Jesteśmy społecznością, która kocha książki

JEZU TA KSIĄŻKA JEST CUDOWNA. ŁAMIE SERCE, ALE JEST CUDOWNA.

Historia jest cudowna, zwroty akcji, portret psychologiczny bohaterów, aspekty wojskowe, taktyka - wszystko jest przemyślane, zapierające dech w piersiach. Bez dwóch zdań wart przeczytania.

Poza stroną czystej fantastyki, historii mamy coś jeszcze - przemyślenia, wnioski wychodzące z zachowania bohaterów, a jakie wyciąga Rin są powalające. Niby czytamy zwykłą fantastykę, a jednak mimo prostych słów, niektóre cytaty mnie zadziwiły:

"Jak do cholery, można wyjaśnić komuś naturę kosmosu i nie wyjść przy tym na wariata?"

"Czasami Rin, czasami naprawdę trzeba ustąpić. A przynajmniej udawać"

Końcówka mnie zmiotła z nóg. Podsumowanie całej historii, postępowania bohaterów, no i oczywiście ostateczny ruch Rin były tak dla mnie niespodziewane, że przez moment, po skończeniu książki miałam depresję. A do teraz, próbuję zrozumieć co się stało.

JEZU TA KSIĄŻKA JEST CUDOWNA. ŁAMIE SERCE, ALE JEST CUDOWNA.

Historia jest cudowna, zwroty akcji, portret psychologiczny bohaterów, aspekty wojskowe, taktyka - wszystko jest przemyślane, zapierające dech w piersiach. Bez dwóch zdań wart przeczytania.

Poza stroną czystej fantastyki, historii mamy coś jeszcze - przemyślenia, wnioski wychodzące z zachowania bohaterów, a...

7.5

Na początku strasznie mi to przypominało Wiedźmina - ale w sumie to nie jest minus wielki.

Historia Magdy jest ciekawa, ale trochę przewidywalna, od początku możemy tak na prawdę domyślić się co się stanie na końcu, autorka trochę sama spoileruje. Jednak niektórych plot twistów się nie spodziewałam co jest dużym plusem. Bardzo polubiłam główną bohaterkę, Feliksa trochę mniej. Taka lekka młodzieżówka, fajna na wakacje. Ewidentnie widać, że autorka pisze dalej, bo pierwsza część jest mocno wprowadzeniem do świata.

Myślę, że będę czytała dalej, akurat będzie lekka książka na rozerwanie.

7.5

Na początku strasznie mi to przypominało Wiedźmina - ale w sumie to nie jest minus wielki.

Historia Magdy jest ciekawa, ale trochę przewidywalna, od początku możemy tak na prawdę domyślić się co się stanie na końcu, autorka trochę sama spoileruje. Jednak niektórych plot twistów się nie spodziewałam co jest dużym plusem. Bardzo polubiłam główną bohaterkę, Feliksa...

Bawiłam się przy niej tak samo świetnie jak przy poprzednich. Były zabawne momenty, ale też poważne. Bardzo szanuje autorkę za bardzo dojrzałe podejście do chorób psychicznych i zaburzeń odżywiania. Jedynym minusem, ale takim malutkim jest to, że czasami miałam wrażenie, że bohaterowie zachowują się aż nadto dojrzale (chociaż miałam tak tylko raz). Szkoda tylko że to się już kończy.

Bawiłam się przy niej tak samo świetnie jak przy poprzednich. Były zabawne momenty, ale też poważne. Bardzo szanuje autorkę za bardzo dojrzałe podejście do chorób psychicznych i zaburzeń odżywiania. Jedynym minusem, ale takim malutkim jest to, że czasami miałam wrażenie, że bohaterowie zachowują się aż nadto dojrzale (chociaż miałam tak tylko raz). Szkoda tylko że to się...

Mega spodobała mi się wycieczka do Paryża, wątek zaburzeń odżywiania no i oczywiście „love bite” haha.

Mega spodobała mi się wycieczka do Paryża, wątek zaburzeń odżywiania no i oczywiście „love bite” haha.

Stwierdzam ze ta książka jest cudowna do rozpoczęcia czytania po angielsku

Stwierdzam ze ta książka jest cudowna do rozpoczęcia czytania po angielsku

Styl rysowniczy - mega cute. Historia - nawet, nawet. Trochę za krótkie jak dla mnie i oczekiwałam jakiegoś większego BUM.

