Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Przed lekturą reportażu warto zapoznać się z opinią profesora Piotra Gutowskiego, niegdysiejszego kolegi Ziemińskiego ze studiów doktoranckich...

https://wiez.pl/2023/12/29/chrzescijanstwo-amoralna-religia-czyli-miotla-moralnego-rygoryzmu-i-podejrzliwosci/?fbclid=IwAR1KS0K7k2pSdLxg4uArlebUhYxEKvSaIXddXPWz8jdyNpRdH4l4KBqKWBI

Przed lekturą reportażu warto zapoznać się z opinią profesora Piotra Gutowskiego, niegdysiejszego kolegi Ziemińskiego ze studiów doktoranckich...

https://wiez.pl/2023/12/29/chrzescijanstwo-amoralna-religia-czyli-miotla-moralnego-rygoryzmu-i-podejrzliwosci/?fbclid=IwAR1KS0K7k2pSdLxg4uArlebUhYxEKvSaIXddXPWz8jdyNpRdH4l4KBqKWBI

W miarę ciekawie robi się dopiero od trzydziestej zasady. Wcześniejszy zestaw to zbiór frazesów, na które szkoda czasu.

W miarę ciekawie robi się dopiero od trzydziestej zasady. Wcześniejszy zestaw to zbiór frazesów, na które szkoda czasu.

Bardzo przeciętna książka. Raczej nie polecam

Bardzo przeciętna książka. Raczej nie polecam

Ta pozycja to jakaś żenada. Przydługi wstęp i notka o autorze, niesamowicie mizerny kontent. Szczerze odradzam sięgania po to coś!

Ta pozycja to jakaś żenada. Przydługi wstęp i notka o autorze, niesamowicie mizerny kontent. Szczerze odradzam sięgania po to coś!

Refleksyjna i przygnębiająca lektura, w której autor obnaża iluzoryczność naszej kultury. Ocena byłaby na 7 gwiazdek, gdyby nie epizod z Polką...

Refleksyjna i przygnębiająca lektura, w której autor obnaża iluzoryczność naszej kultury. Ocena byłaby na 7 gwiazdek, gdyby nie epizod z Polką...

Bardzo słaba pozycja. Książka przegadana pustymi frazesami. Szkoda czasu

Bardzo słaba pozycja. Książka przegadana pustymi frazesami. Szkoda czasu

Dobra książka. Ani mniej, ani więcej

Dobra książka. Ani mniej, ani więcej

Zacznę od cytatu z książki: "Oto kawałek metalu, który stopiono, aż zatracił kształt. Nie wyobraża nic. Nie odtwarza żadnego zamierzonego wzoru. Jest po prostu bezkształtny. Można powiedzieć, że to sama treść, pozbawiona formy." Niestety taka też jest cała ta osławiona powieść. Czuję, że straciłem czas

Zacznę od cytatu z książki: "Oto kawałek metalu, który stopiono, aż zatracił kształt. Nie wyobraża nic. Nie odtwarza żadnego zamierzonego wzoru. Jest po prostu bezkształtny. Można powiedzieć, że to sama treść, pozbawiona formy." Niestety taka też jest cała ta osławiona powieść. Czuję, że straciłem czas

Pierwszy tom był w miarę ciekawy, natomiast druga część, to bardzo przeciętne czytadło. Atmosfera grozy, apokalipsy, dyktatury całkiem poprawna, ale fabularnie słabiutko. Akcja w wielu miejscach pourywana, niekonsekwentna. Bohaterowie bardzo przeciętni, psychologicznie nieprawdziwi, dla autora jakby mało istotni. Osobiście nie polecam

Pierwszy tom był w miarę ciekawy, natomiast druga część, to bardzo przeciętne czytadło. Atmosfera grozy, apokalipsy, dyktatury całkiem poprawna, ale fabularnie słabiutko. Akcja w wielu miejscach pourywana, niekonsekwentna. Bohaterowie bardzo przeciętni, psychologicznie nieprawdziwi, dla autora jakby mało istotni. Osobiście nie polecam

Generalnie nie ma się czego uczepić, ale dla mnie osobiście jest to zbyt ciężka i zbyt przygnębiająca lektura... Nie znajduję motywacji, aby sięgnąć po kolejny tom.

Generalnie nie ma się czego uczepić, ale dla mnie osobiście jest to zbyt ciężka i zbyt przygnębiająca lektura... Nie znajduję motywacji, aby sięgnąć po kolejny tom.

