Jesteśmy społecznością, która kocha książki

“Żona lobotomisty” Samanthy Greene Woodruffod początku zyskała moją uwagę ze względu na trudny temat. Od pierwszych stron była tak wciągająca, że nie mogłam się od niej oderwać i nawet nie zauważyłam kiedy ją skończyłam.
Akcja książki rozgrywa się w latach 30 XX wieku, w Stanach Zjednoczonych. Ruth, dziedziczka rodziny Emeraldine po samobójczej śmierci brata walczącego podczas I Wojny Światowej postanawia poświęcić całe swoje życie opiece nad osobami chorymi psychicznie pracując w administracji szpitala. Bardzo przykłada się do swojej pracy, dba o swoich pacjentów i traktuje ich z dużą empatią. Pewnego dnia poznaje neurologa i psychologa, Roberta Aptera, w którym się zakochuje, a niedługo później zostają małżeństwem.
Główna bohaterka od początku zyskała moją sympatię. Ruth jest silną i inteligentną kobietą, bardzo oddaną swojej misji. Szanuje swojego męża i wiernie go wspiera w jego badaniach, które zaczynają zmierzać w złym kierunku.
Książka pokazuje jak chore ambicje jednej osoby, pycha i przerośnięte do przesady ego może zrujnować życie wielu ludziom i zniszczyć relacje z najbliższymi. Przedstawia jak pragnienie zyskania sławy oraz rozgłosu przyćmiewa cele i wartości, w które się wierzyło.
Porusza trudny problem, pokazuje ze strony indywidualnej jak tragicznie ta wielka porażka medycyny wpłynęła na życie pacjentów szpitala Emeraldine i nie tylko.
“Żona lobotomisty” to niesamowita i poruszająca książka, jedna z lepszych jakie miałam okazję przeczytać w ostatnim czasie, warta polecenia.

“Żona lobotomisty” Samanthy Greene Woodruffod początku zyskała moją uwagę ze względu na trudny temat. Od pierwszych stron była tak wciągająca, że nie mogłam się od niej oderwać i nawet nie zauważyłam kiedy ją skończyłam.
Akcja książki rozgrywa się w latach 30 XX wieku, w Stanach Zjednoczonych. Ruth, dziedziczka rodziny Emeraldine po samobójczej śmierci brata walczącego...

Książka “Słowiańska wiedźma. Rytuały, przepisy i zaklęcia naszych przodków” Dobromiły Agiles niewątpliwie przyciągnęła mnie swoją piękną okładką. Chciałam dowiedzieć się czegoś na temat wierzeń naszych przodków. Jako osoba niezaznajomiona z tą tematyką liczyłam na porządną dawkę wiedzy, przedstawioną w przystępny sposób.
Autorka bardzo dokładnie dzieli się swoją wiedzą na temat wierzeń, zwyczajów i rytuałów praktykowanych przez dawnych Słowian. Nie zabrakło w niej również opisów konkretnych zaklęć i przepisów.
W pierwszej połowie książki poznajemy historię wiary i jej zasady razem z krótkim przedstawieniem ważniejszych bóstw. Na bardzo duży plus zasługuje spory zbiór opisów roślin, ich znaczeń, właściwości i zastosowań, chociaż mogłoby być więcej informacji na ten temat.
Podobało mi się też przedstawienie wszystkich ważnych świąt po kolei od początku do końca roku, są one bardzo szczegółowo i obszernie opisane. Poznajemy ich dokładną historię i przebieg oraz podobieństwa ze świętami obchodzonymi obecnie. Nie zabrakło tu też przeróżnych, tradycyjnych przepisów kulinarnych z nimi związanych, do których na pewno jeszcze wrócę.
Nie do końca podobało mi się natomiast zbyt dokładne opisanie jak wykonywać rytuały i zaklęcia, gdyż w niektórych przypadkach próba odtworzenia ich mogłaby się okazać niebezpieczna dla przeciętnej osoby. Osobiście potraktowałam je z przymrużeniem oka.
Nigdy wcześniej nie miałam tak dużej styczności z tematyką zawartą w tej książce. Wyniosłam z niej bardzo dużo nowej wiedzy zaczynając od podstaw i zostałam skutecznie zachęcona do dalszego zgłębiania tematu. Całość czyta się lekko i przyjemnie. Polecam książkę osobom nowym w tej dziedzinie, tych, którzy interesują się wierzeniami i tradycją słowiańską może już niczym nie zaskoczyć.

