Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Szło Nowe.
A te Nowe, to nowe bogi - mocne a zazdrosne. A najmocniejszy z nich to Jesu Krysti. Trza mocno uważać, aby się nie narazić. I do tego Ksiądz Bolko zęby łamie, kiej kto postu nie przestrzega i sadła się naje. Dawne bogi nie były takie srogie.
I jak tu iść za takim Nowym, ale co poradzić Ksiądz każą, to mus, nie ma inszej drogi.
Tak to mniej więcej mógłby jakiś smard z puszczy widzieć. Ale nie tylko smardy, rodowi i mieszczanie podobnie rozumowali.
W tej części powieści Antoni Gołubiew ukazuje jak żmudnie postępowała chrystianizacja narodu. Możemy to ujrzeć z wielu różnych punktów widzenia. Przeprowadza nas po wszystkich warstwach społecznych.
Mnie osobiście najbardziej urzeka chłopcka mądrość wynikająca z obserwacji natury. Do każdej trudniejszej sytuacji zawsze znajdzie się porównanie do przyrody. Po raz kolejny można się przekonać, że puszcza ma wielką moc: żywi, daje schronienie i uczy życia. No i jak tu iść za Nowym?

Szło Nowe.
A te Nowe, to nowe bogi - mocne a zazdrosne. A najmocniejszy z nich to Jesu Krysti. Trza mocno uważać, aby się nie narazić. I do tego Ksiądz Bolko zęby łamie, kiej kto postu nie przestrzega i sadła się naje. Dawne bogi nie były takie srogie.
I jak tu iść za takim Nowym, ale co poradzić Ksiądz każą, to mus, nie ma inszej drogi.
Tak to mniej więcej mógłby jakiś...

Dialogi w języku staropolskim to już nie raz widziałem, ale cała narracja... hmm... Pierwszy raz spotkałem się z takim stylem i było to niemałym wyzwaniem. Przydałby się tu słownik archaizmów ;-)
A co do treści, to w bardzo ciekawy sposób jest pokazane dzieciństwo i młode lata Bolesława Chrobrego oraz koniec okresu panowania Mieszki I. Do tego autor przedstawia jak wyglądało życie w puszczy, jak zaczynały się tworzyć i umacniać niektóre rody, jak powstawało Państwo Polskie.
Doskonała lekcja historii, a styl Gołubiewa sprawia wrażenie, jakbym był tam na miejscu, w tamtym czasie, siedział przy ognisku i słuchał bajania naocznego świadka.

Dialogi w języku staropolskim to już nie raz widziałem, ale cała narracja... hmm... Pierwszy raz spotkałem się z takim stylem i było to niemałym wyzwaniem. Przydałby się tu słownik archaizmów ;-)
A co do treści, to w bardzo ciekawy sposób jest pokazane dzieciństwo i młode lata Bolesława Chrobrego oraz koniec okresu panowania Mieszki I. Do tego autor przedstawia jak...

Miłość i nienawiść, które uczucie weźmie górę. Pragnienie zemsty daje motywację do pokonywania kolejnych przeciwności losu. Chęć zadośćuczynienia krzywdom poniesionym w dzieciństwie, potrzeba rozliczenia się z traumami z przeszłości. To wszystko łączy Fabiolę i Romulusa, jednak na dotarcie do celu, każde z nich ma inny sposób.

Miłość i nienawiść, które uczucie weźmie górę. Pragnienie zemsty daje motywację do pokonywania kolejnych przeciwności losu. Chęć zadośćuczynienia krzywdom poniesionym w dzieciństwie, potrzeba rozliczenia się z traumami z przeszłości. To wszystko łączy Fabiolę i Romulusa, jednak na dotarcie do celu, każde z nich ma inny sposób.

Druga część przygód bliźniąt, Fabioli i Romulusa, których los rozdzielił i rzucił w różne strony starożytnego Rzymu.
Poznając losy Fabioli autor pokazuje nam jak wyglądało życie społeczne i polityczne w okresie rozpadu triumwiratu oraz podczas wojny domowej pomiędzy Cezarem, a Pompejuszem.
Podążając śladami Romulusa dowiadujemy się jak daleko sięgały wpływy Rzymu i na ile był znany ówczesny starożytny świat.
Cała książka jest lekcją historii podaną w bardzo atrakcyjny sposób. Przygody głównych bohaterów są wplecione w wydarzenia, które faktycznie miały miejsce.
Całość urozmaica i ubarwia postać etruskiego haruspika, który jest odrobiną fantazy w poważnej historii. Dzięki temu powinna spodobać się zarówno miłośnikom historii jak i fanom fantazy.