Niestety nie dałem rady przebrnąć dalej niż do 160 stron. Nie moja stylistyka, nie mój klimat. Miałem wrażenie, że czytam powieść z zupełnie innej epoki. W kwestii psychologii postaci, odniosłem wrażenie, że autor ma absolutnie w nosie tę kwestię.

Niestety nie dałem rady przebrnąć dalej niż do 160 stron. Nie moja stylistyka, nie mój klimat. Miałem wrażenie, że czytam powieść z zupełnie innej epoki. W kwestii psychologii postaci, odniosłem wrażenie, że autor ma absolutnie w nosie tę kwestię.

Oceniam wysoko, bo książka zaryła w moje emocje bardzo na serio i trzymała w napięciu do samego końca. Wysoka ocena jest mimo wielu niedociągnięć, które zaczynaj się mniej więcej od połowy książki, mimo przegadania treści, mimo naiwności w kreowaniu postaci... Motyw kobiety fatalnej robi robotę za wszystkie warsztatowe potknięcia. Dla mnie osobiście to Stella jest główną bohaterką powieści - najbardziej autentyczną i zdecydowanie najciekawszą!! Przeczytałem i mam poważny niedosyt!

Oceniam wysoko, bo książka zaryła w moje emocje bardzo na serio i trzymała w napięciu do samego końca. Wysoka ocena jest mimo wielu niedociągnięć, które zaczynaj się mniej więcej od połowy książki, mimo przegadania treści, mimo naiwności w kreowaniu postaci... Motyw kobiety fatalnej robi robotę za wszystkie warsztatowe potknięcia. Dla mnie osobiście to Stella jest główną...

Szkoda, że wydawca nie wspomniał, iż adresatem powieści jest raczej młody czytelnik. Szkoda też, że idea książki nasiąknięta jest lewicową atmosferą rodem z Netflixa. Gdybym o tym wiedział, nie sięgnąłbym po tę pozycję. Nie mój klimat.

Szkoda, że wydawca nie wspomniał, iż adresatem powieści jest raczej młody czytelnik. Szkoda też, że idea książki nasiąknięta jest lewicową atmosferą rodem z Netflixa. Gdybym o tym wiedział, nie sięgnąłbym po tę pozycję. Nie mój klimat.

Jedyna książka w mojej biblioteczce, którą oceniłem na 10 punktów. I co ciekawe, krótko po przeczytaniu wstawiłem 9 gwiazdek, ale Solaris ciągle pracował w mojej głowie... Musiałem dojrzeć, żeby dostrzec geniusz Lema. Polecam!

Jedyna książka w mojej biblioteczce, którą oceniłem na 10 punktów. I co ciekawe, krótko po przeczytaniu wstawiłem 9 gwiazdek, ale Solaris ciągle pracował w mojej głowie... Musiałem dojrzeć, żeby dostrzec geniusz Lema. Polecam!

Książka u umieraniu... Mimo wzruszającego zakończenia, książka nie porwała mnie swoim przekazem.

Książka u umieraniu... Mimo wzruszającego zakończenia, książka nie porwała mnie swoim przekazem.

Sporo ciekawych uwag, o których wcześniej nie myślałem. Ważne było dla mnie uświadomienie sobie, że jako rodzic dorosłych dzieci muszę unikać kierowania się poczuciem winy... Otóż wszelkie niedociągnięcia wychowawcze, jakie miały miejsce, to już jest czas przeszły i dokonany. Należy o tym pamiętać, a nawet rozmawiać z dzieckiem odnośnie przeszłości, ale absolutnie nie wolno dać się owładnąć misją "zadośćuczyniania", bo to absolutnie nie jest dobry doradca... Polecam wszystkim rodzicom!

Sporo ciekawych uwag, o których wcześniej nie myślałem. Ważne było dla mnie uświadomienie sobie, że jako rodzic dorosłych dzieci muszę unikać kierowania się poczuciem winy... Otóż wszelkie niedociągnięcia wychowawcze, jakie miały miejsce, to już jest czas przeszły i dokonany. Należy o tym pamiętać, a nawet rozmawiać z dzieckiem odnośnie przeszłości, ale absolutnie nie wolno...

