Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Najgorsza z wszystkich części męczyłam ją rok z przerwami , dopiero na 19 rozdziale zaczęło się coś dziać na 297str a książka ma 383 str. i ten fragment przeczytałam w ciągu dwóch dni wyrobiłam sobie już opinie że to jest już typowe dla tej autorki trzeba przemęczyć całą książkę żeby pod koniec coś się zaczęło dziać.

Najgorsza z wszystkich części męczyłam ją rok z przerwami , dopiero na 19 rozdziale zaczęło się coś dziać na 297str a książka ma 383 str. i ten fragment przeczytałam w ciągu dwóch dni wyrobiłam sobie już opinie że to jest już typowe dla tej autorki trzeba przemęczyć całą książkę żeby pod koniec coś się zaczęło dziać.

ciekawie czytało się tą historie jeszcze raz z perspektywy jego można zrozumieć postepowanie bohatera zrzucające inne światło na zachowanie Greya, które opisuje Anna w wcześniejszych częściach , poznajemy wszystkie leki , które spowodowały to kim stał się Grey polecam

ciekawie czytało się tą historie jeszcze raz z perspektywy jego można zrozumieć postepowanie bohatera zrzucające inne światło na zachowanie Greya, które opisuje Anna w wcześniejszych częściach , poznajemy wszystkie leki , które spowodowały to kim stał się Grey polecam

strasznie męczyłam tą cześć przez całą książkę nic się tam nie dzieje ciekawie robi się tylko pod koniec kiedy się przebrnie przez całość rozczarowana jestem. Moją ulubioną podstacją jest Grey jest fantastycznie skomplikowany z perspektywy Anny i w tej części zabrakło własnie tego Grey pokazał się dopiero gdy Anna mu powiedziała.............. ale to już była końcówka książki wielka szkoda

strasznie męczyłam tą cześć przez całą książkę nic się tam nie dzieje ciekawie robi się tylko pod koniec kiedy się przebrnie przez całość rozczarowana jestem. Moją ulubioną podstacją jest Grey jest fantastycznie skomplikowany z perspektywy Anny i w tej części zabrakło własnie tego Grey pokazał się dopiero gdy Anna mu powiedziała.............. ale to już była końcówka...

Anna je jest tak uległa jak by się wydawało, natomiast Grey nie jest taki sadystą jak sam o sobie myśli u tej autorki bardzo mi się podoba jak postacie się rozwijają i potrafią się zmienić Anna odkrywa swoją mroczną stronę, christian tą uczuciową przez wprowadzenie nowych postaci Lei i Jacka robi tą książkę jeszcze ciekawszą, moją sympatie budzą też dr Flynn i oczywiście pani Robinson

Anna je jest tak uległa jak by się wydawało, natomiast Grey nie jest taki sadystą jak sam o sobie myśli u tej autorki bardzo mi się podoba jak postacie się rozwijają i potrafią się zmienić Anna odkrywa swoją mroczną stronę, christian tą uczuciową przez wprowadzenie nowych postaci Lei i Jacka robi tą książkę jeszcze ciekawszą, moją sympatie budzą też dr Flynn i oczywiście...

Najpierw widziałam film , nie dawno trafiła mi się książka i powaliła mnie na kolana jeszcze raz po przeczytaniu obejrzałam film i stwierdzam że nie ma co porównywać książka jest o wiele lepsza postacie które z biegiem czasu się zmieniają , opisy uniesień miłosnych i uczucia głównej bohaterki bardzo fajne , bardzo mi się podobały e-male miedzy bohaterami w filmie jest to bardzo okrojone jest tylko jedna rzecz jaka mnie denerwował to wewnętrzna bogini Anny była tam nie potrzebna książkę polecam bardzo fajna

Najpierw widziałam film , nie dawno trafiła mi się książka i powaliła mnie na kolana jeszcze raz po przeczytaniu obejrzałam film i stwierdzam że nie ma co porównywać książka jest o wiele lepsza postacie które z biegiem czasu się zmieniają , opisy uniesień miłosnych i uczucia głównej bohaterki bardzo fajne , bardzo mi się podobały e-male miedzy bohaterami w filmie jest to...

przeczytałam tą cześć jeszcze szybciej niż pierwszą uważam że jak by autorka pominęła drugą cześć i napisała tylko pierwszą i trzecią to by to miało sens z tą różnicą że spotkanie laury i Nacho powinno wyglądać inaczej bo kolejne porwanie bla bla bla...... jak by np. Nacho był płatnym zabójcą na zlecenie i pracował dla Massimo i maił by za zadanie chronić Laure i wtedy Massimo pokazał by swoje okrutne oblicze , a ona by się zakochała w Nacho to by dla mnie miało sens wtedy była by równowaga władczy Massimo i opiekuńczy Nacho

przeczytałam tą cześć jeszcze szybciej niż pierwszą uważam że jak by autorka pominęła drugą cześć i napisała tylko pierwszą i trzecią to by to miało sens z tą różnicą że spotkanie laury i Nacho powinno wyglądać inaczej bo kolejne porwanie bla bla bla...... jak by np. Nacho był płatnym zabójcą na zlecenie i pracował dla Massimo i maił by za zadanie chronić Laure i wtedy...