Styl rysowniczy - mega cute. Historia - nawet, nawet. Trochę za krótkie jak dla mnie i oczekiwałam jakiegoś większego BUM.

Na wstępie chce zaznaczyć, że mimo minusów książkę czytało się nawet przyjemnie. Niestety są to spore minusy.

Po pierwsze Dora Wilk to taka Mary Sue - silna, piękna, niezależna, ale jednak bardzo spragniona miłości. I niby wiem, że jest wiedźmą płodności, ale kurde. Jej życie seksualne, zachcianki, co w kim ją pociąga średnio mnie interesuje. Albo to, że nikt się nie może oprzeć jej perfekcyjnemu ciału. Ok, fajnie, ale nie trzeba tego wspominać tak wiele razy. No i co chwilę przypomina nam, że jest wiedźmą średniej klasy. Jakbym nie zapamiętała po jednym, czy dwóch wspomnieniach o tym. Do tego to jej "spojrzenie seryjnego zabójcy" też często wspominane, czy to jaka jest niezależna, jak umie się bić, jak ma problemy z autorytetami czy stosowaniem się do zasad.

Następni na liście są Miron i Joshua - kurde polubiłam ich nawet. Ale ciągłe nazywanie Dory "słonko, mała" itp trochę mi zbrzydły. Do tego oczywiście dostajemy tutaj dokładne opisy jacy są wysocy, przystojni, co się Dorze i innym w nich podoba, co ją w nich podnieca.

Kolejną rzeczą która mi nie pasowała to zakończenie. I nie koniec samej akcji - bo wg mnie nawet był ciekawa, ale to co było po tym. Dora się zmieniła i jak dla mnie ok, ludzie po takich wydarzeniach się zmieniają ale coś mi nie pasowało. Jakby przez całą książkę poznawaliśmy twardą, super mocną, piękną, samodzielną, niepokonaną wręcz Dorę a zakończenie nie pasowało mi do całej jej otoczki.

Te minusy są widoczne, nawet czasami bardzo. W niektórych momentach chciałam rzucić czytnikiem o ścianę. Albo wyrzucić z okna. Obojętnie. Jednak doczytałam do końca i wbrew pozorom chyba nawet będę czytać dalej.

Na wstępie chce zaznaczyć, że mimo minusów książkę czytało się nawet przyjemnie. Niestety są to spore minusy.

Po pierwsze Dora Wilk to taka Mary Sue - silna, piękna, niezależna, ale jednak bardzo spragniona miłości. I niby wiem, że jest wiedźmą płodności, ale kurde. Jej życie seksualne, zachcianki, co w kim ją pociąga średnio mnie interesuje. Albo to, że nikt się nie może...

Szczerze? Oczekiwałam większego BUM na koniec. Ale książka fajna, przyjemnie się czytało.

Szczerze? Oczekiwałam większego BUM na koniec. Ale książka fajna, przyjemnie się czytało.

Mimo że nie pokochałam Winter jakoś bardzo to mega mi się spodobała ta książka. Zakończenie było na prawdę fajne i ciekawe, mimo iż trochę przewidywalne i nie jakie skomplikowane. Nadal pozostaję przy tym, że ta seria jest cudowna na lato - przyjemna, lekka, w sam raz.

Mimo że nie pokochałam Winter jakoś bardzo to mega mi się spodobała ta książka. Zakończenie było na prawdę fajne i ciekawe, mimo iż trochę przewidywalne i nie jakie skomplikowane. Nadal pozostaję przy tym, że ta seria jest cudowna na lato - przyjemna, lekka, w sam raz.

Boszzzzz uwielbiam.

Tu się dzieje tyle fajnycj (przynajmniej dla mnie) rzeczy że to jest moja ulubiona część. Cress jest cudowna. Czytajcie. PO. PROSTU. CZYTAJCIEEEEEEEEEE.

Boszzzzz uwielbiam.

Tu się dzieje tyle fajnycj (przynajmniej dla mnie) rzeczy że to jest moja ulubiona część. Cress jest cudowna. Czytajcie. PO. PROSTU. CZYTAJCIEEEEEEEEEE.

Co by tu napisać. Z całej serii ta książka najmniej mi przypadłą do gustu. Szczególnie relacja Scarlet-Wilk, czegoś tak brakowało, była mocno skrócona. Poza tym spoko książka - lekka, przyjemna, fajna na lato.