Dynamiczna akcja, trzymająca w napięciu, sprawia, że książka wciąga i czyta się ją niemal jednym tchem.
Pozycja z całą pewnością godna uwagi i polecenia.

Druga część przygód bliźniąt, Fabioli i Romulusa, których los rozdzielił i rzucił w różne strony starożytnego Rzymu.
Poznając losy Fabioli autor pokazuje nam jak wyglądało życie społeczne i polityczne w okresie rozpadu triumwiratu oraz podczas wojny domowej pomiędzy Cezarem, a Pompejuszem.
Podążając śladami Romulusa dowiadujemy się jak daleko sięgały wpływy Rzymu i na ile...

Bardzo dobra powieść opisująca nie tylko przygody fikcyjnych bohaterów, gdzie opowiada o przyjaźni, braterstwie, bohaterstwie i poświęceniu, ale także doskonale opisuje wydarzenia historyczne i sytuację polityczną Imperium Rzymskiego w I w. p.n.e. Doskonała lekcja historii, do tego każda akcja opisana w taki sposób, że czytając słyszałem szczęk stali walczących żołnierzy, czułem zapach krwi przelewanej przez gladiatorów, a sceny z Fabiolą.... ach, jakbym tam był ;-)

Bardzo dobra powieść opisująca nie tylko przygody fikcyjnych bohaterów, gdzie opowiada o przyjaźni, braterstwie, bohaterstwie i poświęceniu, ale także doskonale opisuje wydarzenia historyczne i sytuację polityczną Imperium Rzymskiego w I w. p.n.e. Doskonała lekcja historii, do tego każda akcja opisana w taki sposób, że czytając słyszałem szczęk stali walczących żołnierzy,...

W książce pojawiają się daty, choć wcześniej nie zwróciłem na nie uwagi, ale z treści możnaby tę historię umieścić gdzieś przed Mieczem przeznaczenie, przed bitwą pod Soden. Na długo przed cyklem o przygodach Ciri.
Historia opisana w tej części bardzo szybko wciąga czytelnika. Krótkie rozdziały i szybka akcja, to niewątpliwie atuty powieści. Obejmuje okres jednego sezonu letniego, jak wskazuje tytuł Sezonu burz, a tyle się dzieje, że ho ho... Pod tym względem bardzo dobry materiał na film.
Porównując do Ostatniego Życzenia jest dużo ciekawsza, nie ma tu poprzekręcanych baśni braci Grimm, a porównując do sześciotomowej sagi, to właśnie Wiedźmin jest głównym bohaterem.

W książce pojawiają się daty, choć wcześniej nie zwróciłem na nie uwagi, ale z treści możnaby tę historię umieścić gdzieś przed Mieczem przeznaczenie, przed bitwą pod Soden. Na długo przed cyklem o przygodach Ciri.
Historia opisana w tej części bardzo szybko wciąga czytelnika. Krótkie rozdziały i szybka akcja, to niewątpliwie atuty powieści. Obejmuje okres jednego sezonu...

Wzruszające zakończenie cyklu o Wiedźminie, a właściwie o Wiedźmince Ciri. Taki właśnie powinien być tytuł tej serii powieści - Wiedźminka Ciri. To ona jest główną postacią, to wokół niej wszystko się kręci. Wszystkie działania głównych bohaterów są ukierunkowane na Lwiątko z Cintry. Nawet wojna z Nilfgardem, chociaż Ciri nie brała w niej czynnego udziału.
Powieść po mimo swego rozmiaru, czyta się sama, wciąga i nie puszcza. Ciężko się oderwać. Wartka akcja, zmienna narracja, spojrzenie na sytuację z kilku punktów odniesienia, to wszystko sprawia, że książka zasługuje na naprawę wysoką ocenę.

Wzruszające zakończenie cyklu o Wiedźminie, a właściwie o Wiedźmince Ciri. Taki właśnie powinien być tytuł tej serii powieści - Wiedźminka Ciri. To ona jest główną postacią, to wokół niej wszystko się kręci. Wszystkie działania głównych bohaterów są ukierunkowane na Lwiątko z Cintry. Nawet wojna z Nilfgardem, chociaż Ciri nie brała w niej czynnego udziału.
Powieść po mimo...