Książka “Słowiańska wiedźma. Rytuały, przepisy i zaklęcia naszych przodków” Dobromiły Agiles niewątpliwie przyciągnęła mnie swoją piękną okładką. Chciałam dowiedzieć się czegoś na temat wierzeń naszych przodków. Jako osoba niezaznajomiona z tą tematyką liczyłam na porządną dawkę wiedzy, przedstawioną w przystępny sposób.
Autorka bardzo dokładnie dzieli się swoją wiedzą na...

Pozytywne opinie na temat książek Anety Jadowskiej wśród znajomych jak i recenzji w internecie skłoniły mnie do sięgnięcia po jeden z jej tytułów - “Złodzieja dusz”, będącego pierwszym tomem z cyklu “Heksalogia o Wiedźmie”. Połączenie kryminału ze światem fantasy wydawało mi się bardzo interesujące i miałam duże oczekiwania co do tej pozycji.
Aneta Jadowska - urodzona w 1981 roku, polska pisarka fantasy. Obecnie mieszka w Toruniu. W 1999 roku zadebiutowała opowiadaniem „Dziwny jest ten świat” zamieszczonym w Gazecie Radomszczańskiej.
Opis z okładki książki “Złodziej dusz” - “Oficjalnie policjantka. Trudny charakter, ale świetne statystyki rozwiązanych spraw. Nieoficjalnie – wiedźma, która dzieli swój czas między toruński komisariat a Thorn – alternatywne miasto, gdzie mieszkają magiczni. Do perfekcji opanowała utrzymywanie tych światów w równowadze i kompletnej izolacji. Do czasu. W Thornie giną istoty nadprzyrodzone i to Dora ma znaleźć sprawcę. W Toruniu dyskretne korzystanie z magii w trakcie śledztwa odbija jej się solidną czkawką. Na szczęście nie jest z tym wszystkim sama – wspiera ją Miron, wnuk Lucyfera. Akcja, emocje i humor – jedyna i niepowtarzalna wiedźma Dora Wilk powraca w nowym wydaniu i lepszej formie niż kiedykolwiek. Jedna z najpopularniejszych serii urban fantasy w świeżej odsłonie.”
Dora Wilk dorastała w zwykłym, nie magicznym świecie, nie wiedząc o swoich nadprzyrodzonych zdolnościach, tam też pracuje jako policjantka. Po otrzymaniu zlecenia w sprawie znikających istot magicznych ma okazję się wykazać także w alternatywnym świecie.
Sam pomysł na połączenie dwóch światów jest naprawdę ciekawy tak jak i to, że bohaterka w obu z nich zajmuje się tym samym zawodem. Takie połączenie gatunków było bardzo dobrym pomysłem. Ogólnie książka jest lekko napisana i przyjemnie mi się ją czytało co jest na plus. Niestety nie polubiłam głównej bohaterki, była jak dla mnie irytująca tak samo jak duża ilość erotycznych wstawek.
Podsumowując, “Złodziej dusz” jest dobrą książką i na pewno wciągnie niejednego czytelnika, chociaż sama spodziewałam się po niej czegoś więcej. Nie wiem czy sięgnę po kolejny tom z tego cyklu, przede wszystkim dlatego, że główna bohaterka nie przypadła mi do gustu, ale jestem pewna, że dam jeszcze szansę innym pozycjom autorki.

Pozytywne opinie na temat książek Anety Jadowskiej wśród znajomych jak i recenzji w internecie skłoniły mnie do sięgnięcia po jeden z jej tytułów - “Złodzieja dusz”, będącego pierwszym tomem z cyklu “Heksalogia o Wiedźmie”. Połączenie kryminału ze światem fantasy wydawało mi się bardzo interesujące i miałam duże oczekiwania co do tej pozycji.
Aneta Jadowska - urodzona w...