rozwinięcie wątku Oli i Dominika bardzo mi się podobał , tylko nie wiem czy zmiana charakteru tego bohatera mi się podoba, pomysł z porwaniem głównej bohaterki rewelacyjny i tu książka przestała mi się podobać wątek z Nacho był tu wcale nie potrzebny i mój zachwyt nad tą historią nieco ostygł uważam że pomysł z porwaniem jest fajny zwłaszcza kto jest porywaczem ma to sens , ale ten Nacho po co na co ............
książka podobała mi się do połowy

rozwinięcie wątku Oli i Dominika bardzo mi się podobał , tylko nie wiem czy zmiana charakteru tego bohatera mi się podoba, pomysł z porwaniem głównej bohaterki rewelacyjny i tu książka przestała mi się podobać wątek z Nacho był tu wcale nie potrzebny i mój zachwyt nad tą historią nieco ostygł uważam że pomysł z porwaniem jest fajny zwłaszcza kto jest porywaczem ma to sens ,...

dawno nie przeczytałam książki tak szybko 447 str w 3 dni nie mogłam się oderwać od historii Massima i Laury aż jestem miło zaskoczona że to jest książka polskiej autorki nie spodziewałam się że tak mnie wciągnie jest napisana w fantastyczny sposób nie przewidywalna zakończenie mnie powaliło bo się wkurzyłam że autorka nie napisała co się stało zostawiając nie dosyt tego co dalej to jak urwać w pół zdania i nie dokończyć polecam

dawno nie przeczytałam książki tak szybko 447 str w 3 dni nie mogłam się oderwać od historii Massima i Laury aż jestem miło zaskoczona że to jest książka polskiej autorki nie spodziewałam się że tak mnie wciągnie jest napisana w fantastyczny sposób nie przewidywalna zakończenie mnie powaliło bo się wkurzyłam że autorka nie napisała co się stało zostawiając nie dosyt tego...

żałuje że najpierw obejrzałam film , a dopiero potem sięgnęłam po książkę bo gdybym nie znała zakończenia czytało by mi się ją z wielką nadzieją że to może zakończyć się inaczej a samo zakończenie było by dla mnie ogromnym szokiem genialne przedstawiony świat oczami dziecka najbardziej podoba mi się to że autor wymyślił nowe imię dla głowy rządzącej państwem Furia co mi bardzo pasuje do osoby H...... tej książki nie da się opisać ją trzeba przeczytać mi to zajęło dwa dni warto było

żałuje że najpierw obejrzałam film , a dopiero potem sięgnęłam po książkę bo gdybym nie znała zakończenia czytało by mi się ją z wielką nadzieją że to może zakończyć się inaczej a samo zakończenie było by dla mnie ogromnym szokiem genialne przedstawiony świat oczami dziecka najbardziej podoba mi się to że autor wymyślił nowe imię dla głowy rządzącej państwem Furia co mi...

nie tylko książka dla młodzieży i o młodzieży ale też dla rodzica każda historia dotyka współczesnych problemów takich jak brak akceptanci, brak szacunku dla starszych i wiele innych problemów dotykających młodego pokolenia a wszystko to w oparci o najnowszą technologię telefonów komórkowych gdzie każdy nie może się obejść bez tego gadżetu którym można zrobić dosłownie wszystko.

nie tylko książka dla młodzieży i o młodzieży ale też dla rodzica każda historia dotyka współczesnych problemów takich jak brak akceptanci, brak szacunku dla starszych i wiele innych problemów dotykających młodego pokolenia a wszystko to w oparci o najnowszą technologię telefonów komórkowych gdzie każdy nie może się obejść bez tego gadżetu którym można zrobić dosłownie...

najgorsza z wszystkich części Gry o tron tylko dzięki postaci królowej cresi dało się jakoś dobrnąć do końca autorowi chyba brakło pomysłów i ta cześć jak i poprzednia to nie potrzebne naciąganie historii brak napięcia i zwrotu akcji gdzie czytelnik musi ochłonąć i przeczytać jeszcze raz fragment książki nie dowierzają z myślą jak to... tego mi zabrakło

najgorsza z wszystkich części Gry o tron tylko dzięki postaci królowej cresi dało się jakoś dobrnąć do końca autorowi chyba brakło pomysłów i ta cześć jak i poprzednia to nie potrzebne naciąganie historii brak napięcia i zwrotu akcji gdzie czytelnik musi ochłonąć i przeczytać jeszcze raz fragment książki nie dowierzają z myślą jak to... tego mi zabrakło

książką jest w 100% melodramatem pochłonęłam ją w trzy dni nie mogąc się od niej dorwać mają nadzieje na inny koniec uczucia do głównej bohaterki zmieniały się z każdą przeczytaną stroną na początku mnie irytowała swoja osobą taka nie porodzoną i zagubiona w życiu jednakże pod koniec nabrałam do niej szacunku nie każdy by sobie poradził będąc na jej miejscu.

