Jesteśmy społecznością, która kocha książki

„Największym problemem ludzi jest to, że zapominają, iż najczęściej liczą się właśnie drobiazgi.”

Lekko napisana, przyjemna książka na wieczór. W prosty sposób poruszony problem samobójstwa, życia jako nastolatek i stawiania czoła trudnosciom. Do książki podchodziłem z dużym dystansem, od samego początku nie byłem przekonany czy na pewno uda mi się ja przeczytać, zrobiłem to tego samego wieczoru, którego zacząłem. Książka wciąga, problemy bohaterów sa problemami codzienności, natomiast różnie odbierane z rożna wagą. Przez cały okres życia traci się rodzine, przyjaciół, bliskie osoby, jest to nieuniknione, a radzenie sobie z tego typu problemem jest bardzo różne.

Jennifer Niven udało się zagłębić w problem, pokazujac go najprościej jak się da. Po przeczytaniu książki zostają refleksje, rozmyślania na temat problemu samobójstwa. Zgodnie ze statystykami w Polsce w ciągu roku samobójstwo popełnia ~5000 osób, z czego największa grupę stanowią osoby w przedziale wieku 20-24. Jest to niemały problem, a liczby dokładnie to przedstawiają.

„Największym problemem ludzi jest to, że zapominają, iż najczęściej liczą się właśnie drobiazgi.”

Lekko napisana, przyjemna książka na wieczór. W prosty sposób poruszony problem samobójstwa, życia jako nastolatek i stawiania czoła trudnosciom. Do książki podchodziłem z dużym dystansem, od samego początku nie byłem przekonany czy na pewno uda mi się ja przeczytać, zrobiłem...

„W jego głosie nie słyszałem gniewu ani żadnych innych emocji poza smutkiem.”

Praca policjanta, który waha się między dobrem, a złem jest trudna. Działania na granicy prawa okazują się być obowiązkowe do zdobycia informacji, przejścia przez obszerną biurokrację i możliwość doprowadzenia sprawy do końca. Młody chłopak zaraz po szkółce policyjnej nie zdawał sobie sprawy, jaki ciężar bierze na siebie. Wielokrotne łamanie prawa, by wyegzekwować prawo jest czystą hipokryzją, niezbędną do wykonywania swoich działań.

Łamanie prawa, na rzecz prawa, w pewnym momencie zatraca się granica, brakuje rozwagi, rozsądnego myślenia, przekroczenie uprawnień. Funkcjonariusz staje się przestępcą by zatrzymywać przestępców.

„W jego głosie nie słyszałem gniewu ani żadnych innych emocji poza smutkiem.”

Praca policjanta, który waha się między dobrem, a złem jest trudna. Działania na granicy prawa okazują się być obowiązkowe do zdobycia informacji, przejścia przez obszerną biurokrację i możliwość doprowadzenia sprawy do końca. Młody chłopak zaraz po szkółce policyjnej nie zdawał sobie sprawy,...

„Taka była dziewczyna, którą teraz wszyscy nazywają potworem. Chciałabym, żebyście dobrze to sobie zapamiętali. Oto dziewczyna, która zadowala się hamburgerem i szklanką piwa za dziesiątkę. Dziewczyna, która ze swojej pierwszej szkolnej zabawy chciała wrócić wcześniej, żeby nie niepokoić mamy...”

Wielu chciałoby zacząć od nowa, urodzić się jeszcze raz, zmienić wiele rzeczy w swoim życiu. Carrie White chciałaby dokładnie tego samego. Brak oparcia u najbliższej osoby, drwiny, ból - to tylko część z czym zmagała się Carrie. Osoba, która powinna ją poprowadzić, pokazać jak żyć, wpoić odpowiednie wartości nie podołała temu zadaniu. Obłąkana matka Carrie nie była w stanie wprowadzić swojej córki w dorosłe życie, udzielić wsparcia w trakcie dojrzewania, okazać odpowiednich uczuć. Brak szacunku u rówieśników, prześladowanie w szkole wcale nie ułatwiało jej życia. Była inna niż wszyscy, wrażliwa, bez miłości. Próby życia normalnie również okazywały się fiaskiem.

Carrie White była karmą dla wszystkich dręczycieli, otrzymała samo zło, więc samo zło oddała w zdwojonej mocy. Ludzka natura ma to do siebie, że jeśli widzimy inność, inny punkt widzenia, inne myślenie potrafimy z tego drwić, próbować się wywyższać. Tylko dlaczego potrzebne są podziały? Dlaczego społeczeństwo lekceważy, gardzi osobami, które nie wpasują się w kanon „normalnego” zachowania?

Dając od siebie dobro, powraca dobro, dając od siebie zło, powraca zło, bardzo dobrze przekonali się o tym mieszkańcy miasteczka Chamberlain.

„Taka była dziewczyna, którą teraz wszyscy nazywają potworem. Chciałabym, żebyście dobrze to sobie zapamiętali. Oto dziewczyna, która zadowala się hamburgerem i szklanką piwa za dziesiątkę. Dziewczyna, która ze swojej pierwszej szkolnej zabawy chciała wrócić wcześniej, żeby nie niepokoić mamy...”

Wielu chciałoby zacząć od nowa, urodzić się jeszcze raz, zmienić wiele rzeczy...