Jesteśmy społecznością, która kocha książki

" Po prostu płyń. "

– Naga prawda?
Ta książka mnie zniszczyła.

Colleen Hoover, prawie we wszystkich swoich książkach porusza trudne tematy. Gwałt, niepełnosprawność, nawet niebezpieczna praca policjanta pracującego pod przykrywką, śmierć miłości swoje życia. Każdą z tych książek kocham, każde opowiadanie które wychodzi z pod pióra C. Hoover jest dla mnie czymś po co od razu muszę sięgnąć i nigdy jeszcze się nie zawiodłam. Zawsze jest salwa śmiechu oraz płaczu.
Teraz również się nie zawiodłam. Teraz odkryłam najlepszą książkę Colleen jaką kiedykolwiek wydała.

Lily Bloom, śliczna dziewczyna, która miała kochającą rodzinę... jednak nie do końca. Miała problem ze swoim ojcem. I obiecuje sobie, nigdy nie żyć jak jej matka.

Lily spełnia swoje marzenia, otwiera kwiaciarnie, która jest dość inna niż wszystkie kwiaciarnie. Niby jest dla osób, które nie lubią kwiatów, ale ... kupuje w niej jak najwięcej osób. Lily jest szczęśliwa.

Ryle Kincaid, to ideał mężczyzny. Przystojny i bogaty neurochirurg, który jest jednym z lepszych lekarzy w swoim fachu. Ma świetną siostrę i wywodzi się z bardzo dobrej rodziny. Jednak nie potrzebuje związków, do czasu...

Kiedy Lily i Ryle spotykają się, coś iskrzy... Po czasie dość długiej gry, zakochują się w sobie.

Jednak na ich drodze staje ktoś i coś jeszcze. A ich wspólna przyszłość staje pod znakiem zapytania.

Jak każda kobieta (chyba, każda) uwielbiam romanse, lubię te co kończą się dobrze, lubię również te co kończą się źle... Ale ta książka skończyła się zupełnie inaczej, co nie ukrywam cholernie mną wstrząsnęło. Dla jednych będzie to dobre zakończenie dla innych smutne, dla mnie to zakończenie książki, której nigdy nie zapomnę, dla mnie to zakończenie książki którą zapamiętam na zawsze.

Cieszę się, że Colleen Hoover postanowiła sięgnąć po coś tak ambitnego. Cieszę się, że przeczytałam It's end with us. Jestem pewna, że Colleen postawiła tak wysoko poprzeczkę, że nie będę w stanie znaleźć książki która podbije moje serce tak, jak historia Lily oraz Ryle'a.

" To zatrzymuje się tutaj. Ze mną z tobą. To kończy się z nami. "

" Po prostu płyń. "

– Naga prawda?
Ta książka mnie zniszczyła.

Colleen Hoover, prawie we wszystkich swoich książkach porusza trudne tematy. Gwałt, niepełnosprawność, nawet niebezpieczna praca policjanta pracującego pod przykrywką, śmierć miłości swoje życia. Każdą z tych książek kocham, każde opowiadanie które wychodzi z pod pióra C. Hoover jest dla mnie czymś po co od...

" ... czułam się, jakby zrobiono mnie ze szkła – nieustannie rozbijana i rozrzucana."

Po przeczytaniu tej książki, ja również poczułam się jak ze szkła, a raczej moje serce, ponieważ się robiło. Emma Scott, całkowicie rozbiła moje serce.

Może od pierwszych stron, miałam ochotę porzucić tą książkę, ponieważ myślałam, że to kolejna niedojrzała literatura dla młodych dziewczyn. Lecz cieszę się, że tak szybko się nie poddałam.

Pokochałam tą książkę i historię Jonaha i Kace. Nauczyła mnie ona bezwarunkowej miłości i pokonywania własnych słabości. Brakowała mi takich opowieści jak ta. Brakowało mi takiej miłości...

Czy boicie się egoizmu? Czy myślicie że egoizm to również miłość?
Sądzę, że nasz bohater właśnie tego się bał. Bał się, że kochając kogokolwiek, lub pozwalając się zbliżyć komuś dostatecznie blisko, postąpi egoistycznie. Miał swoje powody, by tak myśleć... Lecz gdy poznaje Kacey, jego cały harmonogram szlag trafia.

Jonah to ideał faceta. Nie mam tu na myśli pięknych drani. Mam tu na myśli inteligentnego dżentelmena z porządnym ciałem. W dodatku utalentowanego.

A Kacey, to jedna z tych bohaterek, których nie lubię już od początku. I tutaj nie mam dla niej usprawiedliwienia swoich poczynań.

Jednak Jonah ma tajemnice, a Kacey trudną przeszłość... co razem daje potok łez na koniec książki.

Nie płakałam od początku, nie płakałam w środku... ale płakałam do ostatniej kropki.

Jonah jest cudowny i naprawdę na tle wszystkich książek, które czytałam będę go pamiętać.

" Nie pamiętamy dni, pamiętamy chwile. "

" ... czułam się, jakby zrobiono mnie ze szkła – nieustannie rozbijana i rozrzucana."

Po przeczytaniu tej książki, ja również poczułam się jak ze szkła, a raczej moje serce, ponieważ się robiło. Emma Scott, całkowicie rozbiła moje serce.

Może od pierwszych stron, miałam ochotę porzucić tą książkę, ponieważ myślałam, że to kolejna niedojrzała literatura dla młodych...