Co by tu napisać. Z całej serii ta książka najmniej mi przypadłą do gustu. Szczególnie relacja Scarlet-Wilk, czegoś tak brakowało, była mocno skrócona. Poza tym spoko książka - lekka, przyjemna, fajna na lato.

Nie spodziewałam się niektórych wątków, nie powiem. Turniej był mega ciekawy, no i oczywiście potwierdziła się moja pewna teoria z pierwszej części.

Nie spodziewałam się niektórych wątków, nie powiem. Turniej był mega ciekawy, no i oczywiście potwierdziła się moja pewna teoria z pierwszej części.

Kolejne przygody Magnusa Chase'a.

Powiem tak. Jest ciekawie, dużym plusem jest postać Alex Fierro (loveee). Jednak mam parę zastrzeżeń:
po pierwsze: nordyccy bogowie (wszyscy, bez wyjątku) są zadufanymi w sobie idiotami - trochę mnie to drażniło
po drugie: jak UWIELBIAM Percy'ego, PJO, HoO (bardziej niż MCaGA) to jednak uważam, że ten crossover nie był konieczny. Sama Annabeth jeszcze jakoś tak, ale mimo iż kocham Persiaka tak po prostu mi nie pasował
po trzecie: miałam wrażenie, że niektóre zdania czy sytuacje notorycznie się powtarzały - np to, że rodzina Chase przyciąga bogów, że Magnus świetnie zgaduje obecną płeć Alex. Jakby raz czy dwa razy powiedziane to spoko, ale nie aż tyle.

Będę czytać dalej, ale moim ulubieńcem i tak zostaje Percy

Kolejne przygody Magnusa Chase'a.

Powiem tak. Jest ciekawie, dużym plusem jest postać Alex Fierro (loveee). Jednak mam parę zastrzeżeń:
po pierwsze: nordyccy bogowie (wszyscy, bez wyjątku) są zadufanymi w sobie idiotami - trochę mnie to drażniło
po drugie: jak UWIELBIAM Percy'ego, PJO, HoO (bardziej niż MCaGA) to jednak uważam, że ten crossover nie był konieczny. Sama...

Retelling baśni. Niby nic takiego. Ale z takim pomysłem i tak świetnie wymyślonym światem to cudo. Trochę się powstrzymywałam przed przeczytaniem jej a szkoda. Trochę przewidywalna no ale musi się trzymać, nawet luźno jakichś ram baśni-tej podstawy. Tak przyjemnie się to czytało, że na pewno będę polecać każdemu.

Retelling baśni. Niby nic takiego. Ale z takim pomysłem i tak świetnie wymyślonym światem to cudo. Trochę się powstrzymywałam przed przeczytaniem jej a szkoda. Trochę przewidywalna no ale musi się trzymać, nawet luźno jakichś ram baśni-tej podstawy. Tak przyjemnie się to czytało, że na pewno będę polecać każdemu.

Powiem tak. KOMPLETNIE nie spodziewałam się, że to pójdzie w tą stronę. Ale mega mi się podobało. Mimo iż czasami zauważałam rzeczy dla mnie dziwne czy absurdalne to czytało się świetnie. Tylko to zakończenie. BOŻE. Początkowo nie wiedziałam, że są trzy tomy i przerażona szukałam trzeciego. Na szczęście wychodzi w tym roku co mnie trochę uspokoiło.

Powiem tak. KOMPLETNIE nie spodziewałam się, że to pójdzie w tą stronę. Ale mega mi się podobało. Mimo iż czasami zauważałam rzeczy dla mnie dziwne czy absurdalne to czytało się świetnie. Tylko to zakończenie. BOŻE. Początkowo nie wiedziałam, że są trzy tomy i przerażona szukałam trzeciego. Na szczęście wychodzi w tym roku co mnie trochę uspokoiło.

Oj. Ten tom był według mnie NAJLEPSZY. Zaczęły się ciekawe wątki, nie mogłam oderwać się od czytania. Książka ma swoje minusy, jednak były one podobne do tych w pierwszych tomach, a nawet nie aż tak "napakowane" w jednym miejscu więc no tylko na plusik.

Oj. Ten tom był według mnie NAJLEPSZY. Zaczęły się ciekawe wątki, nie mogłam oderwać się od czytania. Książka ma swoje minusy, jednak były one podobne do tych w pierwszych tomach, a nawet nie aż tak "napakowane" w jednym miejscu więc no tylko na plusik.

Jeśli ktoś miał problemy z czytaniem pierwszej części w związku z jej tłumaczeniem to tutaj nie trzeba się martwić - jest DUUUUUŻO lepiej.

