-
Artykuły„Nie ma bardziej zagadkowego stworzenia niż człowiek” – mówi Anna NiemczynowBarbaraDorosz2
-
ArtykułyNie jesteś sama. Rozmawiamy z Kathleen Glasgow, autorką „Girl in Pieces”Zofia Karaszewska2
-
ArtykułyKsiążka na Dzień Matki. Sprawdź propozycje wydawnictwa Czwarta StronaLubimyCzytać1
-
ArtykułyBabcie z fińskiej dzielnicy nadchodzą. Przeczytaj najnowszą książkę Marty Kisiel!LubimyCzytać2
Biblioteczka
2023-08-07
2023-04-10
"Wąska ścieżka. Dlaczego odszedłem z Kościoła" to książka w formie wywiadu. Tyle się nasłuchałam profesora Stanisława Obirka i mecenasa Artura Nowaka w podcastach, że podczas czytania słyszałam ich głosy, jakby to oni sami czytali daną kwestię.
Znaczniki:
- 161 różowych i pomarańczowych - kwestie kościelne;
- 70 niebieskich - postacie, książki, zdarzenia, o których chcę się więcej dowiedzieć i przeczytać;
- 106 żółtych - zabawne i interesujące fakty z życia profesora.
Niesamowita historia wstąpienia profesora do zakonu jezuitów. Naprawdę niesamowita! A zaczęło się od teatrologii studiowanej w ramach polonistyki.
Studia profesora w Neapolu i w Rzymie - to też niesamowite doświadczenia i przygody. Nie tylko siedzenie w salach wykładowych, ale też wycieczki krajoznawcze, spotkanie z prawdziwym życiem i ludzkimi tragediami, a nie tylko wkuwanie teorii.
Profesor nie zostawia suchej nitki na pontyfikacie JPII i jego doradcach "klakierach". Papież wprowadził rządy twardą ręką: albo jesteś z nami, albo przeciwko nam. Nie ma nic po środku. Zaprzepaścił wszelkie ustalenia Soboru Watykańskiego II m.in. deklaracją "Dominus lesus"(s.125). Osoby wzywane na dywanik były poddawane bolszewickim czy wręcz ubeckim przesłuchaniom, bez prawa obrony, a zarzuty były formułowane na podstawie donosów. Tak opowiadał belgijski jezuita Jacques Dupuis.
Nigdy nie interesowałam się zakonami. Zwłaszcza teraz, gdy dystansuję się do kościoła katolickiego. Jednak zakon jezuitów, a szczególnie jego historia, mnie fascynuje. Wśród jego członków są matematycy, fizycy, kosmolodzy, specjaliści w różnych dziedzinach nauk ścisłych. Ale są też i humaniści. Wyobrażacie sobie księdza kosmologa, który prowadzi centrum badawcze Copernicus Center? 🤯
Lektura "Wąskiej ścieżki" wzbogaciła moją listę (książek i autorów do przeczytania) o ogrom pozycji. Mam nadzieję, że niektóre z nich uda mi się dorwać na jakiś aukcjach internetowych lub w antykwariatach, bo często nie są już dostępne w regularnej sprzedaży.
Fascynująca znajomość profesora z Tadeuszem Różewiczem i Stanisławem Lemem.
W rozdziale "Polak katolik" profesor dosyć szczegółowo opisuje skąd wziął się ten mit. Sięga on wstecz aż do idei jagiellońskiej i potopu szwedzkiego. Obrywa się tutaj Mickiewiczowi oraz Sienkiewiczowi za spaczone utwory ku pokrzepieniu serc.
"Wąska ścieżka. Dlaczego odszedłem z Kościoła" to książka w formie wywiadu. Tyle się nasłuchałam profesora Stanisława Obirka i mecenasa Artura Nowaka w podcastach, że podczas czytania słyszałam ich głosy, jakby to oni sami czytali daną kwestię.
Znaczniki:
- 161 różowych i pomarańczowych - kwestie kościelne;
- 70 niebieskich - postacie, książki, zdarzenia, o których chcę...