- Takie rze­czy po pro­stu cza­sa­mi się zda­rza­ją - mówi listonosz w powieści Jakuba Małeckiego ''Nikt nie idzie"... Starożytni mówili fatum, nieodwołalna wola bogów... Niestety w dobie wszechwładnej technologii zapominamy o pytaniach bez odpowiedzi, nie chcemy przyjąć że w życiu nie zawsze jest tak, że 2 + 2 równa się 4... Dziwimy się na przykład, kiedy na raka umiera ktoś, kto przez całe życie dbał o swoje zdrowie, nie potrafimy zrozumieć tych, którzy wpadają w depresję, mimo że niczego im nie brakuje... - Takie rze­czy po pro­stu cza­sa­mi się zda­rza­ją. Taka też jest książka Lucindy Berry "Ocalić syna". Kochający dom, świadome i dojrzałe rodzicielstwo, a w samym centrum tej książki syn, który okazuje się być pedofilem. Takie rze­czy po pro­stu cza­sa­mi się zda­rza­ją... Powieść choć literacko nie powala, to jednak porusza ważne tematy. Oprócz tego, że wyciska trochę łez, to każe również zastanowić się nad takimi kwestiami, jak wykluczenie chorych na pedofilię, które pozbawia woli walki z tym zjawiskiem (walczymy z chorymi a nie chorobą)... Trzeba też powiedzieć, że książka porusza kwestie eutanazji... Myślę, że każdy powinien to przeczytać.

- Takie rze­czy po pro­stu cza­sa­mi się zda­rza­ją - mówi listonosz w powieści Jakuba Małeckiego ''Nikt nie idzie"... Starożytni mówili fatum, nieodwołalna wola bogów... Niestety w dobie wszechwładnej technologii zapominamy o pytaniach bez odpowiedzi, nie chcemy przyjąć że w życiu nie zawsze jest tak, że 2 + 2 równa się 4... Dziwimy się na przykład, kiedy na raka umiera...

Powieść wyjątkowo intymna i niezwykle sugestywna. Pod względem formy ma bardzo oryginalny przekaz, jednak co do treści zbyt mocno wyeksponowany jest wątek miłosny. Jedno jest pewne, po kolejne dzieła autorstwa Jakuba Małeckiego sięgnę z miłą chęcią!

Powieść wyjątkowo intymna i niezwykle sugestywna. Pod względem formy ma bardzo oryginalny przekaz, jednak co do treści zbyt mocno wyeksponowany jest wątek miłosny. Jedno jest pewne, po kolejne dzieła autorstwa Jakuba Małeckiego sięgnę z miłą chęcią!

Jedna z lepszych książek, jakie miałem przyjemność czytać! To jest mistrzostwo narracji wyrażanej między wierszami! Jestem pod ogromnym wrażeniem! Nie pamiętam, żeby jakaś książka wywołała we mnie tyle emocji. Dziękuję!!!

Jedna z lepszych książek, jakie miałem przyjemność czytać! To jest mistrzostwo narracji wyrażanej między wierszami! Jestem pod ogromnym wrażeniem! Nie pamiętam, żeby jakaś książka wywołała we mnie tyle emocji. Dziękuję!!!

Książka łączy w sobie elementy kroniki sportowej dotyczącej bokserskiej kariery Cygana (większość informacji pochodzi z neta) i dziennikarstwa śledczego wokół afery podkarpackiej i śmierci Kosteckiego (również większość materiałów z neta). Niestety najciekawsze treści zostały pominięte. Autor poświęcił zbyt mało miejsca na opisanie tytułowego bohatera jako człowieka, a nie tylko jako zawodnika i gangstera. W książce zabrakło również głębszego spojrzenia na ponury obraz Polski, jak bezkarna inwigilacja przez zagraniczne służby (Ukrainy i Rosji), korupcja w polskich organach bezpieczeństwa czy szantaż wobec niechronionych polityków. Fudala mógł również bardziej rozwinąć ciekawy temat rodzących się w Polsce gal boksu zawodowego, zbliżających się do atmosfery dzisiejszego "freak show fight". Wiele oryginalnych wątków zostało przegapionych w wyniku korzystania z powszechnie dostępnych źródeł. Ogólnie rzecz biorąc wartość czytelnicza książki jest bardzo średnia.

Książka łączy w sobie elementy kroniki sportowej dotyczącej bokserskiej kariery Cygana (większość informacji pochodzi z neta) i dziennikarstwa śledczego wokół afery podkarpackiej i śmierci Kosteckiego (również większość materiałów z neta). Niestety najciekawsze treści zostały pominięte. Autor poświęcił zbyt mało miejsca na opisanie tytułowego bohatera jako człowieka, a nie...