Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Polecam ta ksiazke z calego serca, jak i wszytskie inne autorstwa dr. Dyera. Pokochaj siebie ulecza dusze i zmienia sposob patrzenia na siebie i swiat.

Polecam ta ksiazke z calego serca, jak i wszytskie inne autorstwa dr. Dyera. Pokochaj siebie ulecza dusze i zmienia sposob patrzenia na siebie i swiat.

Kontynuacja powiesci "Przeminelo z wiatrem" byla bardzo ciezkim zadaniem i chyle czola za podjecie tej proby. Sama historia i dalsze losy bohaterow zdaly sie wiarygodne i zaspokoily ma ciekawosc. Wiadomo jednak, ze to juz nie to samo. Glowni bohaterowie stracili na swej mocy wyrazu i czasami mialam wrazenie, ze ich nie poznaje. Scarlett przechodzila powolne zmiany wynikajace z nowych doswiadczen, podrozy po Irlandi i odkrywaniu wlasnego pochodzenia. Dojrzala i nabrala pokory, co wydalo mi sie wlasciwe. O tyle, o ile Scarlett w duzo lagodniejszej wersji wcale mi nie przeszkadzala, tak nie moglam nie tesknic za wiecznie drwiacym, blyskotliwym, pozbawionym oglady, pelnym ironicznego humoru i cietych ripost Rettem, z nasladowaniem ktorego pani Ripley nie dala sobie rady. Za co jej nie winie, wyzwanie bylo trudne. Poza tym fabula zawierala wiele nudnych watkow i fragmentow, ktore ciagnely sie w nieskonczonosc. Pod koniec historia nabiera rozpedu, konczy sie jednak ckliwie, jak tani romans. Strasznie irytowalo mnie imie corki Scarlett i Retta - Kicia. Pomimo wszystko nie zaluje, ze przeczytalam kontynuacje, mimo wszystko lubie wiedziec, ze historia konczy sie happy endem.

Kontynuacja powiesci "Przeminelo z wiatrem" byla bardzo ciezkim zadaniem i chyle czola za podjecie tej proby. Sama historia i dalsze losy bohaterow zdaly sie wiarygodne i zaspokoily ma ciekawosc. Wiadomo jednak, ze to juz nie to samo. Glowni bohaterowie stracili na swej mocy wyrazu i czasami mialam wrazenie, ze ich nie poznaje. Scarlett przechodzila powolne zmiany...

Musze przyznac, ze pomimo usilnych staran nie potrafilam polubic glownej bohaterki. Scarlett nazbyt irytowala mnie swoja niebywala slepota, proznoscia i egoizmem w kazdym czynie i slowie. Cale moje uwielbienie skupilo sie za to na postaci Retta Butlera, ktory okazal sie najlepsza kreacja literacka, jaka kiedykolwiek mialam przyjemnosc odkryc. Barwnosc jego postaci kipiacej inteligentnym sarkazmem, odwaga ducha i umyslu, blyskotliwoscia spostrzezen, ironicznym humorem i cietymi ripostami skradla moje serce, a dialogi, z jego udzialem to dla mnie najcenniejsze fragmenty powiesci.

Musze przyznac, ze pomimo usilnych staran nie potrafilam polubic glownej bohaterki. Scarlett nazbyt irytowala mnie swoja niebywala slepota, proznoscia i egoizmem w kazdym czynie i slowie. Cale moje uwielbienie skupilo sie za to na postaci Retta Butlera, ktory okazal sie najlepsza kreacja literacka, jaka kiedykolwiek mialam przyjemnosc odkryc. Barwnosc jego postaci kipiacej...