... hmm... Pierwszy raz spotkałem się z takim stylem i było to niemałym wyzwaniem. Przydałby się tu słownik archaizmów ;-)
A co do treści, to w bardzo ciekawy sposób jest pokazane dzieciństwo i młode lata Bolesława Chrobrego oraz koniec okresu panowania Mieszki I. Do tego autor przedstawia jak wyglądało życie w puszczy, jak zaczynały się tworzyć i umacniać niektóre rody, jak powstawało Państwo Polskie.
Doskonała lekcja historii, a styl Gołubiewa sprawia wrażenie, jakbym był tam na miejscu, w tamtym czasie, siedział przy ognisku i słuchał bajania naocznego świadka.

Dialogi w języku staropolskim to już nie raz widziałem, ale cała narracja... hmm... Pierwszy raz spotkałem się z takim stylem i było to niemałym wyzwaniem. Przydałby się tu słownik archaizmów ;-)
A co do treści, to w bardzo ciekawy sposób jest pokazane dzieciństwo i młode lata Bolesława Chrobrego oraz koniec okresu panowania Mieszki I. Do tego autor przedstawia jak...

Miłość i nienawiść, które uczucie weźmie górę. Pragnienie zemsty daje motywację do pokonywania kolejnych przeciwności losu. Chęć zadośćuczynienia krzywdom poniesionym w dzieciństwie, potrzeba rozliczenia się z traumami z przeszłości. To wszystko łączy Fabiolę i Romulusa, jednak na dotarcie do celu, każde z nich ma inny sposób.

Miłość i nienawiść, które uczucie weźmie górę. Pragnienie zemsty daje motywację do pokonywania kolejnych przeciwności losu. Chęć zadośćuczynienia krzywdom poniesionym w dzieciństwie, potrzeba rozliczenia się z traumami z przeszłości. To wszystko łączy Fabiolę i Romulusa, jednak na dotarcie do celu, każde z nich ma inny sposób.

Druga część przygód bliźniąt, Fabioli i Romulusa, których los rozdzielił i rzucił w różne strony starożytnego Rzymu.
Poznając losy Fabioli autor pokazuje nam jak wyglądało życie społeczne i polityczne w okresie rozpadu triumwiratu oraz podczas wojny domowej pomiędzy Cezarem, a Pompejuszem.
Podążając śladami Romulusa dowiadujemy się jak daleko sięgały wpływy Rzymu i na ile był znany ówczesny starożytny świat.
Cała książka jest lekcją historii podaną w bardzo atrakcyjny sposób. Przygody głównych bohaterów są wplecione w wydarzenia, które faktycznie miały miejsce.
Całość urozmaica i ubarwia postać etruskiego haruspika, który jest odrobiną fantazy w poważnej historii. Dzięki temu powinna spodobać się zarówno miłośnikom historii jak i fanom fantazy.

Dynamiczna akcja, trzymająca w napięciu, sprawia, że książka wciąga i czyta się ją niemal jednym tchem.
Pozycja z całą pewnością godna uwagi i polecenia.

Druga część przygód bliźniąt, Fabioli i Romulusa, których los rozdzielił i rzucił w różne strony starożytnego Rzymu.
Poznając losy Fabioli autor pokazuje nam jak wyglądało życie społeczne i polityczne w okresie rozpadu triumwiratu oraz podczas wojny domowej pomiędzy Cezarem, a Pompejuszem.
Podążając śladami Romulusa dowiadujemy się jak daleko sięgały wpływy Rzymu i na ile...

Bardzo dobra powieść opisująca nie tylko przygody fikcyjnych bohaterów, gdzie opowiada o przyjaźni, braterstwie, bohaterstwie i poświęceniu, ale także doskonale opisuje wydarzenia historyczne i sytuację polityczną Imperium Rzymskiego w I w. p.n.e. Doskonała lekcja historii, do tego każda akcja opisana w taki sposób, że czytając słyszałem szczęk stali walczących żołnierzy, czułem zapach krwi przelewanej przez gladiatorów, a sceny z Fabiolą.... ach, jakbym tam był ;-)

Bardzo dobra powieść opisująca nie tylko przygody fikcyjnych bohaterów, gdzie opowiada o przyjaźni, braterstwie, bohaterstwie i poświęceniu, ale także doskonale opisuje wydarzenia historyczne i sytuację polityczną Imperium Rzymskiego w I w. p.n.e. Doskonała lekcja historii, do tego każda akcja opisana w taki sposób, że czytając słyszałem szczęk stali walczących żołnierzy,...

W książce pojawiają się daty, choć wcześniej nie zwróciłem na nie uwagi, ale z treści możnaby tę historię umieścić gdzieś przed Mieczem przeznaczenie, przed bitwą pod Soden. Na długo przed cyklem o przygodach Ciri.
Historia opisana w tej części bardzo szybko wciąga czytelnika. Krótkie rozdziały i szybka akcja, to niewątpliwie atuty powieści. Obejmuje okres jednego sezonu letniego, jak wskazuje tytuł Sezonu burz, a tyle się dzieje, że ho ho... Pod tym względem bardzo dobry materiał na film.
Porównując do Ostatniego Życzenia jest dużo ciekawsza, nie ma tu poprzekręcanych baśni braci Grimm, a porównując do sześciotomowej sagi, to właśnie Wiedźmin jest głównym bohaterem.