książką jest w 100% melodramatem pochłonęłam ją w trzy dni nie mogąc się od niej dorwać mają nadzieje na inny koniec uczucia do głównej bohaterki zmieniały się z każdą przeczytaną stroną na początku mnie irytowała swoja osobą taka nie porodzoną i zagubiona w życiu jednakże pod koniec nabrałam do niej szacunku nie każdy by sobie poradził będąc na jej miejscu.

jedna z wielu dobrych książek tego autora podobał mi się podział opisu bohaterów na dzieciństwo i dorosłe życie które przeplatało się z sobą pomysł na łączenie rozdziałów np opis akcji bohatera z dzieciństwa kończący się zdaniem rozpoczynającym akcje z życia dorosłego genialne. Daty wybrane przez Kinga łatwe do zapamiętania i nie mylące akcji 1958 rok i 1985 rok pomimo ilości stron czyta się ją bardzo dobrze jednakże z całym szacunkiem dla autora mnie osobiście zakończenie się nie podobało stać było Kinga na coś lepszego bo temat był ciekawy czy mam racje lub nie ocence sami sięgają po TO jednego możecie być pewni spojrzenie na klauna już nie będzie takie samo.....

jedna z wielu dobrych książek tego autora podobał mi się podział opisu bohaterów na dzieciństwo i dorosłe życie które przeplatało się z sobą pomysł na łączenie rozdziałów np opis akcji bohatera z dzieciństwa kończący się zdaniem rozpoczynającym akcje z życia dorosłego genialne. Daty wybrane przez Kinga łatwe do zapamiętania i nie mylące akcji 1958 rok i 1985 rok pomimo...

to nie jest fantastyka tylko rzeczywistość dla wszystkich tych którzy nie wierzą oraz wierzą że po za nami jest coś jeszcze poruszona do głębi polecam wszystkim bez względu na poglądy napisana w przestępny sposób dla każdego kto zechce sięgnąć po tą książkę nie wystarczy przeczytać opinie trzeba samemu przekonać się czy było warto

to nie jest fantastyka tylko rzeczywistość dla wszystkich tych którzy nie wierzą oraz wierzą że po za nami jest coś jeszcze poruszona do głębi polecam wszystkim bez względu na poglądy napisana w przestępny sposób dla każdego kto zechce sięgnąć po tą książkę nie wystarczy przeczytać opinie trzeba samemu przekonać się czy było warto

dla każdego kto lubi hodować ryby dzięki szczegółowym opisom można stworzyć akwarium według swoich upodobań aby nie zaszkodzić jego mieszkańcom dobierając odpowiednie gatunki pasujące do siebie roślinność i tło oraz jak dbać o stworzoną całość przed zakupem tej książki byłam pewna że moje akwarium jest fajne po przeczytaniu tej książki okazało się że byłam jak dziecko we mgle polecam wszystkim którzy lubią neony mieczyki gupiki oraz bocie i wiele innych gatunków

dla każdego kto lubi hodować ryby dzięki szczegółowym opisom można stworzyć akwarium według swoich upodobań aby nie zaszkodzić jego mieszkańcom dobierając odpowiednie gatunki pasujące do siebie roślinność i tło oraz jak dbać o stworzoną całość przed zakupem tej książki byłam pewna że moje akwarium jest fajne po przeczytaniu tej książki okazało się że byłam jak dziecko we...

poznając Armanda w wywiadzie wampira bardzo polubiłam jego postać z zapałem zabrałam się do czytania tego tomu. Autorce udało się zabić moją całą sympatie do tego bohatera sam fakt tego że przeżył wywołało u mnie ironiczny uśmiech. wampir i śmiertelnik jako para geji to już było dla mnie za dużo i do tego religijność wampira przeczytałam całość z czystej czytelniczej ciekawość jak się skończy uważam że książka była by o wiele ciekawsza jak by autorka skupiła się bardziej na wątku Sybelle i Benijego bo tylko to pod koniec było ciekawe.

poznając Armanda w wywiadzie wampira bardzo polubiłam jego postać z zapałem zabrałam się do czytania tego tomu. Autorce udało się zabić moją całą sympatie do tego bohatera sam fakt tego że przeżył wywołało u mnie ironiczny uśmiech. wampir i śmiertelnik jako para geji to już było dla mnie za dużo i do tego religijność wampira przeczytałam całość z czystej czytelniczej...

