Jesteśmy społecznością, która kocha książki

To chyba pierwsza część tej serii z jakimś chociażby zalążkiem korekty. Nie była aż tak głupia, chociaż cała "fabuła" była napędzana żenującym zachowaniem głównej bohaterki i jeszcze bardziej żenującym wątkiem romantycznym.

To chyba pierwsza część tej serii z jakimś chociażby zalążkiem korekty. Nie była aż tak głupia, chociaż cała "fabuła" była napędzana żenującym zachowaniem głównej bohaterki i jeszcze bardziej żenującym wątkiem romantycznym.

Nie wiem, czy udałoby mi się znaleźć serię z większą ilością bzdur i dziur fabularnych niż Royal.

Nie wiem, czy udałoby mi się znaleźć serię z większą ilością bzdur i dziur fabularnych niż Royal.

Takie bardziej 8.5

Naprawdę ciekawa historia z pewnymi nudniejszymi momentami, ale też ze świetnym zakończeniem i bardzo ciekawą główną bohaterką. Ogromny plus za to, jak bardzo interesujący jest świat przedstawiony i jak bardzo chce się przeczytać kolejne części.

Takie bardziej 8.5

Naprawdę ciekawa historia z pewnymi nudniejszymi momentami, ale też ze świetnym zakończeniem i bardzo ciekawą główną bohaterką. Ogromny plus za to, jak bardzo interesujący jest świat przedstawiony i jak bardzo chce się przeczytać kolejne części.

Historia współczesnego Chrystusa leczącego raka ibuprofenem niestety nie zasługuje na nic więcej.

Historia współczesnego Chrystusa leczącego raka ibuprofenem niestety nie zasługuje na nic więcej.

Pierwsza połowa ciut słabsza, za to druga nadrabia po stokroć.

Pierwsza połowa ciut słabsza, za to druga nadrabia po stokroć.

Ta część nie jest idealna, ale... I don't care. 10/10

Czekam na jakieś spin-offy z tej serii. Miała być trylogia o Julie kilka lat po zakończeniu Magic Triumphs, ale ze względu na spierdolonych fanów, którzy zaczęli protestować, że nie chcą Julie w roli protagonistki, autorzy się wycofali. No i baardzo szkoda. Osobiście wciąż liczę, że wkrótce - może po książkach z Hugh - Ilona wróci do pierwotnego pomysłu.

Ta część nie jest idealna, ale... I don't care. 10/10

Czekam na jakieś spin-offy z tej serii. Miała być trylogia o Julie kilka lat po zakończeniu Magic Triumphs, ale ze względu na spierdolonych fanów, którzy zaczęli protestować, że nie chcą Julie w roli protagonistki, autorzy się wycofali. No i baardzo szkoda. Osobiście wciąż liczę, że wkrótce - może po książkach z Hugh -...

Tak jak pierwsza część była zupełnie średnia, tak tutaj autorka pokusiła się pójść w zupełnie inną stronę, niż mogłoby się wydawać. Doceniam akcję i naprawdę doceniam głównych bohaterów, którzy tu po prostu działają.

Tak jak pierwsza część była zupełnie średnia, tak tutaj autorka pokusiła się pójść w zupełnie inną stronę, niż mogłoby się wydawać. Doceniam akcję i naprawdę doceniam głównych bohaterów, którzy tu po prostu działają.

Tę "serię" czytałem podczas premiery kolejnych części w oryginale. Pierwsza część i druga śmierdziały trochę bardziej Fisher aniżeli Hoover (chociaż tej drugiej też tu nie zabrakło), co było dosyć w porządku.

Jednak zakończenie... to, jak kończy się ta książka, to jest prawdopodobnie jedna z największych żenad, jakie zna literatura. Cała seria, czyli teraz ta pojedyncza książka, to był zwyczajny skok na hajs, nic więcej.

Dlatego też, ze względu na kiepski żart, który okazał się być rozwiązaniem całej, na początku może nawet intrygującej historii:
1/10

Tę "serię" czytałem podczas premiery kolejnych części w oryginale. Pierwsza część i druga śmierdziały trochę bardziej Fisher aniżeli Hoover (chociaż tej drugiej też tu nie zabrakło), co było dosyć w porządku.

Jednak zakończenie... to, jak kończy się ta książka, to jest prawdopodobnie jedna z największych żenad, jakie zna literatura. Cała seria, czyli teraz ta pojedyncza...