2022-10-18
2022-08-24
2022-10-06
2022-09-27
2022-09-18
2022-07-28
2022-05-10
2022-07-19
2022-02-26
2022-02-15
2022-02-09
2022-01-27
2022-01-24
2022-03-09
Mam wrażenie, że "Karminowe serce" to powieść okołoświąteczna, ponieważ bardzo duża część akcji skupia się na przygotowaniach do Bożego Narodzenia. Śnieg, gorąca czekolada, małe, urokliwe miasteczko, pierniczki, czekolada z pomarańczami, choinkowe światełka. Główną postacią jest Laura, która z Warszawy przeprowadza się do Małopolski. Poznaje tam dwie rodziny z problemami i tajemnicami. Sama też skrywa tajemnicę, która lata temu złamała jej serce. Czy komuś uda się je posklejać?
Mam wrażenie, że "Karminowe serce" to powieść okołoświąteczna, ponieważ bardzo duża część akcji skupia się na przygotowaniach do Bożego Narodzenia. Śnieg, gorąca czekolada, małe, urokliwe miasteczko, pierniczki, czekolada z pomarańczami, choinkowe światełka. Główną postacią jest Laura, która z Warszawy przeprowadza się do Małopolski. Poznaje tam dwie rodziny z problemami i...
więcej mniej Pokaż mimo to2022-01-20
2022-06-28
Cóż mogę napisać... kolejna genialna powieść Schmitta. Ale tak genialna jak żadna wcześniej!
.
.
"Raje utracone" to pierwszy tom serii PODRÓŻ PRZEZ CZAS. Głównym bohaterem jest Noam, który przez jedno przypadkowe zdarzenie staje się nieśmiertelny. Powieść zaczyna się od czasów współczesnych, gdy Noam postanawia spisać swoje życie, a zaczęło się ono w czasach neolitu, jakieś 8 tys. lat p.n.e. I ten właśnie okres obejmuje tom I. Powieść przeplatana jest przypisami, ale nie tłumacza czy autora, lecz głównego bohater. Oczywiście, jak przystało na Schmitta, książka jest nasycona różnego rodzaju filozofiami, co mnie niezmiennie zachwyca. Powieść ma 490 stron i zaznaczyłam w niej 109 fragmentów, które dla mnie są warte zapamiętania. Najbardziej wzruszały mnie odwołania do Natury, relacje jakie człowieka z nią łączyły.
.
.
Fragmenty z noty francuskiego wydawcy:
"PODRÓŻ PRZEZ CZAS stanowi niebywałe wyzwanie: opowiedzieć dzieje ludzkości w postaci czysto powieściowej, zagłębić się w Historii poprzez historie (...) Ten tytaniczny projekt ekscytuje Schmitta od 30 lat, będąc pragnieniem, które w końcu wytyczyło pewną życiową ścieżkę. W cieniu innych swoich tekstów (powieści, nowel, sztuk teatralnych, esejów) autor pracował nad nim bez wytchnienia, gromadząc wiedzę historyczną, naukową, religijną, medyczną, socjologiczną, filozoficzną, techniczną, a jednocześnie pozwalając wyobraźni tworzyć silnych, wzruszających, niezapomnianych bohaterów."
.
.
Cytaty:
"Ludzie zawsze umieli praktykować rasizm, co potwierdzają moje doświadczenia z kilku tysiącleci. Nie dostrzegam niczego równie spontanicznego - by nie rzec: naturalnego - jak pogarda jednej grupy wobec innej." s.41
"Teraz, gdy je zaakceptowałem, uległo poprawie. Nie zmieniłem swojego życia, a tylko spojrzenie na swoje życie." s.120
"Natura przewiduje, kalkuluje, jest dalekowzroczna. My, z nosem przyklejonym do teraźniejszości, jesteśmy ślepi na przyszłość." s.145
"Ja nie przynoszę ulgi ciałom, podając im byle co, a tymczasem on przynosi ulgę umysłom, wygadując byle co." s.387
Cóż mogę napisać... kolejna genialna powieść Schmitta. Ale tak genialna jak żadna wcześniej!
.
.
