Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Najbardziej w tej książce przypadł mi do gustu język powieści. Autorka poprowadziła większość dialogów i opisów używając dużej ilości kolokwializmów, a przede wszystkim mowy potocznej. Sprawia to, że czytelnik sam odczuwa klimat małej, tradycyjnej wsi, która nie idzie z postępem czasu lecz podąża powoli, swoim tempem, niezwracając uwagi na to, co modne i wygodne.
Czytająć tę lekturę z pewnością zatęsknisz za właśnie takimi wakacjami - na wsi, pachnącymi lasem, sienem i miodem.

Najbardziej w tej książce przypadł mi do gustu język powieści. Autorka poprowadziła większość dialogów i opisów używając dużej ilości kolokwializmów, a przede wszystkim mowy potocznej. Sprawia to, że czytelnik sam odczuwa klimat małej, tradycyjnej wsi, która nie idzie z postępem czasu lecz podąża powoli, swoim tempem, niezwracając uwagi na to, co modne i wygodne.
Czytająć...

Fabuła wydawała się mi mocna nudna i oczywista.

Fabuła wydawała się mi mocna nudna i oczywista.

Niestety kolejna książka tej autorki przekonała mnie, że nie lubię twórczości ani stylu pisania Lucy Maud Montgomery.

Niestety kolejna książka tej autorki przekonała mnie, że nie lubię twórczości ani stylu pisania Lucy Maud Montgomery.

Tej książki chyba nie jestem w stanie przeczyć. Nie podoba mi się i jest dla mnie nudna. Chyba dlatego, że to po prostu nie mój typ literatury.
Ale być może Tobie się spodoba. Przeczytaj i sam sprawdź.

Tej książki chyba nie jestem w stanie przeczyć. Nie podoba mi się i jest dla mnie nudna. Chyba dlatego, że to po prostu nie mój typ literatury.
Ale być może Tobie się spodoba. Przeczytaj i sam sprawdź.

Tę książkę nabyłam na Targach Książki. Po przeczytaniu pierwszych dwudziestu stron stwierdziłam, że książka jest niesamowicie nudna i nie zamierzam jej już dokończyć.
Toteż stała sobie, ot tak nie na mojej półce...przez półtora roku. Ostatnio nie pozostało mi już wiele książek, które mogę przeczytać (powód: zamknięta biblioteka, a za audiobookami nie przepadam, wole książki tradycyjne - na papierze), więc uznałam, że dam druga szansę tej lekturze. Okazało się, że BYŁO WARTO.
W późniejszych rozdziałach akcja w książce zaczyna się rozkręcać. Im dalsze strony tym ta lektura robi się ciekawsza i dostarcza innych emocji. Końcowe rozdziały zaskakują i nawet szczerze wzruszają, przez słowa które napisane tak bezpośrednio i wprost.

Jeśli dopiero zaczynasz czytać "O księżycu z komina domu na wzgórzu" i początek wydaje Ci się nudny lub Cię zniechęcił (tak ja i mnie), naprawdę polecam przebrnąć przez te nieciekawe rozdziały i czytać dalej, bo ta książka jest tego warta. Sam/a się o tym przekonasz.

Tę książkę nabyłam na Targach Książki. Po przeczytaniu pierwszych dwudziestu stron stwierdziłam, że książka jest niesamowicie nudna i nie zamierzam jej już dokończyć.
Toteż stała sobie, ot tak nie na mojej półce...przez półtora roku. Ostatnio nie pozostało mi już wiele książek, które mogę przeczytać (powód: zamknięta biblioteka, a za audiobookami nie przepadam, wole książki...

Książka "Hania Humorek i wakacje z dreszczykiem" cechuje się prostą fabułą, jest nie skomplikowana, ma w sobie pewną dawkę humoru - Ogólnie nie jest najgorsza. Jednak mnie nie przypadła szczególnie do gustu. Chyba nie jest to historia w moim typie.

Książka "Hania Humorek i wakacje z dreszczykiem" cechuje się prostą fabułą, jest nie skomplikowana, ma w sobie pewną dawkę humoru - Ogólnie nie jest najgorsza. Jednak mnie nie przypadła szczególnie do gustu. Chyba nie jest to historia w moim typie.

Książka nasycona jest wieloma przesłaniami.
Sposób jej napisania jest ciekawy. Przy czytaniu szczególnie nietypowe wydało mi się rozmieszczenie rozdziałów lecz dzięki temu książka jest inna i wyjątkowa.
Lektura zawiera pełno, niekiedy aż filozoficznych, refleksji dotyczących śmierci, życia i ich sensu. Autor dzieli się bardzo głębokimi przemyśleniami na te tematy, które moim zdaniem, misiały wymagać od twórcy bardzo dużo mądrości i chęci do przekazania jej innym.

