-
ArtykułyAtlas chmur, ptaków i wysp odległychSylwia Stano2
-
ArtykułyTeatr Telewizji powraca. „Cudzoziemka” Kuncewiczowej już wkrótce w TVPKonrad Wrzesiński9
-
ArtykułyCzytamy w weekend. 17 maja 2024LubimyCzytać390
-
Artykuły„Nieobliczalna” – widzieliśmy film na podstawie książki Magdy Stachuli. Gwiazdy w obsadzieEwa Cieślik4
Biblioteczka
W sumie w 100% spełniła moje oczekiwania- spodziewałam się wciągającego thrillera klasy B do szybkiego przeczytania, byłam przygotowana na drobne absurdy, tajemnice i mimo wszystko niespodziewane zakończenie. I właśnie to w skrócie serwuje ta książka. Dosyć niecodzienna forma- narracja prowadzona przez dwie bohaterki, retrospekcje w postaci wpisów z pamiętnika. Irytującym aspektem tej książki było nagromadzenie opisów tego, jak to głównej bohaterce jest zimno oraz że szczelniej owija się szalikiem. Mam też duży problem z ostateczną wymową utworu... Według mnie wydźwięk zakończenia jest po prostu szkodliwy (gloryfikowanie samosądu WTF).
W sumie w 100% spełniła moje oczekiwania- spodziewałam się wciągającego thrillera klasy B do szybkiego przeczytania, byłam przygotowana na drobne absurdy, tajemnice i mimo wszystko niespodziewane zakończenie. I właśnie to w skrócie serwuje ta książka. Dosyć niecodzienna forma- narracja prowadzona przez dwie bohaterki, retrospekcje w postaci wpisów z pamiętnika. Irytującym...
więcej mniej Pokaż mimo toBardzo ucieszył mnie fakt, że "Ślepnąc od świateł" doczekało się kontynuacji. "Dawno temu w Warszawie" zabiera nas powtórnie na spotkanie ze znanymi już bohaterami (choć oczywiście pojawiają się także nowi) i odświeża w naszych wspomnieniach "pandemiczną" rzeczywistość sprzed kilku lat, bo to właśnie w tym czasie osadzone są wydarzenia. Nowością jest prowadzenie narracji z perspektywy kilku bohaterów- zabieg ten oceniam jak najbardziej na plus. Książka jest oczywiście bardzo wciągająca (bez zaskoczenia), ograniczone zostały chociażby opisy snów, które tworzyły klimat, ale jednak czasem "rozwlekały" lekturę. Znacznie rozwinięto też postać Daria i uważam, że była to najciekawsza postać z całej powieści. Minusem według mnie jest natomiast "obszerność" wątku LGBT+, która zdawała się być po prostu bezzasadna (momentami czułam się jakbym czytała fragmenty przeklejone z broszury aktywistów). Postać Paziny również jest dla mnie minusem tej powieści- jej pseudomądrości jedynie irytują.
Bardzo ucieszył mnie fakt, że "Ślepnąc od świateł" doczekało się kontynuacji. "Dawno temu w Warszawie" zabiera nas powtórnie na spotkanie ze znanymi już bohaterami (choć oczywiście pojawiają się także nowi) i odświeża w naszych wspomnieniach "pandemiczną" rzeczywistość sprzed kilku lat, bo to właśnie w tym czasie osadzone są wydarzenia. Nowością jest prowadzenie narracji z...
więcej mniej Pokaż mimo toPrzyjemny dramat obyczajowy- momentami (bardzo) przewidywalny.
Przyjemny dramat obyczajowy- momentami (bardzo) przewidywalny.
Pokaż mimo toDla mnie książki z tej serii to po prostu pewniaki - wiem, że będzie mi się podobać, będzie ciekawa i klimatyczna - i tak było też tym razem, 0 zaskoczenia w tej kwestii :) Świetna książka, jej treść z pewnością ucieszy fanów postaci Ciri.
Dla mnie książki z tej serii to po prostu pewniaki - wiem, że będzie mi się podobać, będzie ciekawa i klimatyczna - i tak było też tym razem, 0 zaskoczenia w tej kwestii :) Świetna książka, jej treść z pewnością ucieszy fanów postaci Ciri.
Pokaż mimo toJeśli- tak jak ja- lubicie wciągające, niezbyt górnolotne thrillery na 2-3 wieczory, to "Siostra" was nie zawiedzie. Czytało sie ją szybko, lekko i przyjemnie. Niestety, zauważyłam tu typowy dla tego rodzaju książek problem- im dalej czytamy, tym bardziej absurdalne stają sie pewne wątki. Najgorszym ogniwem powieści jest z pewnością jej zakończenie (rozwiązanie). Ogólnie polecam, dobrze spedziłam z nią czas. Jest to debiut autorki, wiec nie wykluczam, że siegne po inne książki Jensen.
Jeśli- tak jak ja- lubicie wciągające, niezbyt górnolotne thrillery na 2-3 wieczory, to "Siostra" was nie zawiedzie. Czytało sie ją szybko, lekko i przyjemnie. Niestety, zauważyłam tu typowy dla tego rodzaju książek problem- im dalej czytamy, tym bardziej absurdalne stają sie pewne wątki. Najgorszym ogniwem powieści jest z pewnością jej zakończenie (rozwiązanie). Ogólnie...
więcej mniej Pokaż mimo to2021-02-01
2020-11-21
2020-11-21
2020-10-09
2020-09-29
2020-07-20
Zbiór opowiadań będący zapisem przygód Wiedźmina Geralta z Rivii, który łączy w sobie wiele rzeczy, za które cenię literaturę- humor, ciekawe nawiązania m.in. do bajek i mitologii, rozbudowane postaci, przemyślane uniwersum fantasy. Polecam.
Zbiór opowiadań będący zapisem przygód Wiedźmina Geralta z Rivii, który łączy w sobie wiele rzeczy, za które cenię literaturę- humor, ciekawe nawiązania m.in. do bajek i mitologii, rozbudowane postaci, przemyślane uniwersum fantasy. Polecam.
Pokaż mimo to
Wzruszająca, wciągająca, piękna ❤️
Wzruszająca, wciągająca, piękna ❤️
Pokaż mimo to