Dobra. Bohaterów nadal uwielbiam - chociaż tylko niektórych. Fabuła jest co raz bardziej zawiła ale nie mam już aż tak wyraźnej zależności - im bardziej skomplikowana fabuła tym więcej dziur w świecie - nadal ich trochę było ale nie na aż taką skalę, na jaką rozwija się akcja.

Zdziwiło mnie tylko na początku to, że autorka opisywała parę rzeczy tak, jakbyśmy nie byli po pierwszym tomie. Rozumiem, że ktoś mógł czytać to w dużych odstępach czasowych ale jednak mnie to irytowało.


No i styl pisania autorki jest troszkę dziwny, ale można się przyzwyczaić.

Jeśli ktoś miał problemy z czytaniem pierwszej części w związku z jej tłumaczeniem to tutaj nie trzeba się martwić - jest DUUUUUŻO lepiej.

Dobra. Bohaterów nadal uwielbiam - chociaż tylko niektórych. Fabuła jest co raz bardziej zawiła ale nie mam już aż tak wyraźnej zależności - im bardziej skomplikowana fabuła tym więcej dziur w świecie - nadal ich trochę było ale nie na...

Jakie ja miałam dylematy oceniając tę książkę.

Z jednej strony mega przyjemnie mi się ją czytało, chciałam wiedzieć co się dzieje dalej, polubiłam niektórych bohaterów.

Z drugiej strony im bardziej była skomplikowana fabuła, miałam wrażenie że tym więcej jest dziur w świecie, zachowaniu bohaterów czy nawet zasadach gry. Zdarzało się, że czytając nagle odkładam książkę i miałam takie "CO?! Bez sensu." albo "Bez jaj".

Jednak czytam dalej - zbyt jestem ciekawa jak to się potoczy.

Jakie ja miałam dylematy oceniając tę książkę.

Z jednej strony mega przyjemnie mi się ją czytało, chciałam wiedzieć co się dzieje dalej, polubiłam niektórych bohaterów.

Z drugiej strony im bardziej była skomplikowana fabuła, miałam wrażenie że tym więcej jest dziur w świecie, zachowaniu bohaterów czy nawet zasadach gry. Zdarzało się, że czytając nagle odkładam książkę i...

"Musisz wybrać, kim chcesz być. Spuścizna, wspomnienia mogą być przydatne. Jednak nie możemy pozwolić, żeby nas określały. Jeśli dziedzictwo staje się zamkniętą skrzynią, a nie inspiracją, sprawy zaszły za daleko."

Latanie było marzeniem Spensy. Od zawsze. Wyobrażała sobie siebie w przestworzach, wśród gwiazd. Niestety przez piętno pozostawione przez jej ojca nie ma łatwego życia.

Do gwiazd było bardzo ciekawą lekturą - dokładne opisy lotów dokładnie przedstawiały nam działania pilotów i było to świetne. Bohaterowie - szczególnie kadeci z eskadry Do gwiazd - spodobali mi się i mogłabym powiedzieć, że się do nich ciut przywiązałam.

Niestety, na początku nie mogłam się wkręcić. Akcja była wolniejsza, a ja wrzucona w całkowicie obcy świat - mimo, że mniej więcej już rozumiałam o co chodzi - irytowałam się niektórymi jego aspektami. Na przykład nie zostało nam wytłumaczone choć trochę, o co chodzi z "Krellami". I niby wiem, że odkrywamy to z bohaterką, ale irytowało mnie to, że walka dzieje się w moim odczuciu czasami bez jakiegokolwiek sensu i podstaw. Fakt, że końcówka do prostuje i wynagradza, lecz przez wcześniejsze )nawet) kilkaset stron irytowało mnie to.

Jest to jednak bardzo dobra fantastyka sci fi. Polecam, ale trzeba się przygotować na wolniejszy początek i to, że nie zawsze wiemy tyle, ile byśmy chcieli.

"Musisz wybrać, kim chcesz być. Spuścizna, wspomnienia mogą być przydatne. Jednak nie możemy pozwolić, żeby nas określały. Jeśli dziedzictwo staje się zamkniętą skrzynią, a nie inspiracją, sprawy zaszły za daleko."

Latanie było marzeniem Spensy. Od zawsze. Wyobrażała sobie siebie w przestworzach, wśród gwiazd. Niestety przez piętno pozostawione przez jej ojca nie ma...