Tak jak pierwsza część Dworów to było ładowanie broni do strzału, którym była naprawdę dobra jak na standardy Maas druga część, tak trójeczka o to już trochę takie pierdolando. Całe zakończenie, jeśli chodzi o akcję, zostało poprowadzone poprawnie.
Gorzej z bohaterami.
Tak jak jakoś nigdy nie przepadałem za żadnym z nich, tak główny bohater był naprawdę ciekawie wykreowaną postacią. Tutaj autorka z ciekawej osoby zrobiła z niego pieska Feyry, który przez większosć książki lata za nią i skomle. Sceny erotyczne jak zwykle obrzydliwe - niemal podpadające pod zoofilie, - ale to nic nowego u Maas
5/10

Tak jak pierwsza część Dworów to było ładowanie broni do strzału, którym była naprawdę dobra jak na standardy Maas druga część, tak trójeczka o to już trochę takie pierdolando. Całe zakończenie, jeśli chodzi o akcję, zostało poprowadzone poprawnie.
Gorzej z bohaterami.
Tak jak jakoś nigdy nie przepadałem za żadnym z nich, tak główny bohater był naprawdę ciekawie wykreowaną...

Największym problemem tej części jest duża ilość różnych punktów widzenia. Tak jak poprzednia część jakoś się broniła - na tyle, na ile może bronić się ta seria - to tutaj już nie do końca tak jest. Ta seria nigdy nie była wypełniona akcją, ale w "Defy Me" jest to wyjątkowo odczuwalne, jako że wszystkie POV-y przez większość książki mówią o tym samym.

Mimo wszystko, są pewne fragmenty, które trochę ratują. A seria dalej pozostaje urocza - tu zwłaszcza pod koniec.

Największym problemem tej części jest duża ilość różnych punktów widzenia. Tak jak poprzednia część jakoś się broniła - na tyle, na ile może bronić się ta seria - to tutaj już nie do końca tak jest. Ta seria nigdy nie była wypełniona akcją, ale w "Defy Me" jest to wyjątkowo odczuwalne, jako że wszystkie POV-y przez większość książki mówią o tym samym.

Mimo wszystko, są...

Ta seria to moje totalne guilty pleasure. Kontynuacja jak najbardziej była potrzebna i jest jak najbardziej udana. Czekam na kolejną część.

Ta seria to moje totalne guilty pleasure. Kontynuacja jak najbardziej była potrzebna i jest jak najbardziej udana. Czekam na kolejną część.

Czytałem całą serię kawał czasu temu, ale do dziś pamiętam to rozczarowanie, tę pewność, że to mojemu egzemplarzowi brakuje stron, że to jakiś błąd w druku.
Okazało się jednak, że trylogia Delirium ma po prostu jedne z gorszych zakończeń, jakie można spotkać w literaturze nie tylko młodzieżowej.
4,5/10

Czytałem całą serię kawał czasu temu, ale do dziś pamiętam to rozczarowanie, tę pewność, że to mojemu egzemplarzowi brakuje stron, że to jakiś błąd w druku.
Okazało się jednak, że trylogia Delirium ma po prostu jedne z gorszych zakończeń, jakie można spotkać w literaturze nie tylko młodzieżowej.
4,5/10

Cudowna seria z głównym bohaterem, który nie boi się wyzwań.
Z bohaterami pobocznymi, którzy są równie fantastycznie skrojeni.
Akcja w tej części trochę zwalnia, ale to tylko na początku. Całość wgniata w fotel!
10/10

Cudowna seria z głównym bohaterem, który nie boi się wyzwań.
Z bohaterami pobocznymi, którzy są równie fantastycznie skrojeni.
Akcja w tej części trochę zwalnia, ale to tylko na początku. Całość wgniata w fotel!
10/10

Jeśli patrzeć na książki i kolejne części serii jako na pojedyncze czytadła, "Złoty Syn" jest moim zdaniem prawdopodobnie najlepszą dystopią, jaką kiedykolwiek przeczytałem.
10/10

Jeśli patrzeć na książki i kolejne części serii jako na pojedyncze czytadła, "Złoty Syn" jest moim zdaniem prawdopodobnie najlepszą dystopią, jaką kiedykolwiek przeczytałem.
10/10

Bardzo dobry początek niesamowitej trylogii (i, jak mam nadzieję, kolejnych spin-offów).
Szokiem jest to, jak małą popularnością Pierce Brown cieszy się w Polsce. To zdecydowanie wina reklamy, ponieważ seria jest bardzo dobra, wręcz genialna. Doskonale skrojona historia z niezapomnianymi bohaterami, pełna zwrotów niesamowitych zwrotów akcji, które zaskakują nawet oczytanego czytelnika.
8/10

Bardzo dobry początek niesamowitej trylogii (i, jak mam nadzieję, kolejnych spin-offów).
Szokiem jest to, jak małą popularnością Pierce Brown cieszy się w Polsce. To zdecydowanie wina reklamy, ponieważ seria jest bardzo dobra, wręcz genialna. Doskonale skrojona historia z niezapomnianymi bohaterami, pełna zwrotów niesamowitych zwrotów akcji, które zaskakują nawet...

