Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Przewspaniały tomik przyprawiający o rozgrzane serce i spokój ducha. Podobnie patrzę na rzeczywistość. Treść ubogacona o fotografie rzeźb Mirko Bratuša.
Dodatkowo, książeczkę i opracowanie graficzne połączyłabym z obejrzanym niedawno filmem biograficznym "Van Gogh. U Bram Wieczności" Schnabel'a. Trio doskonałe, bezinwazyjnie wyostrzające zmysły.

Przewspaniały tomik przyprawiający o rozgrzane serce i spokój ducha. Podobnie patrzę na rzeczywistość. Treść ubogacona o fotografie rzeźb Mirko Bratuša.
Dodatkowo, książeczkę i opracowanie graficzne połączyłabym z obejrzanym niedawno filmem biograficznym "Van Gogh. U Bram Wieczności" Schnabel'a. Trio doskonałe, bezinwazyjnie wyostrzające zmysły.

Dużo światła jak na podziemne więzienie pełne stęchłej wilgoci, okrutnych strażników i unoszącej się w powietrzu śmierci. Niby zapis niewyobrażalnego zredukowania człowieka do przygarbionej, ślepej i znużonej postaci. A jednak to ukazanie mocy Ducha ludzkiego i jego potencjału we wznoszeniu się ponad ograniczenia materii, mogącego tak trwać dziesięciolecia. Pozornie - bez nadziei, a jednak każde życie dzieje w danym momencie nie zważając na otoczenie, warunki, okoliczności.

O książce dowiedziałam się ponad cztery lata temu na Literackim Woodstoku DKK we Wrocławiu. Dzięki pani Małgorzacie Szczurek z wydawnictwa Karakter (która jest zresztą autorką polskiego przekładu) odbyłam wspaniałą literacką podróż po Afryce i Azji, a teraz postanowiłam wziąć się za czytanie!

Tahar Ben Jelloun opisał przeżycia bohatera w sposób pełny, nad każdym zdaniem można się przez chwilę porozpływać, każde ma coś w sobie.

Za wszelką cenę utrzymywać płonące wrażliwością serce...

Dużo światła jak na podziemne więzienie pełne stęchłej wilgoci, okrutnych strażników i unoszącej się w powietrzu śmierci. Niby zapis niewyobrażalnego zredukowania człowieka do przygarbionej, ślepej i znużonej postaci. A jednak to ukazanie mocy Ducha ludzkiego i jego potencjału we wznoszeniu się ponad ograniczenia materii, mogącego tak trwać dziesięciolecia. Pozornie - bez...

Jestem wielką fanką Urszuli Dudziak! Bardzo szanuję ją jako artystkę - polecam wszystkim serdecznie koncerty, Ula czuje muzykę całą sobą, ma potężny głos, świetnie tańczy, cudownie wygląda. I opowiada wspaniale, ładując swoją pozytywną energią bateryjki wszystkich dookoła.

A książka? Autorka pozwala nam zajrzeć do swojego świata, przywołuje wspomnienia z kart pamiętnika (właśnie, warto go pisać), przytacza anegdotki, opowiada ważne wydarzenia ze swojego życia.

Z "Wyśpiewam Wam..." wyłania się obraz silnej i mądrej kobiety, która umie pięknie żyć, która patrzy na świat z ciekawością i z uśmiechem. Widzi to, co jest wyjątkowe - zwraca uwagę na detale, kawałeczki całości, które składają się na nasze życie, a są wszędzie, na wyciągnięcie ręki (na przykład to, jak "(...)tęskni za owsianką ugotowaną na piecu karmionym wonnymi drwami" - zdanie-cudo:)). Cieszę się, że Ula przekazuje to dalej.

To, co jest tak ważne - Urszula ma mnóstwo dystansu, ponieważ patrzy na wszystko z perspektywy minionych lat. To wspaniała lekcja.

Z okazji wczorajszych urodzin, chcę Urszuli Dudziak życzyć samych wspaniałości, miłych niespodzianek oraz weny do pisania kolejnych książek :).

A prezent na gwiazdkę dla tych, których kochacie - gotowy.

Jestem wielką fanką Urszuli Dudziak! Bardzo szanuję ją jako artystkę - polecam wszystkim serdecznie koncerty, Ula czuje muzykę całą sobą, ma potężny głos, świetnie tańczy, cudownie wygląda. I opowiada wspaniale, ładując swoją pozytywną energią bateryjki wszystkich dookoła.

A książka? Autorka pozwala nam zajrzeć do swojego świata, przywołuje wspomnienia z kart pamiętnika...