Zabierałam się do tej książki z wypiekami na twarzy i jakże było moje rozczarowanie tą książka zabrakło mi w niej elementów zaskoczenia z strony autora jedyne co dzieje się w tej cześć to, to że poznajemy bliżej naturę królowej Cersei i jej relacje z bratem bliźniakiem jedyne co mi się bardzo podobało to zakonczenie i to by było na tyle jeśli chodzi o Uczta dla Wron cienie śmierci

Zabierałam się do tej książki z wypiekami na twarzy i jakże było moje rozczarowanie tą książka zabrakło mi w niej elementów zaskoczenia z strony autora jedyne co dzieje się w tej cześć to, to że poznajemy bliżej naturę królowej Cersei i jej relacje z bratem bliźniakiem jedyne co mi się bardzo podobało to zakonczenie i to by było na tyle jeśli chodzi o Uczta dla Wron cienie...

co mi się podobało początek i koniec co mogę powiedzieć o środku opis życia Rogera zaczął mnie wnerwiać już przy 70 str jak doszłam do 129 str odetchnęłam z ulga, że to już tyle o Rogeru. Historia zaczęła rozkręcać się dopiero na 180 str a ciekawie robi się dopiero na 379 str. czyli trzeba przemęczyć pół książki żeby poczuć choć powiew zainteresowania. Jest to historia bardziej o tym jak anioł Boga stał się szatanem opis Boga i diabła jest fajny bardzo się rozczarowałam Lastatem to nie ten sam wampir co w wywiadzie w tej historii to dupa co się wszystkiego boi opis picia krwi menstruacyjnej to moim zdaniem porażka autorki. Szczerze nie polecam tej książki.

co mi się podobało początek i koniec co mogę powiedzieć o środku opis życia Rogera zaczął mnie wnerwiać już przy 70 str jak doszłam do 129 str odetchnęłam z ulga, że to już tyle o Rogeru. Historia zaczęła rozkręcać się dopiero na 180 str a ciekawie robi się dopiero na 379 str. czyli trzeba przemęczyć pół książki żeby poczuć choć powiew zainteresowania. Jest to historia...

zaczynając kroniki wampirów od Wywiadu poznajemy czterech bohaterów :
Lastat : arogancki lubiący być w centrum uwagi kochający przepych i zabawę z swoimi ofiarami zabijanie i otaczanie się bogactwem to jest to co kocha najbardziej na świecie.
Louis : szukający sensu swojego istnienia jedyne co mu pozostało to dusza dzięki której odróżnia się od wszystkich.
Claudia : nie znająca tego jak to jest być człowiekiem dorastająca jako dojrzała kobieta w małym ciele.
Armand : najstarszy z wszystkich posiadający moce szukający kogoś kto nada sens jego życiu i pokaże jak żyć w współczesności.
Co łączy ich wszystkich jedna prosta rzecz są wampirami!!!
Podoba mi się relacja między Louisem a Lastatem dlatego że Lastat kocha być Wampirem a Louis uważa go za prostaka i Claudia która dojrzewając pokochała Louisa w wzajemnością jedyne co stoi im na przeszkodzie to to że nigdy nie urośnie oraz Armand chcący za towarzysza Louisa. Tym którzy oglądali najpierw film tak jak ja powiem jedno książka kończy się o 90 stopni inaczej niż film co potwierdza fakt że książka jest zawsze lepsza ;)

zaczynając kroniki wampirów od Wywiadu poznajemy czterech bohaterów :
Lastat : arogancki lubiący być w centrum uwagi kochający przepych i zabawę z swoimi ofiarami zabijanie i otaczanie się bogactwem to jest to co kocha najbardziej na świecie.
Louis : szukający sensu swojego istnienia jedyne co mu pozostało to dusza dzięki której odróżnia się od wszystkich.
Claudia : nie...

po przeczytaniu kolejnej książki tego autora doszłam do wniosku, że niemożna być pewnym czego się spodziewać pochłaniają Ucztę dla wron zatkało mnie sześć razy jedno co mogę powiedzieć to to żeby nie przywiązywać się zbytnio do bohaterów ponieważ nie wiadomo co spotka ich za rogiem i to u tego autora jest najlepsze ;)

po przeczytaniu kolejnej książki tego autora doszłam do wniosku, że niemożna być pewnym czego się spodziewać pochłaniają Ucztę dla wron zatkało mnie sześć razy jedno co mogę powiedzieć to to żeby nie przywiązywać się zbytnio do bohaterów ponieważ nie wiadomo co spotka ich za rogiem i to u tego autora jest najlepsze ;)