Książka nasycona jest wieloma przesłaniami.
Sposób jej napisania jest ciekawy. Przy czytaniu szczególnie nietypowe wydało mi się rozmieszczenie rozdziałów lecz dzięki temu książka jest inna i wyjątkowa.
Lektura zawiera pełno, niekiedy aż filozoficznych, refleksji dotyczących śmierci, życia i ich sensu. Autor dzieli się bardzo głębokimi przemyśleniami na te tematy, które...

Zanim zaczęłam czytać książkę - nie mam pojęcia czemu - nastawiłam się na to, że będzie beznadziejna i nudna.
A okazała się całkiem ciekawa. Czytając można odnieść wrażenie, że zazem z bohaterami zwiedza się Europę i jej niesamowite miejsca.
Dość fajna lekturka. ("To jest moje zdanie i ja się z nim zgadzam.~Jak mawia Jacek)

Zanim zaczęłam czytać książkę - nie mam pojęcia czemu - nastawiłam się na to, że będzie beznadziejna i nudna.
A okazała się całkiem ciekawa. Czytając można odnieść wrażenie, że zazem z bohaterami zwiedza się Europę i jej niesamowite miejsca.
Dość fajna lekturka. ("To jest moje zdanie i ja się z nim zgadzam.~Jak mawia Jacek)

Gdy przeczytałam książkę za pierwszym razem przypadkowo nie odznaczyłam w "już przeczytanych". Widząc ją w "chcę przeczytać" sprawdziłam dostępniść tej pozycji w swojej bibliotece. A że była dostępna za kilka dni w tejże bibliotece się zjawiłam. Bez trudu sama znalazłam książkę na regale. Po przeczytaniu opisu lektury oraz jej pierwszych dwóch stron stwierdziłam, że będzie z pewnością ciekawa. Toteż ją wyporzyczyłam. Po wróceniu do domu i przeczytaniu kolejnych 10 stron zdziwiłam się, że tekst jest mi jakoś dziwnie znany. Później po przewertowaniu okazało się, że nawet już znam zakończenie.
Otóż dwa razy wyporzyczyłam tą samą książkę. Bo wydawała mi się ciekawa.
I to jest moja rekomendacja.

Gdy przeczytałam książkę za pierwszym razem przypadkowo nie odznaczyłam w "już przeczytanych". Widząc ją w "chcę przeczytać" sprawdziłam dostępniść tej pozycji w swojej bibliotece. A że była dostępna za kilka dni w tejże bibliotece się zjawiłam. Bez trudu sama znalazłam książkę na regale. Po przeczytaniu opisu lektury oraz jej pierwszych dwóch stron stwierdziłam, że będzie...

Jeszcze zanim zaczęłam czytać tą książkę myślałam, że będzie to kolejna świetna (a przynajmniej bardzo dobra) część z serii "Miętowej. Niestety się rozczarowałam. A najbardziej to główną bohaterką - Edytą. Nie przypadła mi do gustu. Ona wydaje mi się faktycznie trochę "zdemoralizowana" i jakby dwulicowa oraz nielojalna.
Michał, Cezary,(nie wspominając, jeszcze Łukasz) Szymon, Alek, Kamil - można by układać wyliczankę. Wyliczankę z imion chłopców, z którymi zawsze niby szczerze i na poważnie zadaję się Edyta. Uważam, że bohaterka musi być co najmniej niestała w uczuciach. Dadając do tego, to że chyba Edyta sama nie wie czego chce. Wydaje mi się nielojalna.
Lecz to jest moje zdanie. Mogę się mylić. A mogę mieć rację, że Edyta faktycznie nie jest fair. Lub jest co celowy zabieg autorki by szczególnie uwypuklić momenty, których bohaterka zachowuje się beznadziejnie. Ku naszej przestrodze by tak nie postępować. I może to jest kwintesencja tej książki?

(PS Ta książka chyba jednak nie jest taka głupia.)

Jeszcze zanim zaczęłam czytać tą książkę myślałam, że będzie to kolejna świetna (a przynajmniej bardzo dobra) część z serii "Miętowej. Niestety się rozczarowałam. A najbardziej to główną bohaterką - Edytą. Nie przypadła mi do gustu. Ona wydaje mi się faktycznie trochę "zdemoralizowana" i jakby dwulicowa oraz nielojalna.
Michał, Cezary,(nie wspominając, jeszcze Łukasz)...