Autor chyba za mocno poleciał w stronę fantastyki. Ta część jest tak irracjonalna, że aż musiałem zrobić kilka rundek po pokoju z zażenowania.
Wieje tu też nudą.
Zakończenie zdecydowanie ratuje całość. Zabrzmiało mocno i chociaż wiele osób je krytykuje, dla mnie to zadziałało. To nielogiczne zakończenie mimo wszystko sprawiło, że będę miło wspominał tę serię.
5/10

Autor chyba za mocno poleciał w stronę fantastyki. Ta część jest tak irracjonalna, że aż musiałem zrobić kilka rundek po pokoju z zażenowania.
Wieje tu też nudą.
Zakończenie zdecydowanie ratuje całość. Zabrzmiało mocno i chociaż wiele osób je krytykuje, dla mnie to zadziałało. To nielogiczne zakończenie mimo wszystko sprawiło, że będę miło wspominał tę serię.
5/10

Bieda, nędza i kupa mułu - takie słowa rzucają mi się na język, gdy myślę o tej części. Naprawdę słaba kontynuacja, zwykły zapychacz, który mógłby mieć dwadzieścia stron i przekazać o wiele więcej.
Słabiutkie 2,5/10

Bieda, nędza i kupa mułu - takie słowa rzucają mi się na język, gdy myślę o tej części. Naprawdę słaba kontynuacja, zwykły zapychacz, który mógłby mieć dwadzieścia stron i przekazać o wiele więcej.
Słabiutkie 2,5/10

"Piąta Fala" stanowi obiecujący początek serii, jednak w momencie, gdy piszę te słowa, jestem po całej trylogii. Całość spada na łeb, aż do zakończenia, które sprawia, że dosyć miło myślę o tej serii.

Czy warto w ogóle zaczynać? Uważam, że jak najbardziej, chociażby dla samej historii. To, jak została poprowadzona w kolejnych częściach, znacząco ją osłabia, ale całość ma coś do przekazania.

"Piąta Fala" stanowi obiecujący początek serii, jednak w momencie, gdy piszę te słowa, jestem po całej trylogii. Całość spada na łeb, aż do zakończenia, które sprawia, że dosyć miło myślę o tej serii.

Czy warto w ogóle zaczynać? Uważam, że jak najbardziej, chociażby dla samej historii. To, jak została poprowadzona w kolejnych częściach, znacząco ją osłabia, ale całość ma...

Przykro mi, że muszę powiedzieć coś takiego o utworze spod ręki mojej ulubionej pary pisarskiej, ale w tej części romans przyćmił realną fabułę.
To jest główny problem. Przyzwyczajony do genialnych wątków poczułem straszliwe rozczarowanie tą częścią i dominacją romansu nad czymkolwiek innym.
Wierzę jednak, że zakończenie serii wróci poziomem do tego, jakiego zwykle trzymali się Ilona Andrews.

Przykro mi, że muszę powiedzieć coś takiego o utworze spod ręki mojej ulubionej pary pisarskiej, ale w tej części romans przyćmił realną fabułę.
To jest główny problem. Przyzwyczajony do genialnych wątków poczułem straszliwe rozczarowanie tą częścią i dominacją romansu nad czymkolwiek innym.
Wierzę jednak, że zakończenie serii wróci poziomem do tego, jakiego zwykle...

To już dziewiąty tom serii o Kate Daniels i niestety przedostatni.
Cała seria nie miała szczególnych wzlotów i upadków. Od pierwszej części szybuje bardzo wysoko, czasami zahaczając nawet o bycie arcydziełem.
Ta część fruwa właśnie tak bardzo. Na samą myśl o tym, że całość już się kończy, czuję straszny smutek.
Dziewiątka stworzyła doskonałe podwaliny pod ostatnią część tej historii. Mam nadzieję, że zakończenie mnie nie zawiedzie.
10/10

To już dziewiąty tom serii o Kate Daniels i niestety przedostatni.
Cała seria nie miała szczególnych wzlotów i upadków. Od pierwszej części szybuje bardzo wysoko, czasami zahaczając nawet o bycie arcydziełem.
Ta część fruwa właśnie tak bardzo. Na samą myśl o tym, że całość już się kończy, czuję straszny smutek.
Dziewiątka stworzyła doskonałe podwaliny pod ostatnią część...