Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Smok bez swojego jeźdźca cierpi.
Jeździec bez swojego smoka ginie.

Trzy koleżanki z pracy były zachwycone książką i radziły wszystkim ją przeczytać. Początkowo byłem nagabywanie nastawiony, bo wiedziałem, że książka zawiera dużo romansideł, których ja nie lubię. Wszystko się jednak zmieniło, gdy Violet przeszła przez wiadukt.

Rebecca Yarros owinęła mnie fabułą książki wokół palca. Szybko polubiłem bohaterów i chciałem dowiedzieć się o nich jak najwięcej. Fabuła, może i miała sceny miłosne, ale w połączeniu z trzymającymi w napięciu momentami, sprawiły, że książka ta stała się jedną z moich ulubionych. Autorka stworzyła ciekawy świat, który chcemy poznać bliżej i spędzić w nim jeszcze trochę czasu.

P.S. Rozdział trzydziesty ❤️ Zrobiłbym wszystko, aby być na miejscu Violet.

Smok bez swojego jeźdźca cierpi.
Jeździec bez swojego smoka ginie.

Trzy koleżanki z pracy były zachwycone książką i radziły wszystkim ją przeczytać. Początkowo byłem nagabywanie nastawiony, bo wiedziałem, że książka zawiera dużo romansideł, których ja nie lubię. Wszystko się jednak zmieniło, gdy Violet przeszła przez wiadukt.

Rebecca Yarros owinęła mnie fabułą książki...

Przez długi okres czasu byłem sceptyczny co do tej książki. Trudne słownictwo, trudne (początkowo) do zapamiętania imiona postaci, stworów lub roślin, a na dodatek zamknięte w sobie opowieści, które nie tworzyły wspólnej fabuły irytowały mnie i sprawiały, że nie chciało mi się czytać. Jednak po przejściu gry "Wiedźmin 3" pokochałem Geralta i jego bandę. Chciałem poznać ich historię i w oka mgnieniu przeczytałem "Ostatnie życzenie". Gorąco polecam.

Przez długi okres czasu byłem sceptyczny co do tej książki. Trudne słownictwo, trudne (początkowo) do zapamiętania imiona postaci, stworów lub roślin, a na dodatek zamknięte w sobie opowieści, które nie tworzyły wspólnej fabuły irytowały mnie i sprawiały, że nie chciało mi się czytać. Jednak po przejściu gry "Wiedźmin 3" pokochałem Geralta i jego bandę. Chciałem poznać ich...

Druga część kultowej sagi "Pieśni Lodu i Ognia". Jest to najdłuższa ze wszystkich książek wydanych w jednym tomie. Jej długość była początkowo dla mnie uciążliwa. Przez pierwsze rozdziały ciągnęły się długie i nudne wątki. Ja oczekiwałem bowiem akcji, sekretów i więcej niebezpieczeństw zza Muru.

Ten tom jednak skupia się w dużej mierze na wątki polityczne w Westeros. Po jakimś czasie wątki te się jednak kończą i fabuła skupia się bardziej na nadchodzących wydarzeniach, które będą mieć miejsce w Królewskiej Przystani.

Nie chcę wiele pisać, aby nie spoilerować i nie chcę oznaczać mojej opinii, że zdradza ona fabułę książki. Jednak mogę wam obiecać, że przeczytanie tej książki bardzo się opłaca. Finałowe rozdziały pozostaną wam w pamięci.

Druga część kultowej sagi "Pieśni Lodu i Ognia". Jest to najdłuższa ze wszystkich książek wydanych w jednym tomie. Jej długość była początkowo dla mnie uciążliwa. Przez pierwsze rozdziały ciągnęły się długie i nudne wątki. Ja oczekiwałem bowiem akcji, sekretów i więcej niebezpieczeństw zza Muru.

Ten tom jednak skupia się w dużej mierze na wątki polityczne w Westeros. Po...