W książce pojawiają się daty, choć wcześniej nie zwróciłem na nie uwagi, ale z treści możnaby tę historię umieścić gdzieś przed Mieczem przeznaczenie, przed bitwą pod Soden. Na długo przed cyklem o przygodach Ciri.
Historia opisana w tej części bardzo szybko wciąga czytelnika. Krótkie rozdziały i szybka akcja, to niewątpliwie atuty powieści. Obejmuje okres jednego sezonu...

W tej części jest już więcej o Geralcie niż o Ciri. Tym razem to tytułowy Wiedźmin jest tu głównym bohaterem i jego nietuzinkowa kompania. Do tego papuga, która nazywa się Feldmarszałek Duda - oj, grubo. Szacun dla autora za odwagę (a może to przepowiednia była?) Na dokładkę wojna z Nilfgardem jakoś tak dziwnie wpłynęła na losy Wiedźmina, że nie ubił ani jednego stwora z piekła rodem. Ratuje przyjaciół z opresji, ale potworów nie zabija. Jednego przepłoszył, a z długim się zaprzyjaźnił. Co ta wojna robi z ludźmi?
Książka bardzo dobrze się czyta. Częste zmiany miejsca akcji, punktu widzenia, zmienna narracja, to wszystko wpływa na dynamikę i nie sposób się nudzić. Ciężko jest się od niej oderwać. Saga wciąga mnie coraz bardziej. Jest niedziela i nie mogę się doczekać poniedziałku, aby zajść do biblioteki po kolejną część, bo przeczytałem szybciej niż zakładałem.

W tej części jest już więcej o Geralcie niż o Ciri. Tym razem to tytułowy Wiedźmin jest tu głównym bohaterem i jego nietuzinkowa kompania. Do tego papuga, która nazywa się Feldmarszałek Duda - oj, grubo. Szacun dla autora za odwagę (a może to przepowiednia była?) Na dokładkę wojna z Nilfgardem jakoś tak dziwnie wpłynęła na losy Wiedźmina, że nie ubił ani jednego stwora z...

Wzruszające zakończenie cyklu o Wiedźminie, a właściwie o Wiedźmince Ciri. Taki właśnie powinien być tytuł tej serii powieści - Wiedźminka Ciri. To ona jest główną postacią, to wokół niej wszystko się kręci. Wszystkie działania głównych bohaterów są ukierunkowane na Lwiątko z Cintry. Nawet wojna z Nilfgardem, chociaż Ciri nie brała w niej czynnego udziału.
Powieść po mimo swego rozmiaru, czyta się sama, wciąga i nie puszcza. Ciężko się oderwać. Wartka akcja, zmienna narracja, spojrzenie na sytuację z kilku punktów odniesienia, to wszystko sprawia, że książka zasługuje na naprawę wysoką ocenę.

Wzruszające zakończenie cyklu o Wiedźminie, a właściwie o Wiedźmince Ciri. Taki właśnie powinien być tytuł tej serii powieści - Wiedźminka Ciri. To ona jest główną postacią, to wokół niej wszystko się kręci. Wszystkie działania głównych bohaterów są ukierunkowane na Lwiątko z Cintry. Nawet wojna z Nilfgardem, chociaż Ciri nie brała w niej czynnego udziału.
Powieść po mimo...

Ciekawa konstrukcja, z którą dotychczas jeszcze się z tym nie spotkałem, w pierwszej połowie książki to powieść z refrenem. Każdy rozdział kończy się prawie takim samym fragmentem.
Po za tym niemal cała narracja opiera się na tym, że ktoś komuś coś opowiada. Dzięki temu każdy wątek poznajemy z kilku różnych punktów widzenia. Częsta zmiana narracji, przeskoki w czasie, pokazanie co dzieje się w tym samym czasie w różnych miejscach, to wszystko wpływa na dynamikę i nie można się nudzić podczas czytania.
Dodam jeszcze, że to kolejny tom, w którym główną bohaterką jest Ciri, a działania wszystkich postaci są ukierunkowane na jej postać.

Ciekawa konstrukcja, z którą dotychczas jeszcze się z tym nie spotkałem, w pierwszej połowie książki to powieść z refrenem. Każdy rozdział kończy się prawie takim samym fragmentem.
Po za tym niemal cała narracja opiera się na tym, że ktoś komuś coś opowiada. Dzięki temu każdy wątek poznajemy z kilku różnych punktów widzenia. Częsta zmiana narracji, przeskoki w czasie,...

Szalona historia. Już od samego początku można poczuć jak kłębią się myśli w kobiecym umyśle. Jedna myśl pociąga za sobą kolejną, całkiem luźno powiązaną, a za nią biegnie następna. Taki natłok myśli powoduje szereg dziwnych decyzji, których sama autorka/bohaterka chyba nie do końca rozumie co robi. Cała książka obfituje szereg zwrotów akcji i zabawnych sytuacji.

Szalona historia. Już od samego początku można poczuć jak kłębią się myśli w kobiecym umyśle. Jedna myśl pociąga za sobą kolejną, całkiem luźno powiązaną, a za nią biegnie następna. Taki natłok myśli powoduje szereg dziwnych decyzji, których sama autorka/bohaterka chyba nie do końca rozumie co robi. Cała książka obfituje szereg zwrotów akcji i zabawnych sytuacji.