Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Może nie oceniam obiektywnie, może oślepia mnie miłość jedyna w swoim rodzaju do rodziny Beksińskich, a w szczególności do pana Zdzisława i Tomka.
Ale ta książka jest tak niezwykle prawdziwie piękna (jakkolwiek to odbierzecie), że nie da się powiedzieć o niej inaczej niż "arcydzieło".
Dzięki pani Magdzie poznajemy bliżej naszą dumę malarstwa i sztuki, jego życie, rodzinę, przyzwyczajenia i inne osobiste sprawy, jakie pewnie każdy psychofan taki jak ja chciałby poznać.
Myślę, że każdy czytając - będzie pod wrażeniem.

Może nie oceniam obiektywnie, może oślepia mnie miłość jedyna w swoim rodzaju do rodziny Beksińskich, a w szczególności do pana Zdzisława i Tomka.
Ale ta książka jest tak niezwykle prawdziwie piękna (jakkolwiek to odbierzecie), że nie da się powiedzieć o niej inaczej niż "arcydzieło".
Dzięki pani Magdzie poznajemy bliżej naszą dumę malarstwa i sztuki, jego życie, rodzinę,...

Wzruszyłam się czytając.
Przeczytałam piękny życiorys wspaniałego człowieka. Barwnie opisany, z czułością i oczywiście z wszystko opisane z granicami przyzwoitości i dobrego smaku.
Szkoda tutaj wgłębiać się w szczegóły książki, to trzeba po prostu przeczytać, by poczuć.
Na początku - sceptycznie nastawiona, odkładałam czytanie "na potem" i zjadałam inne książki. Ale gdy zaczęłam, z rozdziału na rozdział poznając cały klimat panujący w utworze przestawałam żałować podjętej
decyzji.

Wzruszyłam się czytając.
Przeczytałam piękny życiorys wspaniałego człowieka. Barwnie opisany, z czułością i oczywiście z wszystko opisane z granicami przyzwoitości i dobrego smaku.
Szkoda tutaj wgłębiać się w szczegóły książki, to trzeba po prostu przeczytać, by poczuć.
Na początku - sceptycznie nastawiona, odkładałam czytanie "na potem" i zjadałam inne książki. Ale gdy...

Langoliery - bardzo mnie wciągnęło to opowiadanie, czytałam z przerwami całą noc, ale podczas tych przerw przeraźliwie zżerała mnie ciekawość i myśl "Co dalej". Lekkie, płynne i ciekawe. Chyba moje ulubione ze wszystkich.

Tajemnicze okno, tajemnuczy ogórod - tutaj King mnie trochę zawiódł. Jedna z najmniej emocjonujących mnie historii według Mistrza. Ale każdemu zdarzają się wpadki, albo po prostu nie każdemu pasuje cała koncepcja na to opowiadanie :)

Policjant biblioteczny - wywoływał u mnie śmiech, ale tylko miejscami. Nie wiem dlaczego, może jestem już tak bardzo popsuta przez wszystkie historie Stepehna... Aczkolwiek bardzo pozytywnie wspominam czas miniony z Samem i jego kompanami w tym opowiadaniu.

Polaroidowy pies - zaraz po Langolierach w rankingu. Albo może i na tej samej pozycji. Zaskoczona jestem pomysłem na całość opowiadania, naprawdę świetne zakończenie całej książki. Wydaję mi się, że nawet najbardziej wymagający czytelnik doceni kreatywność autora :).

Langoliery - bardzo mnie wciągnęło to opowiadanie, czytałam z przerwami całą noc, ale podczas tych przerw przeraźliwie zżerała mnie ciekawość i myśl "Co dalej". Lekkie, płynne i ciekawe. Chyba moje ulubione ze wszystkich.

Tajemnicze okno, tajemnuczy ogórod - tutaj King mnie trochę zawiódł. Jedna z najmniej emocjonujących mnie historii według Mistrza. Ale każdemu zdarzają...