Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Kontynuacja Brzyduli. Tym razem mamy przedstawione już dorosłe życie autorki i jak w nie wkraczała z wielką traumą.

Kontynuacja Brzyduli. Tym razem mamy przedstawione już dorosłe życie autorki i jak w nie wkraczała z wielką traumą.

Świetna, świetna, świetna. Martyna opowiada o przygodzie z motoryzacją. Od najmłodszych interesowała się tą tematyką. Jej pasja popchnęła ją do rajdu Paryż - Dakar. Opowiada o mękach, trudnych chwilach, ale i tych radosnych wydarzeniach. Jednym zdanie to historia dziewczyny, która wie, jak żyć z pasją. Dodaje energii i motywacji czytelnikowi :)

Świetna, świetna, świetna. Martyna opowiada o przygodzie z motoryzacją. Od najmłodszych interesowała się tą tematyką. Jej pasja popchnęła ją do rajdu Paryż - Dakar. Opowiada o mękach, trudnych chwilach, ale i tych radosnych wydarzeniach. Jednym zdanie to historia dziewczyny, która wie, jak żyć z pasją. Dodaje energii i motywacji czytelnikowi :)

Przyznam, że trochę ciężko było doczytać do końca, ponieważ jest bardzo obfita ta autobiografia. No i są przeskoki z jednego wydarzenia do drugiego, które miały zupełnie miejsce w innym wymiarze czasowym. Jednak cieszę się, że mogłam dowiedzieć się wiele ciekawych informacji, a także o samym życiu "królowej" kryminałów.

Przyznam, że trochę ciężko było doczytać do końca, ponieważ jest bardzo obfita ta autobiografia. No i są przeskoki z jednego wydarzenia do drugiego, które miały zupełnie miejsce w innym wymiarze czasowym. Jednak cieszę się, że mogłam dowiedzieć się wiele ciekawych informacji, a także o samym życiu "królowej" kryminałów.

Książka nie zrobiła na mnie wielkiego wrażenia. Aczkolwiek to trudne zadanie przelać swoje życie na kartki papieru i za to należy się ukłon Pani Danucie. Plusem są to też liczne fotografie, które pokazały obraz tamtych czasów. Jeśli chodzi o treść to dla mnie w kółko to samo opowiada. Jakoś zmusiłam się przebrnąć do końca.

Książka nie zrobiła na mnie wielkiego wrażenia. Aczkolwiek to trudne zadanie przelać swoje życie na kartki papieru i za to należy się ukłon Pani Danucie. Plusem są to też liczne fotografie, które pokazały obraz tamtych czasów. Jeśli chodzi o treść to dla mnie w kółko to samo opowiada. Jakoś zmusiłam się przebrnąć do końca.