"Raje utracone" to pierwszy tom serii PODRÓŻ PRZEZ CZAS. Głównym bohaterem jest Noam, który przez jedno przypadkowe zdarzenie staje się nieśmiertelny. Powieść zaczyna się od czasów współczesnych, gdy Noam postanawia spisać swoje życie, a zaczęło się ono w czasach neolitu,...
2022-09-14
2022-09-25
Opowieść przesycona jesiennym klimatem i kawą - czułam zapach świeżo mielonych ziaren dosłownie na każdej stronie. Nawet przyjemna, chociaż trochę stereotypowa. Ona z poczuciem winy, on po przejściach, obydwoje marzą o zmianach w życiu zawodowym, poznają się, spotykają, zakochują, ktoś trzeci miesza, rozstają się, itd.. Opisy sytuacji i otoczenia super, ale dialogi... może nie całkiem złe, ale tak szczebelek wyżej. Co mnie zaskoczyło? Wzmianki o profilaktyce raka piersi - mocno na plus 👍🏻 Rzadko kiedy w opiniach odnoszę się do okładki książki, ale tutaj muszę. Jest tak piękna i przyciąga wzrok, że już chce się ją wziąć do ręki i czytać.
Opowieść przesycona jesiennym klimatem i kawą - czułam zapach świeżo mielonych ziaren dosłownie na każdej stronie. Nawet przyjemna, chociaż trochę stereotypowa. Ona z poczuciem winy, on po przejściach, obydwoje marzą o zmianach w życiu zawodowym, poznają się, spotykają, zakochują, ktoś trzeci miesza, rozstają się, itd.. Opisy sytuacji i otoczenia super, ale dialogi... może...
więcej mniej Pokaż mimo to
Maraton z @slavicbook 💙 Miałam ambitny plan przeczytać całość na Legimi. Jednak co 2-3 strony ogromnie mnie nużył tekst. Już myślałam o zrezygnowaniu, ale dałam jeszcze szansę audiobook'owi. No i przepadłam! Słuchałam w każdej wolnej chwili. Najpierw na normalnej prędkości, a później sukcesywnie zwiększałam ją, aż odpowiednią dla mnie okazała się być prędkość 1,4 💪🏼 Dzięki temu, że w poniedziałek, w ostatnim tygodniu wyzwania miałam półtorej zmiany w pracy to przesłuchałam ostatni tom w jeden dzień.
Na początku trochę sceptycznie podchodziłam do tej powieści, ponieważ miałam mało sympatyczne wspomnienia ze szkoły i poprzestałam na streszczeniu. Wtedy najbardziej przerażał mnie język. Jednak teraz to było cudowne doznanie językowe, kulturowe, a nawet socjologiczne i psychologiczne. Uczta dla moich uszów. Autor nie oceniał postępowania żadnej z postaci, pozostawił to czytelnikowi. I to zakończenie 😳😵💫 Nie ma przypadkiem kolejnej części? Mam kompletnie rozdarte serce. Nie sądziłam, że ta lektura tak na mnie wpłynie
Nie będę opisywała tutaj fabuły, ponieważ zakładam, że większość z Was mniej więcej kojarzy "Chłopów". Nadmienię tylko, że ten rok na polskiej wsi nie był mi obcy, ponieważ wychowywałam się na takiej wsi. Gdzie kury biegały po podwórku, krowy pasły się za oknem, był czas siewu, żniw i wykopków. Teraz rzadko można spotkać takie gospodarstwa. Typowo polska wieś zanika na rzecz dużych uprzemysłowionych gospodarstw rolnych, a większość mieszkańców wsi to osoby, które mają ogród z kwiatami zamiast warzywniaków i tylko koszą trawkę raz w tygodniu.
Maraton z @slavicbook 💙 Miałam ambitny plan przeczytać całość na Legimi. Jednak co 2-3 strony ogromnie mnie nużył tekst. Już myślałam o zrezygnowaniu, ale dałam jeszcze szansę audiobook'owi. No i przepadłam! Słuchałam w każdej wolnej chwili. Najpierw na normalnej prędkości, a później sukcesywnie zwiększałam ją, aż odpowiednią dla mnie okazała się być prędkość 1,4 💪🏼 Dzięki...
więcej Pokaż mimo to